Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Έτσι ήταν τότε

Έτσι ήταν τότε
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ακόμα θυμάμαι
εκείνο το απόγευμα
Που με κρατούσες απ’ το χέρι
Και τον απαλό άνεμο
να φέρνει τα μαλλιά σου
στο πρόσωπό μου
Θυμάμαι που τραγούδησες
στην θάλασσα
Και μας πήρε το κύμα
σε μακρινό ταξίδι
Παρέα με τους γλάρους
και τα χελιδονόψαρα
Έτσι ήταν τότε
Μιλάγαμε
σε πουλιά και ξωτικά
Έτσι ήταν τότε
Βαδίζαμε
πάνω στα κύματα
Έτσι ήταν τότε
Μοιράζαμε την αγάπη μας
απλόχερα
Κομμάτι, κομμάτι
στους αλήτες του ουρανού
Και αυτή δεν τέλειωνε ποτέ
Σαν το κρασί στον γάμο
της Κανά
Ακόμα θυμάμαι
εκείνο το απόγευμα
Έτσι ήταν τότε η ζωή μας
γεμάτη όνειρα και θαύματα

18 Νοέμβρη 2009
Γιάννης Ποταμιάνος

Προβολές: 29

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Δεκέμβριος 2009 στις 14:15: Υπεροχο!!!
καλημερα

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 13 Δεκέμβριος 2009 στις 14:34: "Έτσι ήταν τότε......."

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 1:02: Έτσι ήταν τότε η ζωή μας
γεμάτη όνειρα και θαύματα

Θαύμα Γιάννη!!!!!

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 18:09: Πείνα για έρωτα.
Για όνειρα.
Για θαύματα.
Για ζωή.

Σχόλιο από τον/την Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη στις 14 Δεκέμβριος 2009 στις 19:54: Ευαισθησία , ρομαντισμός !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Που να κρύβονται άραγε?
Σε μια εποχή ανθρωπόμορφης ρομποτικής που εξαλείφει τα πάντα ………..
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!