Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,522)

Αν τύχει.....

Δε θα σε δω και αν ακόμα

κάποτε θα βρεθείς μπροστά μου,

δε θα ριγήσει πια το σώμα,

ούτε θα τρέμει η καρδιά μου.

Δε θα σ' ακούσω αν μιλήσεις,

μια άγνωστη η φωνή σου θα 'ναι,

νεκρώνοντ' όλες οι αισθήσεις

όταν και οι καρδιές ξεχνάνε.

Δε θα μυρίσω την οσμή σου

κι ας ήταν κάποτε οικεία,

θα ανταλλάξω πια μαζί σου

μια παγωμένη χειραψία.

----

Αν τύχει και σε συναντήσω

σήμερα ή μετά καιρό

το δρόμο μου θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 23:00 — 3 σχόλια

Κοράλλι και κοχύλι

Χάνομαι πάλι σε αισθήματα σαφή

που αδιάκοπα μου στέλνουνε σινιάλα

σφραγίδα έχουνε παντού κι υπογραφή

από τα λάθη που αρνούμαι τα μεγάλα.

Μέσα στ’ αυτί μου ψιθυρίζει μια φωνή

πως πουθενά το μονοπάτι δε θα βγάλει

και άλλη μια μου συνιστά υπομονή

σε διαρκείας βρίσκομαι μαζί τους πάλη.

Κοράλλι και κοχύλι

τ’ αγέλαστο σου χείλι

τα λόγια σου λιμάνι

σμύρνα , χρυσός , λιβάνι

Χρυσός ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 21:00 — 6 σχόλια

Στα όρια της ατομικής φαντασίας...

Είμαστε δίπλα, τα χείλη μας σμίγουν
την στιγμή, που ξεκινάμε
το ταξίδι του έρωτα, μια ένωση
που δεν μπορεί να αναβληθεί,
μια εικονική πραγματικότητα,
στα όρια της ατομικής φαντασίας…

εκεί που με ταξιδεύεις αγάπη μου
θα είμαστε μόνοι, δεν χωράει
κανείς άλλος, γιατί το άπειρο
είναι τόσο λίγο, μπροστά στην
δική μας αίσθηση ,που μας συγκλονίζει.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 11:47 — 3 σχόλια

ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΡΑΣΙ! (demo) To ακούτε εδώ.

Πάλι με γέλασε η Στιγμή,

Δε λέω πως έφταιξες εσύ,

Με την καρδιά μου είμαι τώρα θυμωμένη!

Εσύ ζητούσες χαβαλέ,

Ένα πιοτό κι ένα καφέ,

Εκείνη πίστεψε…και βγήκε προδομένη!

Δε βρήκες θάρρος να μου πεις,

Πως μια επίσκεψη στιγμής

Έκανες μόνο, με μια διάθεση να παίξεις!

Τώρα η δική μου η καρδιά,

Δε σου κακιώνει κι ας πονά,

Να’ σαι καλά και σ’ άλλους γύρους κι αν θα τρέξεις!

Ρ

Φταίω εγώ, δεν φταις εσύ,

Φταίει η καρδιά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 6 Οκτώβριος 2008 στις 14:41 — 4 σχόλια

Μετάσταση ονείρου...

Μια στιγμή γύρισε
να δώ το πρόσωπό σου,
ξέρω ότι η απαγορευμένη
μας αγάπη,
ζητά να μην κάνουμε
άλλα λάθη, μετάσταση
στα όνειρα σου, με
έντονους χρωματισμούς…

κοιμήσου μέσ' την
αγκαλιά μου,θα σε
ονειρεύομαι συνέχεια
ως το πρωί,
αφού οι σκιές που
μας τριγυρίζουν δεν
μπορούν να μας σώσουν
απ' το σκοτάδι,
ακόμα κι’ άν δεν το
πιστέψαμε απόψε.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 6 Οκτώβριος 2008 στις 14:29 — 2 σχόλια

H καδένα

Ενθύμιο μία καδένα
και όσα έγραψε η πένα,
είν' ό τι μένει
από τον έρωτα εκείνο
που το φαρμάκι του κι αν πίνω
μ' έχουν δεμένη.

Μία καδένα από ασήμι,
που ζωντανεύει μες τη μνήμη
τις αναμνήσεις,
ίσως μια μέρα καταλήξει
θηλειά να γίνει να με πνίξει,
αν δε γυρίσεις.

Πίσω στο χρόνο με γυρίζει,
μία καδένα που γυαλίζει
πάνω στο στέρνο,
όταν με μάτια βουρκωμένα
πόσο επόνεσα για σένα,
στη σκέψη φέρνω.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 3 Οκτώβριος 2008 στις 22:30 — 4 σχόλια

Aσταμάτητο πάθος χωρίς δισταγμό..

Αισθάνσου ότι θέλεις
να νιώσεις από μένα,
από την αρχή που
ξεκίνησε η σχέση μας..

Δεν φεύγω θα μείνω
εδώ ώς το ξημέρωμα,
να παραδεχθείς αυτό
που μόνο εγώ θέλω..

Περιμένω τον πόνο σου,
αλλά μην με πονάς πολύ,
επειδή σε αγαπώ, και αυτή
είναι η μόνη αλήθεια…

Εάν γυρίσει ο χρόνος πίσω,
θα δεις ένα ασταμάτητο πάθος
χωρίς δισταγμό κανένα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 3 Οκτώβριος 2008 στις 16:00 — 2 σχόλια

Για την μάνα

Παρασκευή, 12 Σεπτεμβρίου 2008

11:40:12 μμ

Για την μάνα

Όλοι οι συγγραφείς, μαζί

Να μαζευτούν να γράψουν,

Μάνας τα συναισθήματα

Δεν θα τα περιγράψουν.

Υπερκόσμια αγαλλίασι

Βλέπεις στο πρόσωπο της,

Σαν χαιδεύει και φιλά

Μια μάνα το μωρό της.

Ποιας λύρας οι λεπτές χορδές

Θα συνκριθούν μαζί της,

Με τους παλμούς όταν κτυπά

Η καρδιά για το παιδί της.

Σαν την λαμπάδα καίγεται

Για το παιδί και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 15:00 — 6 σχόλια

O χρόνος συγκλονίζει το κορμί..

Γεννήθηκε η αγάπη μας
με ένα σου χαμόγελο,
που επιπλέει, μέσα από
ένα κόσμο ψεύτικο...

ίσως ο χρόνος που σε κοιτώ
να είναι λίγος,
μα η αλήθεια είναι
δυνατή και συγκλονίζει
την σκέψη ,το κορμί,
χωρίς να έχουμε άλλη
υπαρκτή διέξοδο.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 15:00 — 2 σχόλια

ΤΗΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΑΛΛΙΩΣ! (Ή Δεν στο επιτρέπω!...) demo

Πέρασε καιρός, δεν ακούω λέξη,

Όσο και να λες πως τα έχω παίξει,

Δεν με συγκινείς, ούτε με σοκάρεις

Τι κι αν προσπαθείς να με κριτικάρεις!

Πάρ’ το όλο αλλιώς, ξέρω τι αξίζω

Ότι κι αν μου πεις, δεν το υπολογίζω,

Μοιάζεις γραφικός, όλο λες και βρίζεις

Την έχω δει αλλιώς, δε με γονατίζεις.

Refrain

΄Επαψα που λες, να’ μαι γώ το θύμα

Όσο κι αν το θες, έκοψα το νήμα.

Δεν με ξεγελάς, δεν στο επιτρέπω

Όλα τα μπορώ κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 14:00 — 2 σχόλια

ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ... (Από το cd ''ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ- 2002'')

Στίχοι: Νίκη Παπουλάκου

Μουσική: Ζακ Ιακωβίδης

Πρώτη εκτέλεση: Δάκης

Μόνος μου τις νύχτες

γύρω μου ξενύχτες

που δεν έχουν τίποτα να πουν!

Και γλεντώ στις πίστες

δίπλα μου ''τουρίστες''

έρχονται και φεύγουν προσπερνούν

Σαν θυμάμαι εσένα

και πονώ για μένα

ρίχνω τις στροφές μου και ξεχνώ.

Τραγουδώ για μένα

κι αγαπάω εμένα

κι ότι με πληγώνει πια πετώ!...

Μόνος τριγυρίζω

σιγομουρμουρίζω

ένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 13:30 — 2 σχόλια

ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ... (demo N.PAPOULAKOU-G.STANTZOS)

Πίστεψα κι εγώ πως ήμουν,

ένα κάτι στην καρδιά σου,

φωτεινή αναλαμπή,

στο μυαλό, στα όνειρά σου...

Μια γλυκειά ανατριχίλα,

στο κορμί σου, στη ζωή σου,

ένα ξάφνιασμα της μοίρας,

μια χορδή της έμπνευσης σου!

Και ταξίδεψα μαζί σου,

δίχως πρέπει και γιατί

κι η καρδιά κι η λογική μου,

έκαναν ανακωχή.

Και σε πήγα βήμα-βήμα,

στης ψυχής μου τα παλάτια,

και σε έβγαλα σεργιάνι,

στου μυαλού τα μονοπάτια.

Μα σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Οκτώβριος 2008 στις 13:27 — 2 σχόλια

Ποιανού Θεού μας άγγιξε το χέρι .

Σου τό πα με τα μάτια δακρυσμένα

μου τό πες με δυο λόγια δροσερά

για μένα πως θα ζεις κι εγώ για σένα

στου Πάθους τ' απλωμένα τα φτερά.

Ποιανού Θεού να σ' άγγιξε το χέρι

και σ’ έφερε ο δρόμος σου εδώ

ποιο τάχα λαμπερό να 'πεφτε αστέρι,

όταν ευχόμουν νά 'ρθεις να σε δω.

Για μένα λες πως ξαγρυπνάς τα βράδια

για σένα δεν μπορώ να κοιμηθώ

μην περιμένεις να σου δώσω άδεια

μην περιμένεις κάτι ν΄αρνηθώ.

Ποιανού Θεού μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 1 Οκτώβριος 2008 στις 23:30 — 5 σχόλια

με ενα τριχορδο για σενα

με ενα τριχορδο γλυκα
τις νοτες θα κεντησω
και στα χειλακια σου απαλα
το ονειρο θα ζησω

στου ταξιμιου μου την πενια
τα ματια σου σαν κλεισης
στο ΡΕ θα ακουσης μια καρδια
στο ΛΑ θα με αγγιξεις

κι΄οταν τα μαγια σου γλυκα
θα μ΄εχουνε δεμενο
μικρο μου μεσα στη νυχτια
ανασα σου ανασαινω

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 1 Οκτώβριος 2008 στις 8:30 — 5 σχόλια

Λόγια δεμένα σε θηλιά

Λόγια δεμένα σε θηλιά
Κερνάς μέσα στη νύχτα
Και με δυό ψεύτικα φιλιά
Πετάς μια καληνύχτα

Φεύγεις και πάλι βιαστικά
Και με σκορπάς στ’αστέρια
Μες την καρδιά μου ξαφνικά
Της μοναξιάς μαχαίρια

Κι η αγάπη μένει μόνη
Στη δική μου αγκαλιά
Και παγώνει μες το χιόνι
Στα δικά σου τα σκαλιά

Λόγια που κόβουν τη σιωπή
Σε χίλια δυό κομμάτια
Και φέρνουν δάκρυα βροχή
Στα πικραμένα μάτια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 30 Σεπτέμβριος 2008 στις 20:18 — 4 σχόλια

Ποιο είν' εκείνο που μπορεί.....

Ποιο είν' εκείνο το γιατι
π' αγάπη αποτρέπει,
αν είναι τόσο δυνατή
να σταματά στα πρέπει.

Αγάπη που καρδιά γεννά,
εκείνη την ορίζει,
τα μη και όχι ξεπερνά,
τα πρέπει κολαντρίζει.

Ποιο είν' εκείνο που μπορεί
μια αγάπη να νικήσει
κι εκείνη να υποχωρεί
χωρίς να πολεμήσει.

Μια αγάπη που την πολεμούν
για να σωθεί παλεύει,
μεσ' από χίλιους στεναγμούς
φουντώνει κι αντρειεύει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 28 Σεπτέμβριος 2008 στις 19:00 — 3 σχόλια

Είσαι ένα όνειρο

Είσ' ένα όνειρο με σάρκα και οστά,

τα χέρια μου απλώνω και σ' αγγίζω

κι αν η καρδιά σου δε χτυπά σωστά

είν' όταν σ' αγαπώ σου ψιθυρίζω.

Είσαι φεγγάρι που με παίρνει αγκαλιά.

ολόγιομο, το φως του μ' έχει λούσει,

μέλι στα χείλη σου η κάθε σου λαλιά,

τόσο γλυκιά δεν έχω ξανακούσει.

Είσ' ένα όνειρο τόσο αληθινό,

μα όταν φόβος μη χαθείς με ζώνει,

αλαφιασμένη μες τα μπράτσα σου ξυπνώ,

εσύ μου λες για μας πως…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 27 Σεπτέμβριος 2008 στις 11:30 — 2 σχόλια

ΕΥΕΡΓΕΣΙΑ

Σωτήριο τσιγάρο

γίνεται απόψε το κορμί.

Σε κάθε ρουφηξιά,

εκπνέουμε το Είν

Προστέθηκε από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 30 Νοέμβριος 1999 στις 12:00 — Χωρίς σχόλια

STOP

Υπαγορεύοντας τυπικές μεθόδους,

και τετριμμένες δυνατότητες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 30 Νοέμβριος 1999 στις 12:00 — Χωρίς σχόλια

Το ημερολόγιο ενός γενναίου Συννεφοπεριπατητή.1ο Μέρος.

Σελίδα 1008η. Ωρα 23.30.

Ζεσταίνω την ιπτάμενη κάντιλάκ μου κι ετοιμάζομαι να πετάξω για Λονδίνο,είμαι καλεσμένος σε ένα μασκέ πάρτυ της Αδελφότητας του Μαύρου Μαργαριταριού(πρόκειται για άκακους συνταξιούχους δολοφόνους),είμαι ντυμένος δόκτωρ Kαλιγκάρι κι έχω ένα λουλούδι στο πέτο,σαρκοφάγο αλλα εξημερωμένο.

Θα χρησιμοποιήσω τις γεννήτριες αορατότητας γιατί δεν αντέχω τα ουρλιαχτά των πιλότων της αγγλικής πολεμικής αεροπορίας,΄΄i see… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 30 Νοέμβριος 1999 στις 12:00 — 1 σχόλιο