της καρδιάς μου τα κομμάτια ψάχνω στα πατώματα

σε υπόγειες διαβάσεις και στα περιθώρια

ο καιρός δεν βοηθάει, κάνει κρύο παγωνιά

κι' ο αέρας που φυσάει με τραβάει χαμηλά



η ζωή έχει πεθυμήσει γύρεψε για να με δει

μα εγώ έχω συνηθίσει να κοιμάμαι μοναχή

κι' όσο μου χτυπάει την πόρτα και κανείς δεν απαντά

σκάβω του μυαλού το δρόμο νά' χει για να περπατά



λέω αυτό το μονοπάτι

ίσως κάπου θα με βγάλει

κάπου....που δεν ξέρω...που να έχει… Συνέχεια

Το σώμα που δεν έφτασε τη χώρα της αγάπης

και δεν κοιμήθηκε ποτέ σε έρωτα γυαλό

έχει πλεγμένο στα μαλλιά αγκάθινο στεφάνι

και το κορμί του ντύθηκε χιτώνα πορφυρό



Το στόμα που δεν πιάστηκε σε μιας πνοής τ' αδράχτι

κι άλλων χειλιών το δόσιμο ήτανε δανεικό

βάφει με αίμα το φιλί το δένει σε κατάρτι

κι έχει τον έρωτα ψηλά σαν κάτι ιδανικό



Τα χέρια που δεν ρίγησαν σ΄ άλλων χεριών το χάδι

και δεν αφέθηκαν ποτέ σ΄ένα ταγκό τυφλό

λένε πως… Συνέχεια

Ήτανε λέει δυό καρδιές σ' ένα κρεβάτι
παίρνανε ρεύμα και τα σώματα φωτιά
ήτανε δυό, κι' η γη μονάχη
το ξέρανε, και κλαίγαν χωριστά

ήτανε λέει κι' ένα όνειρο φτιαγμένο
από του πάθους την πανάρχαια συνταγή
που θέλει ότι αγαπάς να μην ορίζεις
κι' ότι ορίζεις να σε κόβει σαν γυαλί

ήτανε κάποτε, κι'ας έμοιαζε αστείο
αυτό το τίποτα που έγινε πληγή
φεύγα να φύγω, να μην πούμε το αντίο
σαν μια υπόσχεση που αφήσαμε μισή

Αν με τον ήλιο έχω γίνει ταίρι

και τατουάζ στην πλάτη τον φορώ

είναι γιατι το φως στα μάτια μου έχει δέσει

και σε σκοτεινό με οδήγησε βυθό



αν γυμνή χορεύω και σε κάρβουνα αναμμένα

και λεν πως από χρόνια είμαι τρελή

καλύτερα λέω να με πνίγει μιά ιδέα

παρά βολεμένη στη δικιά τους φυλακή



κι αν τα τραγούδια μου παλιά και ξεφτισμένα

στ' αυτιά τους δεν χωράει μουσική

πεθαίνω βράδυα με τα όνειρα βαμμένα

τ' άλλο πρωί να με γεννάει η… Συνέχεια

Έτσι βουβά θε να τελειώσω τη ζωή μου

όσο υπόλοιπο της έχει απομείνει

σαν ένα χρέος που με βάρος ξεχρεώνω

σαν μια υπόθεση που πια δεν μου ανήκει



και σέρνω αδιάφορα ένα σώμα παγωμένο

στο πέρα δώθε του καιρού του ημεροθάφτη

ότι κι αν άρχισε είναι τώρα τελειωμένο

και η ζωή, απ' τις απάτες...σίγουρα η πιο μεγάλη



φωνή δεν έχω...κι αν περίσσεψε η λύπη

με τις σκιές συναλλαγές θα προχωρήσω

ούτε τσακάλια, ούτε φίδια ούτε λύκοι

μόνο σκιές,… Συνέχεια