Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Δεκέμβριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (195)

Νεκρος

νεκρος βρεθηκε σημερα στο κελι του στον κορυδαλλο ενας κουρδος 21 χρονων οπως ανεφερε ο 105.5 fm χωρις σχολια η πληροφοριες για τις αιτιες.γι' αυτον δεν υπηρχε χωρος στη ζωη υπαρχει αραγε στο θανατο?αναρωτιεμαι πού θα τον θαψουν οι 'χριστιανοι'.ευχαριστω.

Προστέθηκε από τον/την Μαγια1900 στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 15:55 — 4 σχόλια

Πνεύμα της εποχής

Στην παραζαλη
χαμένο το κεφάλι
και του δεσμού το στέμμα
κόκκινο σαν το αίμα
εκεί που οι άλλοι
κοιτάζουν τη φιάλη
για να προβάλλει ο θεός
σαν την αιθάλη
και σα πολύχρωμος καπνός.

Εχω ωραία λόγια και μαύρα κομπολόγια
και χόρτο μαγικό.
Τα θέλω όλα παντού οικώ
Ξεπουλάω-Προσδεθείτε
για ν' απογειωθείτε
δράμα της στιγμής
ειμαστε και είστε
πνεύμα της εποχής.

Προστέθηκε από τον/την διονυσιος στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 14:31 — 8 σχόλια

ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ

Κρυμμένα λόγια έφερε το κύμα

και μυστικά της χθεσινής αυγής .

Εγώ που πέφτω σε κάθε βήμα

κι εσύ σημάδι μιας παλιάς πληγής .

Κρυμμένα λόγια έσπειρε το χώμα

γιατί πληγώνουν πάντα σαν τ’ακούς .

Εγώ μετράω τ’αστέρια ακόμα

κι εσύ τούτου του κόσμου τους κακούς .

Κρυμμένα λόγια μάζεψε ο αέρας

για να σκορπίσει τα ξερά κλαδιά .

Εγώ ελπίζω στ’αύριο κάθε μέρας

κι εσύ στην παιδική σου την καρδιά .

R

Ελπίδες χθεσινές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 12:54 — 5 σχόλια

΄Ωρα (Ρ)ρώμης

Σκέψη φυγής.Σε γνωστά,αγνωστα εδάφη.
Επιστροφής ανάγκη.Λαχτάρα απ/αλλαγής.
Έξοδος.Με σκαμπανεβάσματα που ανακατεύουν.
Την ψυχή.Που αντιδρά γυρνώντας.Στα γνώριμα.
Στα νέα.Στα προσωρινά.Στα διαφορετικά ίδια.
Που υπενθυμίζουν προκλητικά.
Και χλευάζουν τις αμφισβητήσιμες κινήσεις σιγουριάς.
Αμηχανία.Αμφιβολία.Εξοικείωση.
Με του αποχαιρετισμού την γωνία.
Γρήγορο βλέμμα.Μετουσιώνεται.
Σε βλέμμα υγρό.Ξανά.Ώρα μετάβασης.
Ώρα σιωπής.΄Ωρα (Ρ)ρώμης.

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 12:28 — 15 σχόλια

Της καρδιάς μου οι δρόμοι

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Είπα να φύγω μια βραδιά

προτού ν’ αλλάξω γνώμη

μα πώς να ζήσω μακριά

που σ’ αγαπώ ακόμη

Δεν βρίσκω δρόμο ανοικτό

να φύγω να σ’ αφήσω

κάθε φορά που ξεκινώ

γυρίσω πάλι πίσω.

Ρ

Της καρδιάς μου οι δρόμοι

μ’ οδηγούνε σε σένα

της φυγής μου οι σκέψεις

μείναν στα περασμένα.

Της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 8:30 — 5 σχόλια

ΠΡΟΔΟΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

Χιλιάδες οι σκέψεις

και γύρω σιωπή ,

σε ποιόν να πιστέψεις

σ’ αυτή τη ζωή ,

ατέλειωτοι δρόμοι

κανένας για μας

για άλλους οι νόμοι

για μας ο βραχνάς .

Ρεφ .

Είμαστ’ εμείς ,

που αντικρίσαμε με πάθος τη ζωή,

φτερά ανοίξαμε με ενθουσιασμό ,

όμως εσείς ,

τα όνειρά μας βγάλατ’ όλα στο σφυρί

και τις ελπίδες μας σε πλειστηριασμό .

./././././

Κυλάνε τα χρόνια ,

ελπίδα καμιά ,

μονάχα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 7:18 — 9 σχόλια

Νοσταλγίες

Νοσταλγίες

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Γλυκιά που είναι η νοσταλγία

μιας άλλης εποχής

Μιας άλλης γλώσσας

Τραχιάς και ιδιόμορφης

Φτωχιάς σε επίθετα

Πλούσιας σε ρήματα

και ουσιαστικά

Άκρατο το συναίσθημα να ξεχειλίζει

Στα στολισμένα μάτια

Με διαμάντια

Και οι σιωπές να πλουτίζουν

εξομολογήσεις, ερωτικές

Γλυκιά που είναι η νοσταλγία

για το λιτό τραπέζι

με το καρό τραπεζομάντιλο

με τις ελιές και το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 23:59 — 8 σχόλια

ο θλιμενος δρακος

Στου ποτε, τη χωρα

μεσα στα βουνα

ενας δρακος τωρα

τραγουδαει βραχνα

Λεει μια ιστορια

διπλα στη φωτια

για την τιμωρια

και την ερημια

Καθεται θλιμενος

μονος και ερημος

και μιλαει χαμενος

μεσα του ο καημος.

#

Τελιωσε η ιστορια (ρεφ)

του παραμυθιου

κι η βασιλοπουλα

εφυγε για αλλου

Τον ξεχασαν ολοι

γεροι και παιδια

και το βασιλοπουλο

του περασε θηλια

#

Δρακος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 23:43 — 8 σχόλια

οτι μ΄αφησε ο χρονος (πεπρωμενο)

Οτι μ΄αφησε ο χρονος

στις παλαμες των χεριων,

υφαντα σχισμενα μοιαζουν

ερημα, αραχνιασμενα.

Χορταριασαν οι μετώπες

στα σημαδια των καιρων

και κουρνιασανε στα ματια

τα θαμπα, ρυτιδιασμενα.

Οτι μου΄δωσε ο κοσμος

στους αιωνες να βαστω

προσευχη κομμενη μοιαζει

που τελειωνει στο '' δι΄ευχων.

Και κλειδωθηκεν ο δυοσμος

σε μικρο οπλοβαστο,

σαν κρυμμενη αμαρτια

στο πηγαδι των ευχων.

Μα κι αν χαθηκεν η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 19:28 — 7 σχόλια

Νύχτα σκορπάς τ’ αστέρια μου

Νύχτα σκορπάς τ’ αστέρια μου

Και πάλι μένω μόνος

Άδεια καρδιά στα χέρια μου

Και με γερνά ο χρόνος

Νύχτα κερνάς τα λάθη μου

Κι όλο μου τα θυμίζεις

Με οδηγείς στα πάθη μου

Και πίκρες μου χαρίζεις

R : Μου σπαταλάς τον έρωτα

Ψάχνοντας για παλάτια

Και βράδια αξημέρωτα

Με κάνουνε κομμάτια

Μου σπαταλάς τα όνειρα

Σε ξένα μονοπάτια

Μην με ξοδεύεις πρόχειρα

Στης μοναξιάς τα μάτια

Νύχτα ζητάς τα ρέστα μου

Και με γεμίζεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 18:00 — 14 σχόλια

Στο σύμπαν του αδυνάτου

Αργοπεθαίνει στη βροχή ακόμα ένα καλοκαίρι

παίρνει χαριστική βολή απ'το δικό μου χέρι...

Σεπτέμβρης πρόβαλλε υγρός, μετά απο έναν Μάη

τρείς μήνες όνειρο μακρύ, αργά η ψυχή ξυπνάει...

Είδα τα μάτια σου εκεί, τον πόθο και τ'αγκάθι

ίππευσα και τον Πήγασο και κάλπασα στα λάθη...

κοίταξα θάλασσες αυγές και νύχτες του θανάτου

άκουσα μάγισσες φωνές στο σύμπαν του αδυνάτου...

Ονειρο ατέλειωτο βαθύ,με ψήγματα εφιάλτη

παραμυθένια τα φιλιά και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 16:49 — 7 σχόλια

Καθ' οδον για Αγιο ορος.

Με προσευχες και ευχελαια
δεν πληρωνονται δανεια και φορος
και ετσι λιγακι επιπολαια
κινω για Αγιο ορος.

Αφησα γενια και μαλια
και κινησα ν’ αγιασω
θα μενω θε μου σε σπηλια,
πως θα ‘μαι με το ρασο;;

Θα εχω εξοδους αραγε,
δωματιο με θεα;
θα εχει και καλο φαϊ
και γυναικοπαρεα;

Μου δωσαν ρασο και αρβυλα
μαστιγιο και ζαρτιερες,
απ’ ολους ειπαν, περναει ο Ηγουμενος
απο μενα τις δευτερες.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 12:30 — 13 σχόλια

ΕΙΠΕΣ

Είπες ,

ότι τελείωσαν τα πάντα μεταξύ μας ,

είπες ,

ότι χωρίσανε οι δρόμοι στη ζωή μας ,

είπες ,

καινούργιο έρωτα πως βρήκες και σ’ αρέσει

είπες ,

ότι δεν ήτανε γραφτό , η σχέση μας να δέσει .

Ρεφ.

Και ‘γω σου λέω πως δικαίωμα δεν έχεις

σαν πειρατής μες τη ζωή να σεργιανάς ,

να λες τους μόνιμους δεσμούς πως δεν αντέχεις ,

και την καρδιά μου σαν σκουπίδι να πετάς .

./././././

Πήρες ,

τα πιο ωραία και μεγάλα όνειρά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 7:56 — 7 σχόλια

Πέντε άγιοι Μοναχοί, ποιητικογωνίτες.....

Από αριστερά προς τα δεξιά...

Αη Σπαρτινός, Αη Ξηρομερίτης ο Ανθήλης, Όσιος Μαλαχίτης,

Μοναχός Στιχοπλάστης και Μοναχός Αισχύλος ο Γλυκοτσούτσουνος....

=================================================

Πέντε ήτανε Άγιοι, μονάχοι Ερημίτες

επαναστάτες ποιητές, παλιοί αγιοταφίτες...

Μαζεύτηκαν σε μιά μονή ψηλά πάνω στη Γκιώνα

μακρυά απ' τον πολιτισμό, πολύ καλή κρυψώνα...

Ήταν ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 13 Δεκέμβριος 2009 στις 22:43 — 52 σχόλια

ο κυριος Θανασης

Ο κυριος θανασης ειναι σε ολα κυριος

και πιστος στο στεφανι

τριαντα χρονια ποτε δεν ενιωσε

πως στη ζωη του κατι χανει.

Μα τωρα στο γραφειο ηλθε ο διαολος

με γοβα στιλετο και σουπερ μινι

και σαν τη βλεπει ο αμοιρος

αιμα και ιδρωτα χυνει.

Αυτη το ειχε καταλαβει

και με ναζι του μιλουσε

ερωτικα τον κοιταγε

και πονηρα χαμογελουσε.

Μια μερα στο γραφειο του την φωναξε

για μια ενημερωση... φορολογικη

σαν ανοιξε τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 13 Δεκέμβριος 2009 στις 21:09 — 12 σχόλια

Μα γιατί τραγουδάω ;

Μα γιατί τραγουδάω ;

Ειν΄ ο αέρας ψυχρός

και ο δρόμος στενός που τραβάω

σε μια πόλη σβηστή

μια σκιά ακολουθεί και ρωτεί

μα γιατί τραγουδάω ;

δεν ακούω φωνές

δεν υπάρχουν στιγμές , σε κοιτάω

στο γιατί και στο που

να βρεθούμε αλλού , δε μιλάω

μα γιατί τραγουδάω ;

κι ήρθε πάλι το χθες

λες πως τώρα με θες , σ΄αγαπάω

ειν΄ ο αέρας ψυχρός

κι εγώ πάλι σκυφτός ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 13 Δεκέμβριος 2009 στις 12:30 — 5 σχόλια

Έτσι ήταν τότε

Έτσι ήταν τότε

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ακόμα θυμάμαι

εκείνο το απόγευμα

Που με κρατούσες απ’ το χέρι

Και τον απαλό άνεμο

να φέρνει τα μαλλιά σου

στο πρόσωπό μου

Θυμάμαι που τραγούδησες

στην θάλασσα

Και μας πήρε το κύμα

σε μακρινό ταξίδι

Παρέα με τους γλάρους

και τα χελιδονόψαρα

Έτσι ήταν τότε

Μιλάγαμε

σε πουλιά και ξωτικά

Έτσι ήταν τότε

Βαδίζαμε

πάνω στα κύματα

Έτσι ήταν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 13 Δεκέμβριος 2009 στις 12:07 — 6 σχόλια

Είναι ωραίο να χαρίζεις λουλούδια

Είναι ωραίο να χαρίζεις λουλούδια

Κι’απ’αγάπη ν’ανθίζουν καρδιές

Να υμνούν τις χαρές μας τραγούδια

Ερωτικά να περνούν οι βραδιές

Να κοιτάμε τον ήλιο στα μάτια

Το σκοτάδι να λάμψει με φως

Τ'αστέρια του χάρτη κομμάτια

Οδηγός μας να γίνουν κρυφός

Είναι ωραίο να μοιράζεις ελπίδες

και τα όνειρα ν'ανοίγουν φτερά

Οι πικρές μας να καούνε σελίδες

Και τα δάκρυα να γίνουν φιλιά

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Δεκέμβριος 2009 στις 21:30 — 12 σχόλια

Στο δρόμο της καρδιάς

Πάλι στο δρόμο της καρδιάς

στην αλητεία και στο ρίσκο

εδώ εφηβεία μου σε βρίσκω

ξανά σε κύματα φωτιάς...

Γυρίζω πίσω στις γητειές

στα παραμύθια μου τ'αθώα

μές των λαθών μου τα μητρώα

να βρώ αγάπες μου παλιές...\

Ξανά σε μάτια έχω δοθεί

σε βλέμματα έχω αμαρτήσει

τα πριν μου όλα τάχω σβήσει

κι ας έχω πάλι προδοθεί...

Να μου χορεύει ζειμπεκιά

κορμί του πόθου αγριεμένο

στο σφύριγμά του να πεθαίνω

να σβήνω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 12 Δεκέμβριος 2009 στις 20:23 — 7 σχόλια

Κοκκος αμμου σε μια ακτη

Σ’ ολες τις θρησκειες η ψυχη
ειν’ των ανθρωπων η ευχη
καπου να πηγαινει.

Και οσοι πιστευουν, μια ζωη
ελπιδα παιρνει η πνοη
στο τελος κατι μενει.

Μα η ψυχη σου ποιητη
κοκκος αμμου σε μια ακτη.
Ποιες θαλασσες υφαινει;

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 12 Δεκέμβριος 2009 στις 16:00 — 8 σχόλια