Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΚΑΤΑΔΙΚΗ

Πριν να γεννηθώ ακόμα

της ζωής πριν δω το θαύμα

απ' τα σπλάχνα κάποιας μάνας

προτού βγω στον έξω κόσμο

πριν κι από το πρώτο κλάμα...

Καταδίκη δίχως δίκη, κληρονόμησα!

Απ' το μαιευτήριο βγήκα

κουβαλώντας τη ποινή μου

βάρος στους μικρούς μου ώμους

δίχως να καταλαβαίνω

πού χρωστούσα στη ζωή μου...

Τα παιδιά γεννιούνται αθώα! 'Ετσι νόμιζα..

Αμαρτία αφού δεν είχα

σκληρό κι άδικο το βρήκα

κι έβαλα έγνοια νύχτα-μέρα

μόνιμα να μ' απαλλάξω

απ' τη μαύρη τούτη προίκα...

Μια γιορτή τ' όνειρά μου, βγήκα φώναξα!

Δεν κατάλαβα ακόμα

πιο πολύ τι με τρελαίνει...

Που με πέρασαν για θύμα

ή στο κάθε ξέσπασμά μου

η ποινή μου π' ανεβαίνει;

Απ' τα όρια έξω βγήκα... Παρανόμησα!

Σφίγγω χείλη, τρίζω δόντια

φεύγω δίχως προσευχή

Κάποιοι μ' είπανε δραπέτη

Κάποιοι μ' είπαν μαχητή

Νου και σάρκα και ψυχή μου

πάμε...ακόμη είναι νωρίς

Από φως είμαι πλασμένος

κι ήλιο πόθησα ζωής!

Προβολές: 69

Σχόλιο από τον/την Katia στις 3 Αύγουστος 2011 στις 20:41: Καλησπερα σ' ολη την παρεα! Μ' ενα επισης παλιο μου και σημερα. αλλα τουλαχιστον επικαιρο αυτη τη φορα!

Θελω να ζητησω την κατανοηση των παλιοτερων φιλων μου που τους εχω καταδικασει σε ισοβια αναγνωση και σχολιασμο στα ιδια και τα ιδια... σας κουραζω και το ξερω! Μεχρι ομως να μου χτυπησει και παλι την πορτα η ρημαδα η εμπνευση, δεν εχω αλλη επιλογη.. Εκτος κι αν αποφασισω να συμμετασχω αποκλειστικα και μονον ως σχολιαστρια!

Να ειστε καλα!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 3 Αύγουστος 2011 στις 20:48: '

Φοβερό !

Μπράβο σου !

"Απ' το μαιευτήριο βγήκα

κουβαλώντας τη ποινή μου

βάρος στους μικρούς μου ώμους

δίχως να καταλαβαίνω

πού χρωστούσα στη ζωή μου...

Τα παιδιά γεννιούνται αθώα! 'Ετσι νόμιζα.. "

Μου άρεσε πάρα πολύ και σαν νόημα και σαν τεχνική.

Τι αν είναι παλιό.., για μένα καινούργιο είναι ...

.

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 3 Αύγουστος 2011 στις 20:50: Υπέροχο Κάτια!!!!!!!!!!!!

"Απο φως είμαι πλασμένος

κι ήλιο πόθησα ζωής!".

Από ΄δω ξεκινάνε όλα.

Και νομίζω,

πως κάποια "παρανομία"

και η παραβίαση κάποιων ορίων,

που ερήμην μας θέλουν να καθορίζουν

την ψυχή και το μυαλό μας,

είναι επιβεβλημένη!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Mik e da -Vasiliki Mitsa στις 3 Αύγουστος 2011 στις 21:25: Απιστευτο!ανατριχιαζω με την τεραστια αληθεια που εκφραζεις

κ με τον τροπο που την εχεις δωσμενη.

νιωθω το ποιημα σου να με εκφραζει...

τοσο που ημερεψε η καρδια μου.

χειροκροτω!!!!μπραβο σου!!!!

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 3 Αύγουστος 2011 στις 21:50: Μας κανεις για σχολιαστρια και με το παραπανω εμεις ομως που ειμαστε νεωτεροι φιλοι σου εχουμε το δικαιωμα

να διαβαζουμε παλαιοτερες εμπνευσεις σου ιδιως εαν ειναι τοσο ωραιες σαν την παραπανω.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 3 Αύγουστος 2011 στις 21:51: Κατια ειναι καταπληκτικο!!!

Οσες φορες και να το διαβασεις δεν το χωρταινεις!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 3 Αύγουστος 2011 στις 21:52: Eξαίσιο ...............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την Καλησπέρα μου Κatia !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 3 Αύγουστος 2011 στις 22:34: μπραβο κατια ειναι εκπληκτικο!!!!! και εγω τελευταια δεν εχω εμπνευση και παιζω μονο επαναληψεις!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 4 Αύγουστος 2011 στις 20:52: Ζητά και την κατανόησή μας λέει...!!

Πριν να γεννηθώ ακόμα

της ζωής πριν δω το θαύμα

απ' τα σπλάχνα κάποιας μάνας

προτού βγω στον έξω κόσμο

πριν κι από το πρώτο κλάμα...

Καταδίκη δίχως δίκη, κληρονόμησα!

Το θαύμα του θαυμάτου!!!!

Βάζε τα τραγούδια σου παιδί μου να μας τρελαίνεις!!!!!