Στη μνήμη του Πιέρ ...

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Ελεύθερος  φτερούγησες  στου  άπειρου την  άκρη

κι  από  τα  μάτια  μου  καυτό  κύλησε  κάποιο  δάκρυ,

στη  σκέψη  πως  περάσαμε  μαζί  είκοσι  χρόνια

μαζί  σαν  φίλοι  κι  αδελφοί  ... πάντα  χωρίς  διχόνοια.

 

Γιά  σένα  αγάπη  ένοιωθα, ήσουν  η  συντροφιά  μου

ψηλά  σε  είχα  μες  το  νου, βαθειά  μες  την  καρδιά  μου,

αγαπημένε  φίλε  μου,  πνευματικέ  αδελφέ  μου

πως  τόσα  χρόνια  κύλησαν  σαν  το  νερό  γλυκέ  μου ;

 

Μαζί  περάσαμε  χαρές  ... πίκρες  και  δυσκολίες

μαζί  γνωρίσαμε  της   γης  ποιές  είναι  οι  αξίες,

κι  αν  η  ψυχή  σου  τώρα  πιά  ελεύθερη  γυρίζει

το  πόσο  σε  αγάπησα  θα  πρέπει  να  γνωρίζει .

 

Το  χρόνο  νάχα  δύναμη  λίγο  να  σταματήσω 

γιά  να  μπορέσω  μιά  στιγμή   πίσω  να  σε  γυρίσω,

θα  σε  θυμάμαι  πάντοτε  σε  όλη  την  ζωή  μου

σαν  δάσκαλό,  σαν  σύντροφο  και  καθοδηγητή  μου.

 

Ποιός  έχει  τόση  δύναμη  τον  πόνο  γιά  να  διώξει

της  λησμονιάς  το  φάρμακο  ποιός  έχει  να  μας  δώσει ...

μα  δεν  υπάρχει  φάρμακο  κι  είναι  η  θλίψη  μεγάλη

κι  ο  πόνος  απ  τον  χωρισμό  ... ξαναγυρίζει  πάλι.

 

Το  κρύο  χώμα  ... το  υγρό, που  τώρα  σε  σκεπάζει

αφράτο  ας  γίνει  πάπλωμα  γιά  να  σε  ξεκουράζει,

εκεί  που  τώρα  βρίσκεσαι  σε  λίγο  θε  να ρθούμε

γιά  να  σε  βρούμε  φίλε  μου  και  πάλι  να  τα  πούμε .   

 

 

* * *

 

 

Η  γλυκειά  ανάμνηση  σου ... κάνει  την  καρδιά  μου  να  πλημμυρίζει  απο  ανείπωτη  αγάπη  για  σένα

 

Πιέρ , μοναδικέ  μου  φίλε ... όπου  κι`αν  είσαι  ετούτη  την  ώρα , εγώ  σε  νοιώθω  πάντα  δίπλα  μου  γιατί  κουβαλάω  ένα  κομμάτι  σου  μέσα  μου.

 

24  Ιανουαρίου  2000

 

 

* * *

 

Με  τον  Παναγιώτη  τον  Πιερουτσάκο, που  χαϊδευτικά  φωνάζαμε  Πιέρ, γνωρίστηκα  στο  πασαλιμάνι, τον  Μάρτιο  του  1980.

 

Η  αδελφική  φιλία  που  μας  συνέδεσε, σχεδόν  άμεσα-καρμικά,  παρέμεινε  άρρηκτα  αναλλοίωτη  εως  τον  Γενάρη  του  2000, όταν  στα  50  του, πέρασε  την  λεπτή  γραμμή  της  συμβατικής  πραγματικότητας, συνεχίζοντας  το  αέναο  ταξίδι  της  υπαρξιακής  του  ολοκλήρωσης ...     

 

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Φίλες ... φίλοι,

 

Αυτή  την  τόσο  ξεχωριστή  ημέρα, θέλησα  ταπεινά  να  καταθέσω  ένα  μικρό  φόρο  τιμής, μνημόσυνο  στη  μνήμη  του  καλύτερού  μου  φίλου  και  πραγματικά  πολύ  ξεχωριστού  ανθρώπου,  του  Πιέρ ...

 

Εύχομαι  παράλληλα  σε  όλες  και  όλους  τους  εορτάζοντες, να  παραμείνει  ο  χρόνος  φιλικός  μαζί  σας  και  η  ζωή   να  σας  προσφέρει  απλόχερα  τα  πολύτιμότερα  δώρα  της ... υγεία  κατά  πάντα,
αγάπη, χαρά  και  αφθονία ...  

[Βασίλης Ασπρογειάτης]

Πολύ πολύ ωραίο

και συγκινητικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Οι φίλοι μας,

δεν φεύγουν ποτέ απο τη ψυχή και την καρδιά μας!!!!!!!!!

 

Καλή ου μέρα Γιάννη...

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!Αυτο θα πει πραγματικη φιλια!!!

Γεια σου Βιαννη

[αισχυλος]

Λυπητερα ομορφο Γιαννη...

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Να ναι καλα εκει που βρισκεται.

[Ειρήνη]

Μας συγκίνησες Γιάννη!!! Πανέμορφο είναι!!!

 

Να 'σαι καλά να τον θυμάσαι!!

[Δημήτρης Φάββας]

Συγκινητικό και όμορφα δοσμένο. Οι αναμνήσεις είναι ότι καλλίτερο μας απομένει

 

 

 

 

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*
*

Σας  ευχαριστώ  πάρα  πολύ ...

 

Ειλικρινά  αν  και  έχουν  κλείσει  πάνω  από  11  χρόνια, δεν  περνάει  ημέρα  που  να  μην  φέρνω  με  κάποιο  τρόπο  στην  μνήμη  μου  το  Πιέρ ...