Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,537)

Σωστά τα λάθη

Τεντώνεις πάλι το σκοινί
μ' αισθήματα ειλικρινή
καλές προθέσεις
οι απαιτήσεις σου γνωστές
κι εγώ δεν είχα τις σωστές
προυποθέσεις.

Το αύριο μας ασορτί
άδοξα τέλειωσε η γιορτή
παρά την πάλη
το όνειρο ανέξοδο
μα νάτο τ' αδιέξοδο
μπροστά μας πάλι.

Πότε μου δεν κατάλαβα
πως βλέπεις ίσια τα στραβά
σωστά τα λάθη
δεν ξέρεις να διεκδικείς
κι ακόμα να μη μ' αδικείς
δεν έχεις μάθει.
Κοινή χρήση

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 15 Οκτώβριος 2008 στις 14:00 — 3 σχόλια

Που να βρίσκεσαι

Έφυγε και αυτό το βράδυ

βιαστικά, για να έρθει η μέρα

μα εγώ εδώ.

Μου ‘χει λείψει ένα χάδι

μια δική σου καλημέρα

και εγώ πονώ

Σε ποιόν χάρτη να κοιτάξω

σε ποια χώρα τώρα ταξιδεύεις

που να βρίσκεσαι;

Φτερά δεν έχω να πετάξω

και η καρδιά που κοροϊδεύεις

πάλι δίστασε

Στο τηλέφωνο ακούω την φωνή σου

κι η μορφή σου μεσ’ στα μάτια μου

με διέλυσε αυτή η αναμονή σου

μαζεύω από κάτω τα κομμάτια μου

Ψάχνω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 15 Οκτώβριος 2008 στις 13:55 — 4 σχόλια

Παιχνίδι με το φεγγάρι

Είδα απόψε το φεγγάρι
από ψηλά να με φλερτάρει.
Δειλό χαμόγελο αρχίζει
μες την καρδιά μου να ανθίζει.

Θέλει απόψε το φεγγάρι
στην αγκαλιά του να με πάρει.
Αργά-αργά πάει το βήμα,
για να πιαστώ μου στειλε νήμα.

Πάρε μ' απόψε βρε φεγγάρι
κι έχω βρεγμένο μαξιλάρι,
μέχρι η νύχτα να τελειώσει,
το προσκεφάλι να στεγνώσει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 14 Οκτώβριος 2008 στις 23:00 — 6 σχόλια

ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΞ!...

Πώς υποκύπτουμε στου τρόμου την παγίδα,

Κι έχουμε σβήσει τη χαρά και την ελπίδα,

Τα βλέπουμε όλα όπως ‘’θέλουν’’ να τα δούμε…

Για να βουλιάζουμε στη θλίψη, να μη ζούμε!

Χρόνια αξέχαστα σ’ εκείνη την πλατεία,

Μια γειτονιά με αρχοντιά και γοητεία,

Παίζαμε ξένοιαστα χωρίς προκαταλήψεις,

Χωρίς το φόβο για μαχαίρια και διαρρήξεις!

Παιδιά μαζί του Κολλεγίου και του δρόμου,

Κάτω απ’ την άγρυπνη ματιά του αστυνόμου,

Είχαμε όνειρα δεν κάναμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 14 Οκτώβριος 2008 στις 10:38 — 2 σχόλια

Το βιβλίο της ζωής

Είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής

πως θα με θυμάσαι για όσο θα ζεις

και αν χωρίσαμε, μην σε μπερδεύει

η σκέψη μου πάντα θα σε παιδεύει

Όσο και αν θέλεις τα παλιά να ξεχάσεις

κι ότι μας έδεσε τώρα να σπάσεις

καινούργιος έρωτας κι αν ξεκινά

μια φορά στην ζωή αγαπάς αληθινά

Είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής

δεν θα στο εξήγησε μάλλον κανείς

πως δεν είναι εύκολο για τους δυό μας

να διαγράψουμε το όνειρό μας

Όσο και αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 14 Οκτώβριος 2008 στις 1:20 — 2 σχόλια

Για τον φίλο Κώστα

Αφιερωμένο στον φίλο μου τον Κώστα, που το Σάββατο 11/10/2008 μας άφησε για την πόλη των Αγγέλων...

Σαν κομήτης πέρασες από την γη

πορεία τώρα χάραξες για τους Αγγέλους

Σάββατο απόγευμα διάλεξε η ζωή

να σου γράψει τους τίτλους του τέλους

Θυμάμαι τότε που ήμασταν παιδιά

για περιπέτειες κάναμε αναζητήσεις

θυμάμαι πως μου είπες μια βραδιά

πως ήθελες την γη να κατακτήσεις

Κατάφερες τελικά όλους να μας κερδίσεις

αυτό σου το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 13 Οκτώβριος 2008 στις 14:51 — 4 σχόλια

Oταν φύγω

Θέλω πριν φύγω να μου τάξεις

ούτ' ένα δάκρυ να μη στάξεις,

μη νιώσεις θλίψη.

Αφήνω εκεί ό τι δικό μου

κι υπόσχεση το σ' αγαπώ μου

να μη σου λείψει.

Κράτα του γέλιου μου τον ήχο,

το σ΄αγαπώ σε κάθε στίχο,

φυλάκισέ τα.

Απ' τη δική μου απουσία,

αν πέσεις σε μελαγχολία,

λευτέρωσε τα.

Φωνή θα δίνω στον αέρα

για να σου λέει καλημέρα

κι όλα τα βράδια,

την…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 12 Οκτώβριος 2008 στις 21:30 — 5 σχόλια

Δύσκολο μονοπάτι

Αγάπη μου αρχαγγελική

ήλιε μου στο σκοτάδι

μικρό ξωκλήσι στην κορφή

χωρίς κερί και λάδι.

Τις μέρες με κερνάς χαρά

τις νύχτες δάκρυ μόνο

κι έχω λιμάνι τη φωτιά

και βάρκα μου τον πόνο.

Αγάπη - αδιάβατο βουνό

δύσκολο μονοπάτι

δικό μου το παράπονο

δικό σου το γινάτι.

Τις νύχτες μπαίνω σα δροσιά

στου νου σου το χειμώνα

σαν καντηλάκι σ' εκκλησιά

σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 11 Οκτώβριος 2008 στις 23:00 — 4 σχόλια

Δεν υπάρχει καμία σαν εσένα

επειδή η πρώτη μου δημοσίευση στην όμορφη αυτή γωνία του ιστοχώρου, άρεσε πολύ και επειδή την θεωρώ γούρικη, θα δημοσιεύσω πάλι πρώτα εδώ το σημερινό μου τραγούδι που το έγραψα για μια φίλη μου, την Κατερίνα...

Τίτλος: Δεν υπάρχει καμία σαν εσένα

Μέσ’ στα δυό σου μάτια, που όλοι λάτρεψαν

βλέπω τον κόσμο να μοιάζει με μαγεία

τόσοι άντρες στο πλάι σου δεν άντεξαν

και παραδόθηκαν σ’ αυτήν την γοητεία

Δεν υπάρχει καμία σαν εσένα

μεσ’ στον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 11 Οκτώβριος 2008 στις 2:30 — 5 σχόλια

Μοναξιά

Φοβάμαι και στρίβω στη γωνία
Χάδι ψυχρό με αγκαλιάζει η αγωνία

Κρύβομαι σκυφτός στο περιθώριο
Κάθε στιγμή συνθλίβομαι στο όριο

Συνήθισα να ονειρεύομαι κρυμμένος
Αναπνέω μέσα στο ψέμα μου θαμμένος

Δεν έμαθα να εμπιστεύομαι κανένα
Να αγαπάω μπορώ μόνο εμένα

Ψιλά χτίζω τριγύρω μου τα τείχη
Ψεύτικη άμυνα δεν έχω καμία τύχη

Μια σκέψη μαύρη με εξοργίζει
Η γη, δε θα είμαι εδώ, μα θα γυρίζει...

Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 10 Οκτώβριος 2008 στις 15:30 — 3 σχόλια

Μετά την αγάπη.... κακία

Μετά την αγάπη.... κακία
Στο βλέμμα σου κρύβεις πολύ
Φαρμάκι κερνάς με μανία
Και στάζουν τα λόγια χολή

Μετά την αγάπη.... μαχαίρι
Καρφώνεις μες την καρδιά
Στη νύχτα απλώνεις το χέρι
Κι αμέσως μετρώ μοναξιά

Και πως να πιστέψω τώρα
Πως με αγαπούσες χτες
Στην πρώτη μας ανηφόρα
Πικρές χαρίζεις στιγμές

Μετά την αγάπη ....το μίσος
Θολώνει με μιας τα νερά
Γκρεμίζουν αλήθειες τα ίσως
Και παίρνουν φωτιά τα φτερά

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 17:52 — 3 σχόλια

Ταξίδεψες στην σκέψη πάλι απόψε

Για την τιμή που μου κάνατε να με προσκαλέσετε στην όμορφη παρέα σας, θα αναρτήσω σε πρώτη δημοσίευση το νέο μου τραγούδι που έγραψα πριν από λίγο...

Ταξίδεψες στην σκέψη πάλι απόψε

κατάφερες το δάκρυ να κυλήσει

Θεέ μου, το μυαλό μου κόψε

το παρελθόν να μην με τυραννήσει

Κρύβω τις σκέψεις μου βαθιά

όμως εσύ απ’ το πουθενά

βγαίνεις και κάνεις την ζημιά

Σε διαγράφω και πάντα εμφανίζεσαι

ρούχα σου βάζω και πάντα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 17:46 — 3 σχόλια

Το θύμα

Παρασκευή, 10 Οκτωβρίου 2008

12:08:27 πμ

Το θύμα

Σαν λαβωμένος αετός

Κτυπιόσουν στο λιβάδι ,

Κοντά σου έτρεξα εγώ

Και σού δώσα το χάδι.

Μ΄αγάπη σε αγκάλιασα

Να σε παρηγορήσω,

Και έγινες η αφορμή

Τον πόνο να γνωρίσω .

Σε μάζεψα σε φρόντισα

Έγιανα τη πληγή σου,

Μα η αχαριστία σου

Ήταν η πληρωμή σου.

Σε νόμιζα για αετό

Μα συ ήσουνα γεράκι,

Γιαυτό στο χέρι πια εγώ

Σου δίνω το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 16:29 — 5 σχόλια

Νά 'ρθεις

Να 'ρθεις

Θα έρθεις ένα δειλινό απ' τα γλυκά τ' Απρίλη,

μ' ένα χαμόγελο αχνό και θα με πλησιάσεις,

θα κρύψεις μέσα στα μαλλιά, σιωπηλός τα χείλη

κι ανάλαφρα το χέρι σου, στους ώμους θα περάσεις.

Και δε θα βγάλουμε μιλιά, τα χέρια τα πλεγμένα,

θα μαρτυρούν και θα μιλούν του έρωτα τη γλώσσα,

κλεφτά θα κοιταζόμαστε με μάτια νοτισμένα,

μόν' οι καρδιές θα φλυαρούν κι έχουν να πούνε τόσα.

Τη μέρα της επιστροφής πάντα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 9 Οκτώβριος 2008 στις 3:00 — 6 σχόλια

Mια αγάπη που γεννιέται..

Μην κρύβεις τα υπέροχα
μάτια σου από μένα,
γιατι ξέρω ότι σκεπάζουν
μια υπερευαίσθητη ψυχή,
που έχει την δύναμη
να μου αντιστέκεται…

Πρόσωπο με πρόσωπο,
αγάπη μου βρισκόμαστε
αντιμέτωποι, για ένα πάθος,
που γεννιέται και βρίσκει
αναπνοή να ξαναζήσει.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 8 Οκτώβριος 2008 στις 15:30 — 4 σχόλια

Αν τύχει.....

Δε θα σε δω και αν ακόμα

κάποτε θα βρεθείς μπροστά μου,

δε θα ριγήσει πια το σώμα,

ούτε θα τρέμει η καρδιά μου.

Δε θα σ' ακούσω αν μιλήσεις,

μια άγνωστη η φωνή σου θα 'ναι,

νεκρώνοντ' όλες οι αισθήσεις

όταν και οι καρδιές ξεχνάνε.

Δε θα μυρίσω την οσμή σου

κι ας ήταν κάποτε οικεία,

θα ανταλλάξω πια μαζί σου

μια παγωμένη χειραψία.

----

Αν τύχει και σε συναντήσω

σήμερα ή μετά καιρό

το δρόμο μου θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 23:00 — 3 σχόλια

Κοράλλι και κοχύλι

Χάνομαι πάλι σε αισθήματα σαφή

που αδιάκοπα μου στέλνουνε σινιάλα

σφραγίδα έχουνε παντού κι υπογραφή

από τα λάθη που αρνούμαι τα μεγάλα.

Μέσα στ’ αυτί μου ψιθυρίζει μια φωνή

πως πουθενά το μονοπάτι δε θα βγάλει

και άλλη μια μου συνιστά υπομονή

σε διαρκείας βρίσκομαι μαζί τους πάλη.

Κοράλλι και κοχύλι

τ’ αγέλαστο σου χείλι

τα λόγια σου λιμάνι

σμύρνα , χρυσός , λιβάνι

Χρυσός ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 21:00 — 6 σχόλια

Στα όρια της ατομικής φαντασίας...

Είμαστε δίπλα, τα χείλη μας σμίγουν
την στιγμή, που ξεκινάμε
το ταξίδι του έρωτα, μια ένωση
που δεν μπορεί να αναβληθεί,
μια εικονική πραγματικότητα,
στα όρια της ατομικής φαντασίας…

εκεί που με ταξιδεύεις αγάπη μου
θα είμαστε μόνοι, δεν χωράει
κανείς άλλος, γιατί το άπειρο
είναι τόσο λίγο, μπροστά στην
δική μας αίσθηση ,που μας συγκλονίζει.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 7 Οκτώβριος 2008 στις 11:47 — 3 σχόλια

ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΡΑΣΙ! (demo) To ακούτε εδώ.

Πάλι με γέλασε η Στιγμή,

Δε λέω πως έφταιξες εσύ,

Με την καρδιά μου είμαι τώρα θυμωμένη!

Εσύ ζητούσες χαβαλέ,

Ένα πιοτό κι ένα καφέ,

Εκείνη πίστεψε…και βγήκε προδομένη!

Δε βρήκες θάρρος να μου πεις,

Πως μια επίσκεψη στιγμής

Έκανες μόνο, με μια διάθεση να παίξεις!

Τώρα η δική μου η καρδιά,

Δε σου κακιώνει κι ας πονά,

Να’ σαι καλά και σ’ άλλους γύρους κι αν θα τρέξεις!

Ρ

Φταίω εγώ, δεν φταις εσύ,

Φταίει η καρδιά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 6 Οκτώβριος 2008 στις 14:41 — 4 σχόλια

Μετάσταση ονείρου...

Μια στιγμή γύρισε
να δώ το πρόσωπό σου,
ξέρω ότι η απαγορευμένη
μας αγάπη,
ζητά να μην κάνουμε
άλλα λάθη, μετάσταση
στα όνειρα σου, με
έντονους χρωματισμούς…

κοιμήσου μέσ' την
αγκαλιά μου,θα σε
ονειρεύομαι συνέχεια
ως το πρωί,
αφού οι σκιές που
μας τριγυρίζουν δεν
μπορούν να μας σώσουν
απ' το σκοτάδι,
ακόμα κι’ άν δεν το
πιστέψαμε απόψε.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 6 Οκτώβριος 2008 στις 14:29 — 2 σχόλια