Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

Ανταλλάξαμε τα ονοματά μας

και τ' αφήσαμε,

πολύ κοντά το ένα με το άλλο,

πάνω στο αιωνόβιο δέντρο,

να δακρύζουν

ώσπου να ξεραθεί από εμπιστοσύνη

η φλούδα της διάκρισης

και να επέλθει

το πραγματικό δέσιμό τους

και μια αιώνια,

μονολεκτική υπόμνηση συνύπαρξης.

Ε,

απο τότε που κουβαλάω τη χάραξη,

στην οποία προχώρησα εγώ,

φοβάμαι πολύ,

όταν ακούω για αδιευκρίνιστες αιτίες πυρκαγιάς.

Προβολές: 54

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 4 Σεπτέμβριος 2011 στις 11:24: Καλημέρα στη γωνιά μας...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 4 Σεπτέμβριος 2011 στις 14:14: Εξαιρετικο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 4 Σεπτέμβριος 2011 στις 16:28: *

Βασίλη,

Εκτός από ιδιαίτερος ο λόγος σου, είναι τόσο χαρακτηρηστικός που θα μπορούσα να διακρίνω τα γραπτά σου ανάμεσα σε πάμπολλα ...

Ωστόσο, εκείνο που μου αρέσει περισσότερο είναι πως, κάθε φορά ανεξαιρέτως, συνειρμικά αναδύονται μνήμες που οδηγούν βαθειά στον πηρύνα του κύτταρού μου ... εκεί όπου τα όνειρα γεννιούνται ... στο γόνιμο πεδίο της φαντασίας ...

Σε ευχαριστώ ...

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 4 Σεπτέμβριος 2011 στις 17:45: Εξαίσιο .............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλησπέρα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 4 Σεπτέμβριος 2011 στις 18:57: ΄με εντυπωσίασες Βασίλη με τη Τέχνη του Λόγου σου.

καλή βδομάδα φίλε, ομότεχνε κατά κάποιο τρόπο.