Μια μερα απριλιατικη
θαρθω στον αγιο νειλο
λουλουδια ανοιξιατικα
θα κοψω να σου στειλω
------------------------
Στου αγιου νειλου τα σκαλια
καρτερι θα σου στησω
να σε αρπαξω σαν περνας
γλυκανα σε φιλησω
------------------------
Τα εστειλα στη μανα σου
τα νεα μ ενα φιλο
μια μερα θα σε παντρευτω
μεσα στον αγιο νειλο
-------------------------
Θα κανω χιλια ταματα
στον αγιο θα τα στειλω
για να σε δω στο πλαι…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 24 Σεπτέμβριος 2009 στις 15:53 —
5 σχόλια
Σ' ένα λόφο από άμμο,
χθες οι δυο βρεθήκαμε,
εκαθόμασταν κει χάμω
και τα ξανα-είπαμε.
Σε απέραντο λιβάδι
σε ξανασυνάντησα,
και σου πήρα ένα χάδι
κι ένα 'γω σου χάρισα.
Δίπλα μου εσύ κι εμπρός μου
το ηλιοβασίλεμα
κι ένιωσα όλα εντός μου
τα θηρία ήρεμα.
Όπως τότε, κοριτσάκι
στην ποδιά σου χώθηκα,
στο χωμάτινο σκαμνάκι,
κι απελευθερώθηκα.
Σε Παράδεισου τοπίο
στ' όνειρο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 24 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:00 —
14 σχόλια
rolakatebaseonouseytyxiaaaV064.mp3
Ρολά κατέβασε ο νους να πάρει μια ανάσα
κουράστηκε ανάμεσα στα πρίμα και τα μπάσα
στην εξορία έστειλε το γυρισμό του ασώτου
και περπατάει μοναχός στον έβδομο ουρανό του.
Επιθυμίες άτρωτες και όρκοι παρτιζάνοι
αγάπες του αλύτρωτες που είχανε πεθάνει
τα ρέστα τους , τού ζήταγαν να…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 24 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:00 —
14 σχόλια
Εδώ ψηλά στου Παρνασσού
τα διάσελα διαβαίνω
βγαίνω τις νύχτες παγανιά
φωτιές πάω και βαίνω*
Απάνω στον Επτάλοφο
και την Αγόριανη
που πλάκωσαν οι γιάπηδες
ακρίδ' αληθινή
Μας μόλεψαν* τα έλατα
την καθαρή βοσκή
και έγραψαν τη φύση μας
στα πέδιλα του σκι
Γυρνάω σαν τον μονόλυκο
θηράματα φερμάρω
και περιμένω τη στιγμή
το λόγο για να πάρω
Να πω δυο λόγια παστρικά
στους μεγαλοτζιπάτους
μα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Άθως Δημητρίου στις 23 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:00 —
13 σχόλια
-Διαιβαζοντας το εκπληκτικο ποιημα της giota pi αντιπαραθετω τις συνεπειες του αλκοολ.
Για να μην νομιζουν ολοι οτι πινοντας θα εχουν την ιδια τυχη.-
Θεε του αλκοολ της μπυρας του ουισκι
ποια ειναι αυτη η ασχημη που καλα την βρισκει,
ποια ειναι αυτη που πανω μου πηδαει και χορευει
και τον μικρο τον φιλο μου σαν ατι τον ιππευει;
Τωρα που νιωθω το αλκοολ να φευγει απ’το κεφαλι
και χανεται σιγα σιγα η ατιμη η ζαλη,
αναρωτιεμαι αν ειναι αυτη που…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 23 Σεπτέμβριος 2009 στις 18:58 —
12 σχόλια
Μερικές φορές συναντάμε ανθρώπους οι οποίοι ξυπνάνε μέσα μας συναισθήματα, σαν να του γνωρίζαμε από χρόνια... Έτσι και η Μαρκέλλα... Τυχαία γνωριμία, μα καρδιά θησαυρός...
(κουπλέ )
Με μια ματιά στα κλεφτά
τυχαία δεν είναι όλα αυτά
σ’ ερωτεύτηκα-Σ’ ερωτεύτηκα
χτυπά δυνατά η καρδιά
χαμόγελα μοιράζω πλατιά
Πώς μπερδεύτηκα; Σ’ ερωτεύτηκα
(Ρεφρέν)
Μαρκέλλα, σε θέλω πολύ
σε θέλω κι ας μην σ’ έχω δει
πώς έγινε δεν το θυμάμαι
μα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 23 Σεπτέμβριος 2009 στις 18:30 —
9 σχόλια
Ξενυχτισμένα βαποράκια
ξεπουλούν στην αγορά
σε τιμή ευκαιρίας
αναλγητικές δόσεις
αλήθειας.
Το φύλλο οδηγιών
συνιστά 3 δόσεις το 24ωρο.
Αντέχω . Αντέχεις;
Προστέθηκε από τον/την Χρυσαλίδα στις 23 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:36 —
8 σχόλια
O κύβος ερρίφθη
η μάχη εκρίθη
στη άλλη την άκρη
μοναξιά και δάκρυ
Στ'άδεια τους μάτια
καημού μονοπάτια
πληγές που δεν κλείνουν
φωτιές που δεν σβήνουν
Κεραυνός εν αιθρία
πολλαπλά τα θηρία
ήρθανε να μας κλέψουν
τ' όνειρο να κουρσέψουν
Ο κύβος ερρίφθη
η μοίρα εβλήθη
σπάνε τα φτερά της
φθάνει κι η φθορά της
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Σεπτέμβριος 2009 στις 13:30 —
12 σχόλια
Πνοές κυματίζουν.
Φθαρμένες και κρύες.
Ανάσες ακροβατούν.
Αφηρημένες.
Στου λάθος ονείρου
την σκουριασμένη αλυσίδα.
Αυτοσχεδιάζουν με κινήσεις
ερασιτέχνη χορευτή.
Αγωνιούν
τους στεναγμούς ν' αγγίξουν.
Κι αργά να ζεσταθούν.
Ενωμένες να παραδοθούν.
Στης τρομαγμένης αμαρτίας
την απόγνωση.
Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 23 Σεπτέμβριος 2009 στις 11:48 —
10 σχόλια
Ολοι τους γυρω ηταν νεκροι
και αφου, αδεια οπλα κρατουσαν στα χερια
τα πεταξαν και αυτα στη γη
και τραβηξαν μαχαιρια.
Ο ενας του αλλου την σαρκα ξεσκισε
και οι λεπιδες μπηκαν στο σωμα
ο ενας πρωτος επεσε
κι ο αλλος μετα στο χωμα.
Κοιταζαν το αιμα που τρεχε
και εβαφε το χωμα
ο ενας πρωτος μιλησε
‘’ειμαι μικρος ακομα.’’
Και εγω, εχω γυναικα και παιδι
μανα, χωραφια σπιτι γη
δεν ειμαι ετοιμος για θανατο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 22 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:19 —
8 σχόλια
ασπρόμαυρα καρέ, φωτογραφίες
μορφές βουβές ημιτελείς ταινίες
σινεμσκόπ στου χρόνου το σεντόνι
παίζουν κρυφά, αθόρυβα σα χιόνι
ταξίδια του μυαλού σε τρίτη θέση
δευτέρας προβολής λίγο πριν φέξει
πίσω σειρές εξώστης γαλαρία
παρόν που αύριο θα είναι ιστορία
ανάμεα στο τώρα και το χτες
μία ανάσα είναι μόνο που την καις
φώτα για την μνήμη που ζουμάρει
σκηνές και ένα κόκκινο φεγγάρι
δε γίνεται μοντάζ στο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την dim mil στις 22 Σεπτέμβριος 2009 στις 13:26 —
9 σχόλια
Λίγο ή πολύ πριν
Λίγο ή πολύ μετά.
Έτσι θυμάμαι
Έτσι μετράω .
Έχοντας ορόσημο,
Τη στιγμή που
Άλλαξε τον κόσμο
Στα μάτια μου.
Που ακαριαία
Γέμισα
Με πορφυρά αισθήματα
Και τρικυμιώδη ένστικτα
Που έδωσαν άλλο σχήμα
Στη ζωή μου.
Σαν την άγρια θάλασσα
Που με τον καιρό
Δίνει το σχήμα που θέλει στα βράχια.
Αγάπησα με…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 22 Σεπτέμβριος 2009 στις 11:00 —
13 σχόλια
Αν είχες σκεφτεί
πριν κλείσεις την πόρτα
θα'μαστε μαζί
τυχεροί σαν πρώτα
Αν είχες σκεφτεί
πριν παίξεις παιχνίδι
θα'ταν η ζωή
ωραίο ταξίδι
Θα είχες φωτιά
ν'ανάψεις το φάρο
και φλόγα ματιά
να κάψεις το χάρο
Αν είχες σκεφτεί
πριν πέσεις στο κύμα
χαρά θα'χες βρει
δεν θα'σουνα θύμα
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Σεπτέμβριος 2009 στις 9:00 —
10 σχόλια
Βγήκαν οι έξη αρχηγοί στ’ αποψινό Ντιμπέι ,
μα για τα μαύρα χάλια μας δεν είπανε ποιος φταίει.
Θα κάνουνε… θα δείξουνε… για την δική μας χάρη,
μα εγώ θαρρώ θα σφίξουμε και άλλο το ζωνάρι.
Έρε καημένε Έλληνα την ψήφο σου θ’ αρπάξουν,
μα μόλις βγουν τα λόγια τους αμέσως θα ξεχάσουν..
Δε φταίμε εμείς!!! καμένη γη μας άφησαν οι άλλοι,
ο οποίοι μας εφέρανε σε τούτο εδώ το χάλι.
Πάντα οι προηγούμενοι φταίνε γι αυτό και πρέπει,
βαθιά…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 21 Σεπτέμβριος 2009 στις 23:39 —
7 σχόλια
Κοοόλησα ιό
ω ωω ωώ, ω ωω ωώ
το κεεέρατο γαμώ
ω ωω ωώ, ω ωω ωώ
Μουουού την έχει 'δώσει'
ποιός θααά 'ρθει να με σώσει
ω ωω ωώ, ω ωω ωώ
Αργααά σε 'κατεβάζω'
ωωώς να 'ρθείς νυστάζω,
μαστοοόρι θα φωνάξω
μπααά θ' αναστενάξω
ω ωω ωώ, ω ωω ωώ
ω ωω ωώ
ωωώ ρε σύ, γαμώ
Μπααά θα το πετάξω
καιαιαί θα την αράξω
στηηήν τιβί μαργιόλα
γιαλεεέσα έ για μόλα
ω ωω ωώ, ω ωω ωώ
Με τρωωώει το…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 21 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:49 —
17 σχόλια
R09_0015.MP3
..με κλικ στον αποπάνω σύνδεσμο, ακούτε το τραγούδι σε στίχους του Αντώνη Κατσαντώνη
Στερνή ζωή
Tη ζωή μου την τρύπια,
μονορούφι την ήπια
και ποτέ λίγο-λίγο.
Σκοτεινέ ταβερνιάρη,
το στερνό γιοματάρι,
βάλε μου πριν να φύγω.
Βερεσέ δεν ζητάω.
Την ψυχή μου πουλάω,
μοναχά για ένα πιώμα.
Μοναχά για…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την τρελός τζίτζηκας στις 21 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:00 —
11 σχόλια
(...Θα ήθελα να είμαι πλανόδιος μουσικός.Να ξέρω μουσική και να παίζω τα τραγούδια μου στους δρόμους.Να μου πετάνε οι περαστικοί ένα κέρμα που πέφτοντας μπροστά στα πόδια μου θα σκάβει έναν βαθύ γκρεμό να πέφτουν μέσα να τσακίζονται οι φόβοι μου και να αντέχω ως το τέρμα κι εγώ κι η παλιά κιθάρα μου...)
Tραγούδια-τραγουδάκια μου,
πού να σας τραγουδήσω,
σαν κρίνα στα χειλάκια μου,
ν' ανθίσετε, ν' ανθίσω . . .
Στο σπίτι μου μαραίνεστε,
σας τρώει η…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Βάλια Τσακίρη στις 21 Σεπτέμβριος 2009 στις 17:00 —
11 σχόλια
Σύνθετα λόγια τρέχουνε
σαν της καρδιάς τους χτύπους
άλλοι τ'ακούν κι αντέχουνε
και άλλοι σπάνε τοίχους
Σαν κύματα πηγαίνουνε
το ένα πίσω στ'άλλο
πότε χαρά μας φέρνουνε
πότε καημό μεγάλο
Μα'γώ απλά θα σου μιλώ
να με καταλαβαίνεις
διπλά θα σου χαμογελώ
μ'αγάπη να χορταίνεις
Σύνθετα λόγια πέφτουνε
σαν της βροχής τις στάλες
πότε αλήθειες σέρνουνε
πότε θολές ψιχάλες
© Copyright, Νικολακάκος…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:30 —
11 σχόλια
Τύψεις φιμωμένες.
Ημίγυμνες
Πιασμένες από το χέρι
στο νοτισμένο μονοπάτι
περπατούν αργά.
Θρηνούν ευκαιρίες.
Συλλέγουν προσευχές.
Φτύνουν ουρλιαχτά.
Αποχαιρετούν την ανυπαρξία.
Αιμοραγούν.
Με κόκκινους στεναγμούς
βάφουν την ονειροπαρμένη
αξιοπρέπεια.
Το κάλεσμα σας
της σιγής Ερινύες.
Κατάρα.
Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 20 Σεπτέμβριος 2009 στις 12:58 —
10 σχόλια
Με του φεγγαριού τη χάση
στήνεται τρελό γιορτάσι
στου βουνού την κορυφή
που 'χει μια σπηλιά κρυφή.
Παίρνω πάλι τ' ανηφόρι
που τ' ανέβαιν' από σπόρι,
τ' αγριμάκια στη σειρά,
χαιρετάνε την κυρά.
Σέρνουν κάτω απ' τα πρίνα
τα βιολιά και τα κλαρίνα,
στις μουσούδες τα κρατούν
και πετούν, δεν περπατούν.
Του Θεούλη τα ελέη
άφθονα κι o οίνος ρέει,
άιντε κι αμάν-αμάν,
σαν τον γάμο στην…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 20 Σεπτέμβριος 2009 στις 11:30 —
11 σχόλια