Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,508)

Μαζί μου και με άλλη

Με εμένα και με άλλη είσουνα εσύ

Με τάϊζες μόνο ψέματα

Γιατί το έκανες αυτό, πες μου, εσύ

Και σκόνη έκανες τα όνειρά μου

Από την απιστία σου το στήθος μου καίγεται

Στην ψυχή μου έκανες πληγή

Την καρδιά μου έκανες δύο κομμάτια

Σαν με μαχαίρι με σκότωνες, εσύ

Σε αγάπησα, τώρα σε μισώ

Την καρδιά μου για άλλον θα φυλάω

Πιστεύω,κάποιος κάποια μέρα

που θα αγαπάει μόνο εμένα θα με βρεί

βαθειά απ' την καρδιά του θα μου πεί

για μένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ELPIDA στις 8 Μάρτιος 2009 στις 0:07 — 19 σχόλια

Να μπορούσα

Ανθίζουν πάλι πασχαλιές

και πώς να το αντέξω

χαμένη η άνοιξη στο χθες

αφού κοντά δεν σ’ έχω

Τώρα δεν ξέρω που γυρνάς

που το φιλί σου δίνεις

έχω τα όνειρα κλειστά

και η χαρά μ’ αφήνει

Αχ να μπορούσα να σε βρω

για παρηγοριά μου

κόντρα στο βοριά που ζω

θ’ ανθίσει η καρδιά μου

Ανθίζουν πάλι πασχαλιές

λουλούδι μου χαμένο

θα ρθουν, θα φύγουν οι γιορτές

και γω θα περιμένω

Αφήνω τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 7 Μάρτιος 2009 στις 17:30 — 8 σχόλια

Το ονειρο μου ταξιδεύει!!!

Το όνειρο μου

Κάθε βράδυ ταξιδεύει

Απ’ της σιωπής μου τον ιστό

Έτσι έμαθε να δραπετεύει

Δεν το μπορεί να βλέπει

Εικόνες να μιλούν

Για χωρισμό

Βαρέθηκε να βλέπει

την καρδιά μου

στα αζήτητα να την πετάς

βαρέθηκε να βλέπει

να πεθαίνω

κ’ εσύ μες την χαρά να κολυμπάς

το όνειρο μου

κάποιο χάδι σου γυρεύει

για να μου φέρει λυτρωμό

εκεί με εσένα ταξιδεύει

αυτό μονάχα ξέρει

για την αγάπη σου

μονάχα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 7 Μάρτιος 2009 στις 13:35 — 10 σχόλια

Μιά ιστορία αληθινή, ανάμνησή μου μακρυνή......

Στα βιαστικά διέσχιζα το διάσελο Ταρνόκι

στο νού μου στριφογύριζε δύσκολο στιχοπλόκι.

Ξεκίνησα πολύ πρωί πριν να χαράξει η μέρα

σταμάτησα στο λάκκωμα κι έβαλα την τσαγιέρα.

Μοσχοβολάει το βουνό πράσινο Σιδερίτη

στ' άγγιγμα της ανατολής προβάλει η Αφροδίτη.

Είναι το άστρο του Μαγιού, το λεν Αυγερινό

κι Αποσπερίτη σαν χαθεί το φως το δειλινό..

Πάνω στο Μπόζντα βρίσκομαι σε μιά γνωστή μου στράτα

λίγο πιο πέρα δεξιά φαντάζει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 7 Μάρτιος 2009 στις 0:30 — 13 σχόλια

Κυκλοφορώ και ζω

Οταν φεύγει ο ήλιος και νυχτώνει

και μ’ αγκαλιάζει η μοναξιά

η σιωπή σου συντροφιά μου μόνη

σ΄όλα τα όνειρα που 'ναι δανεικά

Στο στόμα το τσιγάρο δεν τελειώνει

και πουλάει παραμύθι στις πληγές

αργά-αργά την ανάσα μου στεγνώνει

στο κόσμο του σήμερα. που ζει στο χθες

Κυκλοφορώ και ζω, αφού δεν είσαι δω

σ΄ ένα άχαρο ζωής συμβιβασμό

να κρατηθώ στις σκιές και στη σιωπή

μέσα στην άδεια π΄ άφησες ψυχή

Όταν το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 6 Μάρτιος 2009 στις 21:30 — 5 σχόλια

Τού μετανάστη η ζωή

Δυό λέξεις γράφω στο χαρτί

Δυό λόγια ,νοσταλγίας

Τού μετανάστη η ζωή

Δεν χαίρει ευλογίας

Στα ξένα πέρασα πολλά

Κρυφές οι συμπλιγάδες

Θάλασσες δάκρυα, πικρά

Και βάσανα χιλιάδες

Ξένος ανάμεσα σε ξένους

Και μ’άγνωστο τον εαυτό μου

Να τριγυρνάω μες τους δρόμους

Και να ψάχνω τ’όνειρό μου

Δυό λέξεις γράφω στο χαρτί

Πατρίδα ,σ’αγαπάω

Της λογικής μου η φυλακή

Μ’αφήνει να πονάω

© Copyright,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 6 Μάρτιος 2009 στις 15:30 — 17 σχόλια

Τα λάθη μου να Σβήσω

Μπερδεμένος είμαι πάλι

Θέλω κάπου να μιλήσω

Σε θυμήθηκα το βράδυ

Κ εγώ μόνος μου δακρύζω

Φέρνω τώρα μία μια

Όλες τις νεκρές μου νύχτες

Προσπαθώ να βάλω τάξη

Στις κακές μου τις συνήθειες

Θέλω σαν ξαναγυρίσεις

Χρώματα πολλά να βάψω

Να γυρίσω τις σελίδες

Και τα λάθη να ξεγράψω

Και να ντύσω το σπιτάκι

μ'ολα τα πουλιά του δάσους

Με φιλιά και με αγάπη

Με ανταύγειες του πάθους

Θέλω όλα να τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 6 Μάρτιος 2009 στις 12:30 — 9 σχόλια

Αδιέξοδο

Φτάσαμε σ’ αδιέξοδο τερμάτισε ο δρόμος

στο τέλος επικράτησε της λογικής ο νόμος..

Ο χωρισμός επρόβαλε κραδαίνοντας το πρέπει,

την αδικία ούτε ο Θεός από ψηλά δεν βλέπει...!!!

Είσαι το άλλο μου μισό, που βρήκα το χαμένο,

μα πάλι φεύγεις μακριά κι εγώ μονάχος μένω.

Μονάχος να αναπολώ την ολοκλήρωση μου,

που ίσως ποτέ δεν ξαναβρώ σε τούτη τη ζωή μου.

Της ύπαρξης μου σβήσανε τα φώτα πλέον τώρα,

και στη καρδιά μου ξέσπασε του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 6 Μάρτιος 2009 στις 9:30 — 12 σχόλια

Αναμεσα μας...

Αυτη η σιωπη

σαν μπαινει αναμεσα μας

οταν σε ξεγυμνωνω

και με ξεγυμνωνεις

σαν το παιδι

που πρωτη του φορα

μεγαλο ζωο σαν παει να χαιδεψει

και εκει δειλα δειλα για νατ'αγγιξει

εκεινο χαμηλωνει το κεφαλι

και σωπαινει...

Αυτη η σιωπη

ρευστη σαν ενσαρκωνεται

αναμεσα μας

ευαισθητη στον ηχο και στο αγγιγμα

στην καθε μας ανασα

μα και στις σκεψεις μου...

Αυτη η σιωπη

που εσυ δημιουργεις

σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 6 Μάρτιος 2009 στις 0:04 — 10 σχόλια

Αυτή την Καθαρά Δευτέρα, πήγαμε βόλτα στον αιθέρα.....

Τώρα συνήλθα μοναχά

απ' την 'καλή' Δευτέρα.

Έπινα μάγκες μου κρασί

δυό νύχτες και μιά μέρα.

Μιά παρεούλα, τέσσερις

όλοι γερά ποτήρια

άρχισ' αργά την Κυριακή

τσίπουρα ξεροσφύρια

Λογαριασμό ζητούσαμε

κι ακόμα ενα μπουκάλι,

ενάλαξ τα κενώναμε,

άϊ στην υγειά μας πάλι...

Τα Κούλουμα πως πέρασα

καλά δεν το θυμάμαι

τρείς νυχτομέρες όρθιος

και ξαπλωτός κοιμάμαι....

Θυμάμαι πως κάποια στιγμή

οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 5 Μάρτιος 2009 στις 17:42 — 13 σχόλια

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ!!

Ας το φεγγάρι να οδηγεί
πάνω στην άμμο τα βήματά σου,
εκεί θα βρίσκονται άσβηστα
αχνάρια του Ερωτά σου.

Στάσου και κοίταξε,
μα μην ξεχάσεις σιγά σιγά
και περπατώντας, να τα χαλάσεις.

Αστα να μείνουνε,
μέχρι η θάλασσα να αγριέψει,
Να στείλει κύματα-να στείλει κύματα
να τα μαζέψει..

Πάρε το δρόμο η μονοπάτι,
και να θυμάσαι ..πως ο,τι έγινε,
Ητανε μόνο για την Αγάπη

14/10/96
Νεφέλη.

Προστέθηκε από τον/την Nefeli riga στις 5 Μάρτιος 2009 στις 14:06 — 8 σχόλια

Ηρθες Αγάπη!!!

Μες την ζωή μου την πεζή

Έτσι μια μέρα ξαφνικά

Συνάντησα τον έρωτα

Ανέβηκα τους ουρανούς

Μες στους γαλάζιους

Τους βυθούς

Στα βράδια τ’ αξημέρωτα

Μέσα σε θάλασσα πλατιά

Να ταξιδέψω

Και μια αγάπη μου νεκρή

Να ζωντανέψω

Γεμάτος όνειρα και πάθη

Να γεύομαι της ζωής μου το αλάτι

Μες στην ζωή μου την πεζή

Ένα κατάλευκο κορμί

Με παραδείσου χρώματα

Μου έφερε τώρα την χαρά

Μια τρικυμία φούντωσε

Στη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 5 Μάρτιος 2009 στις 12:58 — 9 σχόλια

Ποιό δρόμο να πάρω

Ποιό δρόμο να πάρω
Πατρίδα να’ρθώ
Μη σβήσεις το φάρο
Γιά να μην χαθώ

Τ' όνειρο αντέχει
Μα πού να σταθώ
Το δάκρυ μου βρέχει
Σαν σε νοσταλγώ

R :Μισή καρδιά μού έχει μείνει
Κι αυτή σιγά σιγά μ’αφήνει
Καίγεται μέσα στη φωτιά
Εδώ στη μαύρη ξενιτιά

Ποιό δρόμο να πάρω
Γιά το γυρισμό
Στο νού μου σαλπάρω
Μα δεν ξεκινώ

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Μάρτιος 2009 στις 0:00 — 13 σχόλια

Τις βραδιές με μοναξιά

Τον ουρανό δανείστηκα

να πάω στον παράδεισο

στη γη καταδικάστηκα

να συναντήσω άβυσσο

Τη βροχή προσκύνησα

να κυλάει στο σώμα μου

πικρό δάκρυ έντυσα

ποτάμι μες το στόμα μου

(Γέφυρα)

Αγναντεύω όλο σκιές ,

που κερνούν το μαρασμό

κινδυνεύω στις σιωπές .

που μιλούν για χωρισμό

Εκεί γέρνω κ’ υποφέρω (ρεφρεν)

τις βραδιές με μοναξιά

τα όνειρά μου να παιδεύω,

και να θυμάμαι τα παλιά

Φιλί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 4 Μάρτιος 2009 στις 20:00 — 7 σχόλια

Αγάπη μου χαμένη

Πάλι στα αστέρια ψάχνω

Αγάπη να σε βρω

Από αστέρι σε αστέρι

Το διάφανο σου φως

Να κυνηγό

Απλώνω μα δεν το φτάνω

το δικό σου χέρι

Μες στα σύννεφα πλανιέσαι

ξεχασμένη

μες στα άστρα που σε έχουν

κεντημένη

και γω ψάχνω που να είσαι

τώρα αγάπη μου χαμένη

σήματα κύματα πιάνω

μέσα στον ουρανό

και ψάχνω το δικό σου χέρι

μέσα στον γκρίζο δειλινό

που να σε βρω

σε πιο σύννεφο θ’ ανέβω

να στήσω γω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 4 Μάρτιος 2009 στις 12:00 — 15 σχόλια

Απ'το CD "Άδειο τρένο", του Ιωσήφ Λεμονή

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας από την MELON music, εντός των ημερών του CD του Ιωσήφ Λεμονή" Αδειο τρένο", ανεβάζω σε επανάληψη τους στίχους των δύο στιχουργημάτων μου, που εμπεριέχονται σ'αυτό, γιατί είναι παλιοί και πολλοί φίλοι θα τους διαβάσουν για πρώτη φορά.

Ευχαριστώ!

(1) ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΓΑΠΗΣΑ

Τις μουσικές αγάπησα, που σ’ έχουν νανουρίσει.

Τις ώρες πού’ πινες νερό, στου έρωτα τη βρύση.

Του ήλιου το αγκάλιασμα, το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 4 Μάρτιος 2009 στις 8:16 — 7 σχόλια

Σε έναν έρωτα που αργοκυλάει...

Άνοιξε τα μάτια σου σε έναν έρωτα
που αργοκυλάει τώρα μέσα σου,
σαν φίδι επικίνδυνο να ελίσσεται
στις καμπύλες του σώματός σου,
μέχρι που θα σε χτυπήσει εκεί,
που δεν θα έχεις εναντίον αντίδραση…

Αν είναι αλήθεια ή ψέμα η αρχή,
μην το αρνηθείς απόψε, ανακάλυψη
μιας μυστήριας δύναμης ,
που είχε την προσδοκία να επιμένει
και δεν αυτοκτόνησε, από μόνη της.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 4 Μάρτιος 2009 στις 1:11 — 10 σχόλια

οι αγάπες μας

Πρώτο τραπέζι πίστα οι αγάπες μας

μεταλαβαίνουν με αθάνατο νερό

ξομολογούνται ιδρωμένες οι ανάσες μας

με σαιτιές ορμάνε ίσα στον καιρό

και παρασέρνονται

αγκαλιασμένες ς' ένα χείμαρο θεριό

παραδομένες στη μυρωδιά από ένα σώμα ακριβό

δεν αντιστέκονται

γιατί του έρωτα το φως είναι τυφλό

φύγε Στέλλα, κρατάει μαχαίρι..θα μείνω εγώ

σαν λιτανεία φωσφορίζουσα η ψυχή

αγιάζει....αγιάζεται

όταν μ' αγάπη ντυθεί άλλο κορμί

γι'… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 4 Μάρτιος 2009 στις 0:35 — 14 σχόλια

Οι γέροντες του τόπου μου

Οι γέροντες του τόπου μου, κάθε πρωί πηγαίνουν

για μερακλίδικο καφέ στον πλάτανο από κάτω,

σαν χείμαροι απ' το στόμα τους, οι ιστορίες βγαίνουν

για την ζωή τους πού 'πιανε εβίβα κι άσπρο πάτο.

Στον ίδιο πλάτανο, όπου ορθοί, χορεύαν αεράτα,

μπάλο με τις κοπέλες τους, ψηλοί σαν κυπαρίσσια

σαν "κουδουνάτοι" σάρταιναν κι έτριζε - λες - η στράτα

νιότη - "ασμυρίγλι" νιώθοντας κι αγέρια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 4 Μάρτιος 2009 στις 0:20 — 13 σχόλια

Η καληνύχτα μου

Στο σκαλοπάτι σου μια καληνύχτα
με της καρδιάς δεμένη το υφάδι,
ακούμπησα εκεί κι αυτή τη νύχτα,
μιας σιωπηλής αγάπης το σημάδι.

Η καληνύχτα μου φιλί κι αγκάλη,
να βγάλει στις ακτές του παραδείσου,
σε όνειρα γλυκά θα σ' υποβάλλει,
ήσυχα απόψε πέσε και κοιμήσου.

Σαν κλέφτης που γλυστρά μες το σκοτάδι,
μια καληνύχτα δάκρυ ποτισμένη,
αθέατο για τις πληγές σου χάδι
αφήνω εκεί δα, να σε γλυκαίνει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 4 Μάρτιος 2009 στις 0:00 — 13 σχόλια