Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (247)

Κερκυρα

Ειχα καποτε μια αγαπη

και την εχασα,

ολανθιστη και μπλε

η φορεσια της.

Καντουνια με κανταδες

σαν ρυτιδες της,

Φαινοταν απ΄τα περα

η εκκλησία της.

Εκει στη μεση ,σαν σταγονα

απ΄το αιμα της,

ενας περιπατος και γω

κει στη σπιαναδα.

Κι αν πανε χρονια που χαμηλωσε

το βλεμμα της ,

μ΄αναριγα τ΄αυγουστου της

η φεγγαραδα.

Εχουν περασει χρονια που

την απαρνηθηκα,

σε πολιτειες πλανες που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 7 Ιανουάριος 2010 στις 16:51 — 6 σχόλια

Κέρασμα στον κάπτα Γιάννη ...

*

Οι διδαχές σου μες το κίτρινο τετράδιο

τριάντα χρόνια σ`ένα ράφι φυλαγμένες ,

κι οι συμβουλές σου , θεία ναυτικά κειμήλια

τατού αρχαίο στη ψυχή μου κεντημένες .

Κύμα το κύμα , όρτσα στο μεγάλο πέλαγος

μίλι το μίλι έζησα τα όνειρά μου ,

κι αν ήταν ρότες που χωρίς στίγμα ταξίδευα

εξάντα είχα τη φωνή σου στη καρδιά μου .

Σ` είχα παρέα μου στης σκέψης τον ορίζοντα

στις έξω θάλασσες , στις μακρινές πορείες ,

κείνες τις ώρες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 7 Ιανουάριος 2010 στις 12:04 — 10 σχόλια

Ο μάγος

Ο μάγος

Μάγος λες είσαι μάτια μου

και όλα τα γνωρίζεις

τότε γιατί στα σκαλοπάτια μου

έρχεσαι και δακρύζεις

Αν ήσουν μάγος μάτια μου

θα είχες καταλάβει

πως μπροστά στα μάτια σου

για αλλού είχα σαλπάρει

Ήθελες με τους φίλους σου

συνέχεια να βγαίνεις

και εμένα την αγάπη σου

μόνο να παιδεύεις

Σου ζήτησα πολλές φορές

λίγο να με φροντίζεις

εσύ το μόνο που ‘κανες

συνέχεια να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 7 Ιανουάριος 2010 στις 8:41 — 7 σχόλια

Πιστή στα παραμύθια...

Φεγγάρι μου σβησμένο, νύχτα μου μοναχή

αστέρι μου φευγάτο, αγάπη μου χλωμή...

Ψάχνω μες τις σκιές μου λύχνο παρηγοριάς

μετρώ τις αντοχές μου σε κύκλους ερημιάς...

Κρίνο μου μαραμένο, τραγούδι μου πικρό

καράβι μου χαμένο σε πέλαγο ανοιχτό...

Βουλιάζω στις σιωπές σου της λύπης μου πηγές

τις άγνωστες βουλές σου κάνω δικές μου ευχές...

Κομμάτι μου παρμένο, ανάσα μου ζεστή

ανάγκη μου κλεμμένη, γκρίζα μου χαραυγή...

Σκοτώνω την αλήθεια το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 6 Ιανουάριος 2010 στις 23:24 — 3 σχόλια

Η εξάρτηση

Μιά λέξη, ένα χάδι, μιά ματιά
Σε λάθος τόπο και σε λάθος χρόνο
Και σαν σπουργίτι σπαρταράει η καρδιά
Και στο μυαλό μου μία σκεψη μόνο!

Ένα φιλί και τη δική σου αγκαλιά
Πόσο λαχτάρησα, κανένας δεν θα μάθει!
Κι ας σε γεύτηκα μονάχα μια γουλιά
Εξάρτηση με 'σενα έχω πάθει!

Προστέθηκε από τον/την Mar Tim Ar στις 6 Ιανουάριος 2010 στις 21:30 — 6 σχόλια

ο μπαρμπα Γιωργης και η κοτουλα στην εφορια

Για να βγουμε απο την κριση

της βουλης 'βγαλαν οι αρχοντοι

οποιος χρηματα δεν εχει

πια σε ειδος να πληρωνει.

Και ετσι ο μπαρμπα Γιωργης

που την εκανε στη ζουλα

αφου μετρητα δεν ειχε

του αρπαξαν... μια κοτουλα!!!

Τρεχει ο φτωχος στην εφορια

την κοτουλα του να σωσει

που απο μικρη την ειχε

με αγαπη μεγαλωσει.

Βρισκει μεσα την κοτουλα

αγγαλια με μια κατσικα

που κατασχεθηκε πριν λιγο,

για οφειλες παλιες στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 6 Ιανουάριος 2010 στις 14:33 — 12 σχόλια

Πως …

*

Πως να δαμάσεις του κυκλώνα την οργή

της θάλασσας τα κύματα να δέσεις ,

πως να διαβάσεις τα σημεία των καιρών

να παραμείνεις άνθρωπος σαν πέσεις ...

Πως οι πληγές απο το χθες να γιατρευθούν

άφεση στους εχθρούς σου να δωρίσεις ,

πως να γνωρίσεις το ποιός είσαι τελικά

όλα τα λάθη σου να εξαγνήσεις ...

Πως να διαβείς τα μονοπάτια της σιωπής

αν την πυξίδα της καρδιάς σου αγνοήσεις ,

πως να πετάξεις στις φωλιές των αετών

αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 6 Ιανουάριος 2010 στις 9:19 — 10 σχόλια

Σαράντα κύματα

Μ’ένα τρικάταρτο καράβι

Ζωή τη ρότα μου τραβάς

Πριν η αγάπη με προλάβει

Τα όνειρά μου ξεπουλάς

Χωρίς πυξίδα στο ταξίδι

Και πανιά κουρελιασμένα

Έχω χαμένο το παιχνίδι

Πως ν’αλλάξω τα γραμμένα

Χτυπούν σαράντα κύματα

Επάνω στην καρδιά μου

Και του καιρού γυρίσματα

Τσακίζουν τα φτερά μου

Μ’ένα τρικάταρτο καράβι

Θα φύγω από τη ζωή

Και στο απόλυτο σκοτάδι

Θα παραδώσω τη ψυχή

© Copyright,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 6 Ιανουάριος 2010 στις 8:00 — 8 σχόλια

Ο ποιητής

Ο ποιητής

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ολόκληρος είναι ένα ταξίδι

Τα μάτια του

φουρτουνιασμένες θάλασσες

Αέρινος

Συντροφεύει τα πουλιά

Με όνειρα και χαρταετούς

Ξεχορταριάζει τα μονοπάτια

της γλώσσας

Τρέχει καβάλα σε δύο άλογα

Ισορροπώντας στις χαράδρες

της αμφισημίας

Με τις στερήσεις του, βάζει φωτιές

στους πόθους, τους αλλότριους

Διώχνει τα σκοτάδια

λάμποντας

Σκορπίζει φωτιά και στάχτη

Στο δισάκι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 6 Ιανουάριος 2010 στις 0:54 — 9 σχόλια

Ο Δραπέτης

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Τις νύχτες βγαίνει μόνος του στα πιο ψηλά μπαλκόνια

θέλει να δει κατάματα εκείνα που φοβάται

στις μέρες στήνει ξόβεργα και δόκανα στα χρόνια

να πιάσει όσα έχασε κι αυτά που δε θυμάται.

Έχει κρεμάσει στο λαιμό κάποιο παλιό του κρίμα

έν’ ανοιχτό εισιτήριο κρυμμένο έχει στην τσέπη

έτοιμος ειν’ από… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 23:47 — 11 σχόλια

ΝΤΥΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Μ’ ΑΥΓΗ (2o βραβείο σε Παγκόσμιο φεστιβάλ της International Art Society έτους 2009)

Το όνειρο που έκρυψες σ’ απόκρυφα σοκάκια ,

σ’ ένα λαβύρινθο ψυχής κι ανήλιαγα δρομάκια ,

σαν το πιο μύχιο μυστικό , μη προδοθεί φοβάσαι ,

λες πως δεν το ‘χες δει ποτέ – τάχα δεν το θυμάσαι .

Ρεφ.

Στον ήλιο στον αυγερινό

και σε γαλάζιο ουρανό ,

ντύσε το όνειρο μ’ αυγή

κι άστο σεργιάνι για να βγει .

Τις πεθυμιές που γέννησε , τούτο το όνειρό σου ,

που έπνιξε , να μη φανούν , περήφανο το εγώ σου ,

που το ‘συρες στα χώματα , στης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 23:00 — 12 σχόλια

Περιμένω εσένα

Περιμένω εσένα

Η νύχτα είναι γλυκιά , έχει απόλυτη ησυχία

και εγώ αισθάνομαι βαθιά μελαγχολία

έχω τόση ανάγκη σε κάποιον να μιλήσω

να νιώσω ένα χάδι , κάπου να ακουμπήσω

Κάθομαι ώρα εδώ , τα μάτια καρφωμένα

που κοιτάω δεν ξέρω , είμαι στα χαμένα

η νύχτα με βρίσκει μόνη , κουλουριασμένη

και το φεγγάρι ακόμα με έχει ξεχασμένη

Κρυώνω δεν ξέρω , ίσως να περιμένω εσένα

εσένα που ξέρεις τι πάει να πει όνειρα τελειωμένα

έλα πάρε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 22:28 — 7 σχόλια

Δυο πληγωμένοι αετοί

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Ξεκινήσαμε παρέα για την ευτυχία

στους αιθέρες τα φτερά μας ξεδιπλώσαμε,

κάτι άλλαξε καρδιά μου κάπου στην πορεία

και λιγάκι πριν το τέλος μετανιώσαμε.

Ρ

Δυο πληγωμένοι αετοί

πάνω στη γη καθηλωθήκαμε

φταίνε τα πάθη κι οι καημοί

και στη ζωή μας δεν τα βρήκαμε.

Δυο περήφανοι αετοί

που τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 11:30 — 6 σχόλια

Συμπληγάδες …

*

Τις συμπληγάδες του μυαλού μου διαβαίνοντας

κινδύνεψα την πίστη μου να χάσω ,

κάθε αρχή και όρκο παραβαίνοντας

προσπάθησα στο άπειρο να φτάσω .

Καράβι κουρασμένο απ` τα κύματα

γινόταν το κορμί μου κάθε βράδυ ,

έρμαιο σε σειρήνες και προβλήματα

ψάχνοντας φίλους μέσα στο σκοτάδι .

Δαίμονες το μυαλό εξουσιάζοντας

μπορούσαν τη ζωή μου να ορίζουν ,

τα ένστικτα και τις ορμές ελέγχοντας

με τρόπο που αυτοί μόνο γνωρίζουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 9:03 — 9 σχόλια

Υπερβάσεις …

*

Στο χρόνο ταξιδιώτης δίχως σκάφανδρο

μεσημβρινή διάλευση της γνώσης ,

νοητική κατάδυση στο παρελθόν

όλα εικονική πραγματικότης .

Κυκλώπιες μορφές που περιφέρονται

κάτι αγαπημένο μου θυμίζουν ,

στο είναι μου μπορούν και επεισέρχονται

και τις κρυφές πληγές μου να αγγίζουν .

Σαλπίζουν της Ιεριχούς οι σάλπιγγες

το πνεύμα στροβιλίζεται σε δίνη ,

πρωτού με μύρο στην πυρά να βαφτιστεί

και φως ουράνιο έτσι να γίνει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 8:52 — 11 σχόλια

Ν’ανασαίνεις τον αέρα

Ν’ανασαίνεις τον αέρα

Όσ’ακόμα το μπορείς

Και τα όνειρα πιο πέρα

Αν θα ψάξεις θα τα βρεις

Πριν οι πίκρες σου σε πνίξουν

Στου καημού τις θάλασσες

Και στα δίχτυα σε τυλίξουν

Του καιρού οι μάγισσες

Δώσε λόγο στην καρδιά σου

Να μου πει το σ’αγαπώ

Σβήσε και τη μόναξιά σου

Στο δικό μου σ’αγαπώ

Ν’ανασαίνεις τον αέρα

Μην φοβάσαι ν’αγαπάς

Και ο έρωτας μια μέρα

Θα σε βρει όπου κι αν πας

Πριν στα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Ιανουάριος 2010 στις 8:35 — 14 σχόλια

Ονειροπαρμα

Ελα σιγα σιγα,

ν΄αλλαξουμε ονειρο.

θελω να κρατας στα χερια σου

ολακερη την υδρογειο.

Τα μαιστραλια να ανεμιζουν

τα μαλλια σου..

κι η αυρα του πρωινου

να ριγα στο κορμι σου,

σαν παρθενα στο πρωτο της αγγιγμα.

Ετσι να ξημερωνουν

οι αισθησεις μας

...σαν ευτυχισμενες

που τις κλεισαμε,

μεσα στις ψευδαισθησεις μας!!!

Εγω να ειμαι ο ηλιος σου,

ο φιλντισενιος.

Κι ολο το βουλιαγμενο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 4 Ιανουάριος 2010 στις 21:45 — 12 σχόλια

Σειρήνα σκέψη...

Τα κύματα φωνάζουνε απόψε τ'όνομά σου

στου φεγγαριού το ξέφωτο ακούω το κάλεσμα σου

σειρήνα η σκέψη μάγεψε του χρόνου την αλήθεια

έγιν'αιώνας η στιγμή μες τη φριχτή συνήθεια...

Εκεί που ανταμώνονται γυμνές οι επιθυμίες

σ'όσα παγίδεψε ο νούς κι οι στείρες φαντασίες

εκεί σε βρίσκω μάτια μου εκεί αγκαλιά μου σ'έχω

εκεί που πρέπει δεν χωρά και να πονάω αντέχω...

Τι κι αν κοιτάμε χωριστά το ίδιο το αστέρι

είμαστε εδώ στα σκοτεινά πιασμένοι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 4 Ιανουάριος 2010 στις 16:59 — 8 σχόλια

Πυρωμένο κύμα ...

*

Το κύμα πυρωνόταν απ` το φως ,

στην άγονη γραμμή του παραδείσου ,

κι αν σε φοβίζει τουτη η νύχτα κι ο αχός ,

από το μεσιανό κατάρτι μου κρατήσου .

Φύκια , που `πλεξε γάσα ο αφρός ,

τιάρα θα φορέσω στα μαλλιά σου ,

και με κοράλλια που στολίζουν τον βυθό ,

ναό θα χτίσω να φυλάς τα όνειρά σου .

Άρτεμη , της ψυχής μου ομορφιά ,

πάντα παράλογα θ`ακους ότι σου λέω ,

αλλόκοτος κι αν είναι ο καιρός ,

δεν με φοβίζει ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 4 Ιανουάριος 2010 στις 16:48 — 11 σχόλια

Θάλασσα μνήμη

Κομμάτι πέλαγο ακούμπησε το βλέμμα

Δεκέμβρη λιόγερμα Αυγούστου αναλαμπή

σε γκρίζα κύμματα αναρρίγησε το αίμα

χειμώνα απόγευμα στην ίδια κουπαστή...

Ηρθαν οι θύμησες στου ορίζοντα τη θέα

ίριδας χρώματα αξέχαστη ματιά

υγρή ασάλευτη στου νού την προκυμαία

γαλάζια μνήμη θάλασσα πλατιά...

Κι ένα χαμόγελο γλυκόπικρο αρμενίζει

αρμύρας φίλημα στα χείλη τα στεγνά

πέταγμα γλάρου στην καρδιά που τριγυρίζει

στα ίδια μέρη που αγαπιόταν μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 4 Ιανουάριος 2010 στις 16:42 — 5 σχόλια