Μικρός δεν καταλάβαινα τι είναι η αγάπη

ο έρωτας αν βρίσκεται μονάχα στο κρεβάτι

πως όλα τα καλά παιδιά είναι γραβατωμένα

και τα άλλα τα κωλόπαιδα σε κόλπα είναι μπλεγμένα

όποιος στους  δρόμους κατοικεί πουλάει ηρωίνη

και ο δικαστής ο δίκαιος στην φυλακή τον κλείνει

Και κάθομαι και σκέπτομαι εγώ σε ποιους ανήκω

δείχνω πως είμαι πρόβατο μα μέσα κρύβω λύκο

Όσοι είναι καλοί χριστιανοί συνεχεία νηστεύουν

οι άλλοι…

Οι νότες φτιάχνουνε συγγράμματα

μεθυστικό μέσα στους ήχους το ολόγραμμα

είναι  η μορφή σου ο μαέστρος των ονείρων μου

τρελή μπαγκέτα διευθύνει όλο το πρόγραμμα

Σε αναβατόριο τα αισθήματα μου κείτονται

παιχνίδια φτιάχνουν με ανέμελα οράματα

ρίγος διαχέεται στο σώμα μου σαν σύννεφο

όταν αγγίζω της ζωής σου άυλα πράγματα

Μια αγάπη ασυνάρτητη και κλαίουσα

ανεμοδέρνεται με χωρισμού καμώματα

σε μια σκηνή εγκλωβισμένη…

Βάζουν τις σκέψεις μέσα σε πλυντήριο βιώνουμε σταγόνας το μαρτύριο

χρεώνουνε τον ήλιο στην ημέρα φορολογήσανε και τον αέρα

απ’την καρδιά τους στάζουν δηλητήριο στον έρωτα κόλλησαν εισιτήριο

παπάδες ψεύτικοι κλεμμένα ράσα τάμα γυρεύουνε για την ανάσα

ΑΝΘΡΩΠΟΙ  ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ

Στο δευτερόλεπτο πληγές ανοίγονται παιδιά πεθαίνουν με σφουγγάρι σβήνονται 

μας μαστουρώνουνε δόλιες  εικόνες εμπόδια βάζουνε  σκάρτους κανόνες

της τηλεόρασης τα…

Από μικρός μου άρεσαν του Αίσωπου οι μύθοι

μα τώρα που μεγάλωσα σκάρτο ήταν παραμύθι

δουλεύω σαν τον μέρμηγκα εδώ και τόσα χρόνια

το καλοκαίρι ψήνομαι κρυώνω το χειμώνα

Ο τζίτζικας απέναντι συνέχεια γελάει

και αν θέλει για την πλακά του τους μέρμηγκες πατάει

το καλοκαίρι Μύκονο χειμώνα Σευχέλες

 τσούρμο μαζεύει δίπλα του τις όμορφες κοπέλες

 Για αυτό σου λέω Αίσωπε η ιστορία μπάζει ο

 τζίτζικας η μηχανή και εγώ ένα…

Σύννεφα ύπουλα κύκλωσαν τον ουρανό και πάλι

αιθαλομίχλη έπεσε βαριά στη γειτονιά

πίνεις μια τζούρα από καφέ και κάτω το κεφάλι

ξανά  σκυμμένος  κίνησες  να πας για τη δουλειά

Σκέψεις σε βασανίζουνε τι κάνεις τι είναι λάθος

και πάλι είναι σκοτεινός  χλωμός ο ουρανός

φοβάσαι μην δε ξαναρθεί  ποτέ το καλοκαίρι

μην είναι κατάρα που έπεσε η θύμωσε ο θεός

Μήτε κατάρα έπεσε μήτε ο θεός θυμώνει

μα ούτε  με τύχη μη θαρρείς θα φτιάξει ο…

Σε ένα τσιγάρο έβαλα του κόσμου όλα τα λάθη

και στάχτη  σαν εγίνηκαν τα πέταξα στην άκρη

τα πήρε ο αέρας μακριά τα σκόρπισε το κύμα

το ξόρκισαν οι άγγελοι του κόσμου όλο το κρίμα

Σε ένα λουλούδι χώρεσα του κόσμου την αγάπη

το φύτεψα στον κήπο μου το πότισα με δάκρυ

μαζεύτηκαν οι μέλισσες μοιράσανε τη γύρη

σε όλη τη γη την δώρισαν να γίνει πανηγύρι

Σε ένα κρασοπότηρο στάλαξα την ελπίδα

να πιει ο κόσμος από αυτό…

Τα διαμάντια της ζωής σου

τα έχεις μέσα στη ψυχή σου

και θα λάμψουν ένα ένα

σβήνοντας τα περασμένα

ψάξε λίγο μην διστάσεις

εμμονές να προσπεράσεις

η ζωή σου είναι απάτη

ψάχνοντας θα βρεις την άκρη

Να το ξέρεις θα πονέσεις

μα αν το θέλεις θα μπορέσεις

τη ζωή να κατακτήσεις

και σελίδα να γυρίσεις

Σίγουρο είναι θα δακρύσεις

πρόσεξε να μην λυγίσεις

κάθε πόνος στην καρδιά…

Τι είναι ζωή

να κλαις να πονάς να γελάς και να δίνεις

Τι είναι ζωή

να κοιτάς το φεγγάρι τα αστέρια το φως

και στιγμές θλιβερής μοναξιάς

στα ντουλάπια του χθες να αφήνεις

Τι  είναι ζωή

τα παιδιά μου τα δυο όταν παίζουν κρυφτό

και γεμίζουν φωνές τον αγέρα

Τι είναι ζωή

γυναικεία μορφή που πεθαίνεις μαζί

και γεννιέσαι μαζί και προσφέρει τον ήλιο στη μέρα

Τι είναι ζωή

το μικρό μου σκυλί που θυμώνω…