Για σένα Σταυρούλα με αγάπη

Έμπαζε η λαμαρίνα.

Τούρκικα ταξίμια

μια βουή στ` αυτιά.

Έβρεχε αιώνες

χρόνια, έβρεχε.

Έβρεχε ο θεός

και δεν υπήρχαν χελιδόνια.

Χτύπαγε το χαλάζι στη λαμαρίνα,

σε κείνη τη ταράτσα.

Που μαύρο ήταν

το παιδικό αθώο φουστάνι μας.

Μισό μέτρο νερό

δίπλα στο κρεββάτι, της απέραντης δυστυχίας.

Έμπαζε η λαμαρίνα

εγκατάλειψη, ανέχεια και λυγμό.

Ζωή μου δεν…

Για σένα Σταυρούλα με αγάπη

Έμπαζε η λαμαρίνα.

Τούρκικα ταξίμια

μια βουή στ` αυτιά.

Έβρεχε αιώνες

χρόνια, έβρεχε.

Έβρεχε ο θεός

και δεν υπήρχαν χελιδόνια.

Χτύπαγε το χαλάζι στη λαμαρίνα,

σε κείνη τη ταράτσα.

Που μαύρο ήταν

το παιδικό αθώο φουστάνι μας.

Μισό μέτρο νερό

δίπλα στο κρεββάτι, της απέραντης δυστυχίας.

Έμπαζε η λαμαρίνα

εγκατάλειψη, ανέχεια και λυγμό.

Ζωή μου δεν…

Σωπάσαν τα πουλιά

και σκάσαν τα τζιτζίκια.

Τρέχει το δάκρυ μας.

Στάχτη και κάρβουνο

κούρβουλα, τα σπίτια

τα δέντρα

κι` οι ζωές.

Μικρή κι` ανίσχυρη

μπροστά σ` ένα γυαλί

κι` οι θύμησες

ποταμός.

Θυμάσαι εαυτέ μου

είχε κυκλάμινα

τον Αύγουστο

στο Ψαροπούλι.

Δεν το πιστεύω

αυτό που ζω

αυτό που ζούμε.

Οδοιπορικό στα καμένα,

οδοιπορικό στο

καμένο…

Βελόνι παίρνω χρυσαφί

τα ξέφτια μου θα ράψω,

από το τέλος στην αρχή

πίσω δεν θα κοιτάξω.

Στη κουρασμένη μου καρδιά

θα κάνω κόκκινη ραφή,

θα της ξηλώσω τα καρφιά

να γράφει, επιστροφή.

Μπαλώνω απόψε ότι βρω,

ένα μπάλωμα στη ψυχή μου

ξηλώνω μέγα το σταυρό

που` λεγε η αντοχή μου.

Ράβω τα ξέφτια μ` ασημί

νήμα, χρυσό ρέλι,

όσα φωνάζαν, όλα, μη

της ύπαρξης μου το…