Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Τα Παγόβουνα

Τα Παγόβουνα

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Εκατομμύρια χρόνια μόνοι

Στους παγωμένους πόλους

Λευκός θάνατος

Κόσμος ασπρόμαυρος

Και το φως μετρημένο

Μοναξιά και σιωπή

σε νύχτες απέραντες

Προσμονή και λαχτάρα

Για ένα πουλί, περαστικό

Για μια φώκια που ξεστράτισε

Και πόθος μεγάλος, για ταξίδι

Να πονάει η σκέψη

Επιτέλους πορευόμαστε

Ξεκομμένα παγόβουνα

Παρασυρμένα από υπόγεια ρεύματα

Προς το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 22:06 — 9 σχόλια

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ Σ’ ΑΝΤΑΜΩΣΑ (Από την 9η Συλλογή)

Ο δρόμος που σ’ αντάμωσα , χωρίς επιστροφή ,

κλειστός και δεν επέτρεπε, να πάρω τη στροφή ,

λάσπες γεμάτος και καρφιά , λασπόνερα , σκουπίδια ,

πέτρες , λακκούβες και στροφές κι ήταν σπαρμένος φίδια .

Ρεφ.

Φωνές δεν είχε παιδικές , χαρά να με γεμίσουν ,

οι λάμπες ήταν λιγοστές , το φως για να σκορπίσουν ,

απόμακρος δίχως καρδιά , ο κόσμος που περνάει

και η δική σου η ματιά , στο χάος με σκορπάει .

Ο δρόμος που σ’ αντάμωσα , ήταν χωρίς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 14:38 — 10 σχόλια

Είναι στο χέρι σου

Όπου και να πας

θα'ναι το ίδιο

μάθε ν'αγαπάς

μάθε να πονάς

φεγγάρι κι ήλιο

Δίπλα σου θα βρεις

το χαμόγελό σου

ξέρω το μπορείς

κοίτα και θα δεις

βάλτο στο μυαλό σου

Είναι στο χέρι σου

να βρεις τ'αστέρι σου

και την χαρά σου

μέσα στη βροχή

βρες την αντοχή

και τα φτερά σου

Όπου και να πας

τ'όνειρο ίδιο

μάθε να γελάς

και να συγχωράς

κι η ζωή βασίλειο

© Copyright,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 11:00 — 15 σχόλια

ο ελευθερωτης

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 1:27 — 10 σχόλια

Πράσινη η μέρα σου......ΚΛΕΑΡΧΟΣ

Πράσινη η μέρα σου

Χαρούμενα πλήθη πολεμάς

Το άδειο κορμί σου δεν πουλάς

Φθηνές υποσχέσεις

Σε χίλια κεφάλια στριμώχνεις

Χαμένες παρθένες του βουνού

Δυο γέροι αγγέλοι του θεού

Σ’αγγίζουν σ’αφήνουν

Σε διώχνουν στο τέλος σε φτάνουν

Πράσινη η μέρα σου αντέχεις

Πράσινη η νύχτα σου πενθείς

Νικητής της ζωής να χορεύεις

Νικητής του ονείρου σου θα βγεις

Σκυμμένα κεφάλια συναντάς

Για ελπίδες και πόθους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 1:14 — 9 σχόλια

Την ψυχή......ΚΛΕΑΡΧΟΣ

Την ψυχή

Τι να την κάνω την ψυχή που μου έπνιξες

Μες σε λιβάδια παρθένα κι απάτητα

Πώς να φωνάξω με φωνή ακατέργαστη

Λουσμένος απ’το πρωινό αεράκι

Λαμπερός ουρανός σκοτεινιάζει το βράδυ απ’ανάγκη

Βροχερός ο καιρός πλημμυρίζει τη Γη με αγάπη

Του χιονιού ο καρπός ζωντανεύει κρυφά σε μιαν άκρη

Του ονείρου ο θεός ξαγρυπνάει για ν’αντέξει στη μάχη

Μην απoπαίρνεις του απείρου την άνοιξη

Θ’αγγίζεις την πέτρα με μίσος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 1:00 — 9 σχόλια

Γίνε μου......ΚΛΕΑΡΧΟΣ

Γίνε μουmp3

Μες στα σεντόνια ψάχνει ο έρωτας της νύχτας τον πόθο

Σαν κουλουριάζονται σώματα γεμίζουν φωτιά

Δες πώς μπερδεύονται οι ανάσες ο ιδρώτας κι ο χρόνος

Σ'ένα χορό απροσάρμοστο μ'αρχαίο βωμό

Αν είσαι μέσα μου απλά αν είσαι ήλιος χαρά

ΓΙΝΕ ΜΟΥ άνεμος ΓΙΝΕ ΜΟΥ άγγελος

ΓΙΝΕ ΜΟΥ απρίλης ζεστός ΓΙΝΕ ΜΟΥ χώμα απλώς

Δες πώς αρπάζονται οι σάρκες λες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 1:00 — 11 σχόλια

Ο Αισχυλος παει ραντεβου στα τυφλα.

Τυφλο ραντεβουδακι
μου εκλεισε ενας φιλος
λες και το εχει αναγκη
ο ερωτιαρης ο Αισχυλος.

Σε λιγο να την ερχεται
-Εσυ εισαι ο Αισχυλος;-
Την κοιταξα και τρομαξα
ουτε ο καλος ο μυλος.

Τον φιλο καταριομουνα
μερα να μην τον βρισκει
και επειδη βαριομουνα
επινα ουϊσκυ.

Δεν ξερω αν ηταν ο φωτισμος
ή το ουϊσκυ (δυο μπουκαλια)
μα οταν την ξανακοιταξα
μου τρεχανε τα σαλια.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 9 Νοέμβριος 2009 στις 23:29 — 14 σχόλια

ΚΡΕΒΑΤΟΜΟΥΡΜΟΥΡΑ

κανόνισε μαγκάκι μου,
μην πάρω το τσαντάκι μου,
την πόρτα μην ανοίξω,
και στην κοπανήσω......

δεν αντέχω την κρεβατομουρμούρα,
ούτε την πολύ μανούρα,
όλο τα μούτρα κατεβασμένα,
χωρίς να λες τη θέλεις απο μένα....

στο είπα κάθησε καλά,
δεν τα σηκώνω εγω αυτά,
δεν θέλω αγριάδες,
μισώ και τους καυγάδες...

κάθισε να το σκευτείς,
κοίτα μια λύση για να βρεις,
γιατί στην κοπανάω,
και σ''αλλονε θα πάω.........

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 9 Νοέμβριος 2009 στις 21:31 — 15 σχόλια

ΚΙ ΑΝ Τ' ΑΣΤΡΟ ΣΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ( ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΛΕΑΡΧΟΣ) ΘΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ

Σε βλέπω βράδια να γυρνάς ,

με πόνο στη καρδιά σου ,

φως , που σημαίνει ξαγρυπνάς ,

αργά στην κάμαρά σου ,

σε είδα να μιλάς πρωί ,

μαζί με τη σκιά σου ,

την τύχη σου να λες τρελή

μέσα στη μοναξιά σου .

Ρεφ.

Κι αν η καρδιά απόστασε κι αν τ’ άστρο σου κοιμάται

κι αν , απ’ αυτούς που αγαπάς , κανείς δεν σε θυμάται ,

βρες την ψυχή να ανεβείς , καρδιά για να παλέψεις ,

είν’ αλλουνού το όνειρο , μάτια μου σαν το κλέψεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Νοέμβριος 2009 στις 15:00 — 11 σχόλια

Φθινοπωρινός καημός

Πλατανόφυλλα στο χώμα

και πικρό φιλί στο στόμα

μες τα μάτια μας το δάκρυ

κι άντε βρες αγάπη άκρη

Φθινοπωρινός καημός

κρύφτηκε και ο θεός

άδειος έμεινε ο δρόμος

ερημιά παντού και πόνος

Φθινοπωρινή βροχή

στο μηδέν η αντοχή

μα η άνοιξη θα φθάσει

τ'όνειρό μας πριν γεράσει

Πλατανόφυλλα στο χώμα

κι η καρδιά μας είναι λιώμα

χάθηκε ο έρωτάς μας

ήρθ'η μοναξιά κοντά μας

© Copyright, Νικολακάκος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 21:30 — 12 σχόλια

ΓΙΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ

ΓΙΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ

Αχ! να ‘γερνα στο στρώμα σου,

να γίνω ένα με το σώμα σου,

να μέθαγα απ’ το στόμα σου,

να έκλεβα το χρώμα σου.

Θα σ’ είχα για εικόνισμα,

στης ζήσης μου τ’ αγώνισμα,

δε θα ‘θελα κάποιο νόμισμα,

μονάχα κάθε σου γνώρισμα.

Και ν’ ερχόμουν στο δώμα σου,

να με κεράσεις πιόμα σου,

να μύριζα το χώμα σου,

να μην είμαι απλά κόμμα σου.

Θα σ’ είχα για εικόνισμα,

στης ζήσης μου τ’ αγώνισμα,

δε θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 21:11 — 13 σχόλια

η γλωσσα του ερωτα

Μιλας ελληνικα ωραια μου κοπελα;

-no

Ντου γιου σπικ ινγλις μαϊ σουϊτ γκερλ;;;

-no

Σπριχστ ντου ντοϊτς μεινε ζουσες μεντχεν;;;

-nο

..........

...........

Δεν ξερω χωρα και οδο

ουτε τι γλωσσα εσυ μιλας

μα δε με νοιαζει αδιαφορω

υπαρχει σιγουρα για μας

γλωσσα κοινη και θα την βρω.

Την γλωσσα του ερωτα καλα

μιλαμε σιγουρα κι δυο

γι’ αυτο μην χανουμε καιρο

ελα λοιπον στην αγγαλια

για να μιλησουμε με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 20:30 — 18 σχόλια

Λες...

Δημοσιεύτηκε από τον/την spartinos στις 19 Οκτώβριος 2009 και ώρα 13:30

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Λες και σταμάτησε ο νους

Κι άλλες στροφές δεν παίρνει

Και η ζωή σε χαλεπούς

Πίσω καιρούς μας φέρνει

Λες και ο ήλιος έσβησε

Γύρω παντού σκοτάδια

Το όνειρό μας έδυσε

Και δεν γυρνά τα βράδια

Κανείς δεν μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Anti-gamer now στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 17:30 — 12 σχόλια

Ο μπεκρης ο Ζησης

Στο μικρο το χωριουδακι
εξακοσιοι νοματεοι
στο παλιο καφεναδακι
γεροι και παιδια και νεοι.

Στου καφενειου ενα τραπεζι
καθεται ο μπεκρης ο Ζησης
με το κομπολοϊ παιζει
και κοιτα δηθεν ειδησεις.

Γυρω του ολοι συζητανε
για χαρτια μπαλα κυνηγι
ολοι τους μαζι μιλανε
και ο Ζησης μπυρα ανοιγει.

Μια γουλια κι ακομα μία,
κανενας δεν τον περιμενει,
στου καφενειου τη γωνια
τη ζωη του υπομενει.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 16:33 — 11 σχόλια

Τα αισθήματα επαναστατούν

Πρόσκαιροι θυμοί

Με τραβάνε απ΄το χέρι.

Τους αφήνω.

Χωρίς να μπω στη διαδικασία

Να συμφωνήσω ή

Να διαφωνήσω μαζί τους.

Τα αισθήματα

Επαναστατούν.

Μάλλον πρέπει

Να «λερωθούνε»

Κι αυτά λιγάκι

Για να βρουν διέξοδο.

Στη συγνώμη.

Δεν χρειάζεται

Και να γονατίσεις

Για ζητήσεις να συγνώμη.

Υπάρχουν κι άλλοι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 12:32 — 14 σχόλια

ΜΠΟΕΜΙΚΗ ΖΩΗ (ΑΠΟ ΤΗΝ 9η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Χαρούμενο σπουργίτι ,

γυρνώ σαν τον αλήτη

όπου μ’ αρέσει να τσιμπολογώ ,

μ’ αρέσει η περιπέτεια ,

δεν ξέρω από συνέπεια ,

ρολόγια δεν γουστάρω να κρατώ .

Ρεφ.

Αν πήγε η ώρα πέντε ή εφτά ,

αδέλφια μου καθόλου δεν με νοιάζει ,

δεν βάζω εγώ μαράζι ,

αν έπεσε χαλάζι

και χάλασε τα ζαρζαβατικά ,

ανοίγω τις φτερούγες

και πάω σ’ άλλες ρούγες

κι όπου τη βρίσκω μένω τελικά .

Χαρούμενο σπουργίτι ,

μπουκάρω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 11:10 — 10 σχόλια

Χάθηκε η αγάπη...

Πέφτουν αργά του πλάτανου τα φύλλα

στο εικονοστάσι τρεμοπαίζει η καντήλα,

ακόμα ένας κύκλος της ζωής μας κλείνει

σιγά σιγά η αγάπη μου για σένα σβήνει...

Πέσαν τα φύλλα, έμεινε ο πλάτανος γυμνός

αχνά ακούγεται από μακρυά ανήσυχος αμνός,

μοιάζει να χάθηκε και ψάχνει το κοπάδι

και συ καρδιά μου έχεις χαθεί, μες το σκοτάδι...

Όπως του πλάτανου τα φύλλα σκορπισμένα

έτσι και τα αισθήματά μου ειναι χαμένα,

δεν έχω την αγάπη πια στα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 21:30 — 23 σχόλια

17 Νοέμβρη. Η νύχτα της οργής

17 Νοέμβρη. Η νύχτα της οργής

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Η νύχτα ήταν, που άνθισαν οι άνθρωποι,

σαν νυχτολούλουδα, σαν γιασεμιά,

και μοσχοβόλησαν οι δρόμοι

Η νύχτα ήταν, που τη λευτεριά μετρούσαμε,

με την αγρύπνια μας και την αποκοτιά μας.

Ταμπουρωμένοι σε φωτιές,

σε κάγκελα, σε δένδρα, σε λουλούδια

Αψηφώντας τις σφαίρες και τα δακρυγόνα.

Μα ο λοχίας πρόταξε το όπλο του,

και με ριπές καλώς υπολογισμένες

άνοιξε το δρόμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 14:12 — 14 σχόλια

Κελαΐδισμα

Η λανθασμένη απόγνωση

στου υγρού δρόμου την άκρη ξεχάστηκε.

Υποχρεωμένη να παραμείνει ζωντανή.

Νοτισμένη,ενοχές στάζει.

Κι υπονοούμενα θέλησης αφήνει.

Και δεν μ΄αφήνει.Απ΄τον διασυρμό

του ονείρου να ξεφύγω.Να φύγω.

Απ΄την οργή,να ξεδιψάσω.

Τον χρόνο να ανασάνω.

Στην φθορά του να υποταχτώ.

Απ' το κελαΐδισμα του να ακούσω,

την λέξη που στενάζει.

Που ξαγρυπνά,και παραμύθια φυλακίζει.

Κι αόριστα συνειδήσεις μεταμορφώνει,

τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 11:47 — 17 σχόλια