Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Κυρία Μαίρη ...

Μου λείπει τόσο της μαμάς το φαγητό

και της της παλιάς μου γειτονιάς η φασαρία,

οι εκδρομές μου στο παλιό δημοτικό

και η δασκάλα … που φωνάζαμε « Κυρία » .

Αναπολώ τα ατελείωτα σκαλιά

το κολατσιό στο διάλλειμα ... τη μπλέ ποδιά μου,

τα σκανταλιάρικα και τα καλά παιδιά

τον μαυροπίνακα και τα τετράδιά μου.

Να ξανακάτσω στο θρανίο το μικρό

τα ρούχα μου με κιμωλία να λερώσω,

κι όταν γυρίσω σπίτι μου γιά φαγητό

με κάποιο τρόπο στην μαμά να τα μπαλώσω.

Μα πιό πολύ … αποζητάω να βρεθώ

στην ίδια τάξη πάλι γιά να ξαναζήσω,

μιά ώρα μόνο χαρμονής αληθινής ...

κι όταν σχολάσω ... τα παράθυρα να κλείσω.

Ν` αγγίξω πάλι της δασκάλας το αυστηρό

μα τόσο γενναιόδωρο γέρικο χέρι,

ευλαβικά να το φιλήσω λέγοντας ...

σ` ευχαριστώ ειλικρινά ... κυρία Μαίρη !

* * *

Αλήθεια , ποσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ;

Εν πλω από Ashdod-Israel προς Cape Town

Τhursday 07^th July 2011

* * *

Εκεινα τα αλησμονητα παιδικα μου χρονια του δημοτικου σχολειου , τα θυμαμαι παντα με ιδιαιτερη νοσταλγια , οπως με νοσταλγια θυμαμαι την πρωτη μου δασκαλα , την κυρια Μαιρη .

Ηταν μετρια στο υψος , με κοντα κομμενα ξανθα μαλλια , και αυστηρο προσωπο . Ωστοσο τα ματια της ανεδυαν μια ασυνηθιστη καλοσυνη , που δυσκολα συνανταει κανεις .

Δεν θυμαμαι , ουτε μια φορα , να μεταχειρισθηκε τον παραδοσιακο τροπο διαπαιδαγωγησης , προσφιλη σε πολλους υπηρετες της δημοσιας εκπαιδευσης, τον χάρακα .

Αυτον ειχα την χαρα να τον νοιωσω στα παιδικα μου χερια , για καποιο λογο που πραγματικα δεν θυμαμαι πια , απο τον ειδημονα του ειδους , τον « κυριο Αρναουτη » , μικρο ονομα δεν εχω συγκρατησει , νομιζω πως ηταν Μακης η κατι σε ακης τέλος πάντων ... , θα σε γελασω, αντιπροσωπευτικο ειδος και πρεσβευτη μιας στρατιας εκπαιδευτικων της εποχης , που θεωρουσαν το χαστουκι ευλογια , κυρηττοντας οτι αφου ... « το ξυλο βγηκε απ`τον παραδεισο » ... , ποσο μαλλον το βρωμοξυλο !

Προκειμενου να μην τον αδικησω λοιπόν , οφειλω να ομολογησω δημόσια , ότι επιδιδοταν με ιδιαιτερο ζηλο σε αυτην τη δραστηριοτητα και εντελως απροκαλυπτα εδειχνε να την απολαμβανει , καθε φορα που εκτελουσε το ιδιαιτερο αυτο και ιερο μερος , των εκπαιδευτικων του καθηκοντων.

Χρονια πολλα αργοτερα και ενω τον ειχα ολοτελα ξεχασει , τον θυμηθηκα συνειρμικα , παρακολουθοντας μια ταινια στο σινεμα .

Ηταν ολοιδιος , ο αμαξας του δράκουλα !

Μιλαμε για τετοια ομοιοτητα !!!

Προβολές: 95

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Αύγουστος 2011 στις 22:29: *

Το ... "Χατζηκυριάκειο", τα "Χελιδόνια" και το "Κυρία Μαίρη" ... καθώς επίσης και τα κείμενα που ακολουθούν ... αποτελούν μιά τριλογια, γι αυτό και παραβίασα το πρωτόκολλο που επιβάλλει να
δημοσιεύουμε έως δύο καταχωρήσεις την κάθε ημέρα, την οποία
ελπίζω να διαβάσετε και να απολαύσετε ... αφήνοντας τον εαυτό
σας να παρασυρθεί στη ρίμη τους ...

Σκοπός και επίθυμία μου, όπως και σε όλα τα πεζά και έμμετρα που καταχωρώ είναι να πορευθείτε παρέα μου   σ` όλες τις άκρες της γης , με την καρδιά του ποντοπόρου ναυτικού και
την ανεμελειά του μικρού παιδιού , γιά να απολαύσετε   ολόψυχα ,
από την αρχή έως το   τέλος , το νοσταλγικό αυτό ταξίδεμα .

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Αύγουστος 2011 στις 23:35: Αληθινό, συγκινητικό (όπου υπάρχει η νοσταλγία προκαλεί συγκίνηση) και πολύ ωραίο βέβαια!!!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 12 Αύγουστος 2011 στις 1:24: με τη γνωστη μαεστρια σου μας εδωσες τοσες ζωντανες εικονες, και ναι, θυμηθηκα και γω τα χρονια μου στο δημοτικο.

Ευτυχως καπως σαν την κυρια Μαιρη ηταν και η δικη μου δασκαλα!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Αύγουστος 2011 στις 8:20: Υπεροχο και γεματο νοσταλγια!!!

Καλημερα

Σχόλιο από τον/την marakos στις 12 Αύγουστος 2011 στις 9:18: εγω πήγαινα στο 24ο στου Βρυώνη.Σκαρφαλώναμε πίσω απ το τράμ και ντουγρού για Δημοτικό θέατρο.ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ,όπως όλα σου άλλωστε.ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΣ !

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2011 στις 9:28: σας ευχαριστώ πολύ ιδιαίτερα όλους σας ...

Το δικό μου σχολείο ήταν το 32 στο Χατζηκυριάκειο ... λεωφόρος Χατζηκυιακού και Σοφοκλέους γωνία .

Καλημέρα σας ...

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 12 Αύγουστος 2011 στις 11:28: με εξέπληξες όμορφα φίλε Γιάννη και χαίρομαι για τα καλά παιδικά σου χρόνια,

όπως και χαίρομαι να βλέπω χαρούμενα παιδιά, μακάρι να μπορούσα να προσφέρω κάτι στα θλιμμένα,

όπως ήμουνα κι εγώ με το πλήρωμα του χρόνου.

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2011 στις 14:33: Γειά σου Παντελή !!! ...

Καλό σου δεκαπενταύγουστο !!!

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 12 Αύγουστος 2011 στις 14:56: Θαυμάσιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Με γύρισες καμιά εικοσαριά χρόνια πίσω,

στο δημοτικό,

σε επόχες ξεγνοιασιάς και αθωότητας!!!!!!!!!!!!!!

Συναισθηματικά φορτισμένες,

σε κάθε περίπτωση!!!!!!!!!!!!!!

Μας ταξίδεψες πίσω στο χρόνο!!!!!!!!!

Γειά σου Γιάννη...

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 12 Αύγουστος 2011 στις 16:51: Σκοπός και επίθυμία μου, όπως και σε όλα τα πεζά και έμμετρα που καταχωρώ είναι να πορευθείτε παρέα μου   σ` όλες τις άκρες της γης , με την καρδιά του ποντοπόρου ναυτικού και
την ανεμελειά του μικρού παιδιού , γιά να απολαύσετε   ολόψυχα ,
από την αρχή έως το   τέλος , το νοσταλγικό αυτό ταξίδεμα

TO ΠΕΤΥΧΕΣ!!!!