Θα κλειστώ μες στης καρδιάς σου το κουτί

σαν γράμμα από καιρό κιτρινισμένο

που τ’ ανοίγεις με συγκίνηση βαθιά

και τό’ χεις με το δάκρυ ποτισμένο.

Να με σκέφτεσαι κι εμένα που και που

κι ας γρήγορα περάσαν τόσα χρόνια

ο έρωτάς σου να με ζώνει ίδιο στοιχειό

και να κρατά στο νου μου σαν κολόνια.

Θα σε καρτερώ στο τζάκι τ’ αναφτό,

θα συδαυλίζω δίπλα σου τα ξύλα

κι όπως θά’ μαστε τα δυο μας αγκαλιά

θα μας πυρώνει μιαν ανατριχίλα.

Κι…

Δώσε μου τα χέρια κρίνα που’ ναι άσπρα

κι έλα γκρέμισε των πόνων μου τα κάστρα

άνοιξε και τη θερμή την αγκαλιά σου

για να αισθανθώ τη θεία ζεστασιά σου.

Δώσε μου τα χέρια κρίνα που’ ναι άσπρα

σαν το γιασεμί ν’ ανθίζω μες στη γλάστρα.

Και μη λες τίποτα μα μονάχα να σιωπάς

κι ως τον παράδεισο γλυκιά μου να με πας

σαν ροκ συγκρότημα τα δύο σώματά μας

να ντύνουν μουσικά τη γκρίζα κάμαρά μας.

Και μη λες τίποτα μα μονάχα να σιωπάς

και με το…