Τριγυρίζω στα μπαράκια

πίνω βότκες και σφηνάκια,

δεν μ’ ενδιαφέρει τ’ αύριο,

μα νά’ μαι σε μια κάμπριο.

Με μια γκόμενα τη βρίσκω

κι η ζωή μου είναι ρίσκο,

μ’ αρέσει η ταχύτητα

δεν είμαι για τ’ αζήτητα.

Τρώω μ’ εκατό μασέλες

και τις νύχτες κάνω τρέλες,

μα ουσίες δεν γουστάρω,

που με κάνουν να φρικάρω

δρόμους ξένους δε θα πάρω

πού΄ χουν τέρμα τους το χάρο.

Διώχνω ύαινες αγέλες

και ποτέ δεν κάνω γκέλες

έχω…

Σε λιγάκι μόλις νυχτώσει μες στο κρύο μου σπίτι

δίχως των ματιών σου τη δόση δόλιο θά’ μαι σπουργίτι.

Κι όλο πολεμάω τη νύστα, σαν θυμάμαι τα βράδια

στου κορμιού σου νά’ μαι την πίστα σ’ ένα βαλς από χάδια.

Κι ως την άκρη του κόσμου τα δυο χέρια σου δος μου,…

Η αγάπη σου με πάει απ’ τη γη στον ουρανό

κι απ’ τ’ αβυσσαλέα χάη σ’ ακρογιάλι ξωτικό.

Σαν το φύλλο με σκορπάει στης βροχής το χαλασμό

θείο νέκταρ με κερνάει στάλα – στάλα να το πιω.

Μ’ ένα άγγιγμά της δίνει στις ελπίδες μου φτερά,…

Το κορμί μου κάν’ το πίστα μ’ όλο πάθος να χορεύεις

και τα χείλη μου άντε κλείσ’ τα με φιλιά, για να μαγεύεις

τις ψυχρές μου τις νυχτιές.

Στη φωτιά σου πάει η νύστα νου και λογισμό μού κλέβεις,

σαν σπαθιά τα χέρια σείσ’ τα να με κατακυριεύεις

με των πόθων τις στρατιές.

Στο χορό το τσιφτετέλι πέταξέ μου χίλια βέλη

την ψυχή μου να τρυπάς

κι η ζωή μου θ’ ανατέλλει με της γλύκας σου το μέλι

σαν μου λες πως μ’ αγαπάς.

Με κορμί άγαλμα και χέλι…

Αν έρθεις θα μερώνουνε τα κύματα κι οι μπόρες,

οι ελπίδες θα χορεύουνε στης κόλασης τις ώρες.

Αν έρθεις θα’ ναι Ανάσταση και θα φυσάει πρίμα,

συσπειρωμένος ο λαός δεν θα ‘ναι πια το θύμα.

Για να χαθείς στα βάραθρα της αγκαλιάς μου αν…

Στην έρημη την κάμαρά μου κάθε σκέψη σου πληγή

που γίνεται στα κύτταρά μου σαν ξερόφυλλο στη γη.

Με μαδημένα τα φτερά μου μοιάζω μ’ άγονο νησί

καλεί ο χάρος τη σειρά μου γιατί μου΄ φυγες εσύ.

Με πεθαμένη την ελπίδα λύγισα σαν λυγαριά

και μου…

Σεισμός είναι τα χείλη σου γκρεμός και σκοτοδίνη

με τα φιλιά σου έκρηξη με νιτρογλυκερίνη

να με σκορπάς σαν μόριο στην απεραντοσύνη.

Σεισμός είναι τα χείλη…

Θά’ ρθω μ‘ ένα τρεχαντήρι στου νησιού σου την προβλήτα,

θα σου κάνω το χατίρι κι ό,τι θες από μένα ζήτα.

Της καρδιάς το παραθύρι για να μπω μη μου το…

Είν’ τα μάτια σου φουρτούνα

που μου κάψανε τη γούνα

και με κάνανε τρελό

κάθε νύχτα στο κρεβάτι

δεν μπορώ να κλείσω μάτι

σβήνω και παραμιλώ.

Όπως σε θωρώ μπροστά μου…

Στα λευκά ντυμένη σαν νύφη

σκονισμένους δρόμους βαδίζεις

των αντρών μαγεύεις τα στίφη

και με πόθους τους…

Σαν του λιμανιού τον αχθοφόρο…

Φεγγαρόλουστη η νύχτα

κι εσύ δίχως καληνύχτα πήγες ξάφνου μακριά

κι η…

Όταν θα πάρεις σύνταξη και πας στο Κινσινάου

οι Μολδαβές θα παίρνουνε τα ευρώ σου λάου-λάου

και θα απομείνεις σκέλεθρο, σαν πτώμα στο Νταχάου.

Τεχνίτριες στο πλάνεμα και στου έρωτα παιχνίδια

με χέρια που είναι μέγγενες, με μια ψυχή από φίδια

στο βούρκο θα σε σέρνουνε με βλέμματα λεπίδια.

Για αυτό κατά τη γνώμη μου μεμιάς να πάρεις δρόμο

προτού βρεθείς σε υπόνομο με ζωγραφισμένο τρόμο

με τις πληγές αμέτρητες και εξάρθρωση στον ώμο.

Να πας θα σε…

Με μπαγλαμά και με ζουρνά

θα σου το πω το σ’ αγαπώ…

Θέλω να είμαι πάντα πιστός σου

στο σεπτό ναό της καρδιάς σου

ένας σκλάβος και μπιστικός σου

να ζητώ το φως  της ματιάς σου

και να θαυμάζω το είδωλό σου

σαν κλαδί σκορπώντας μπροστά σου.

Έλα κράτησέ μου το…

Για να’ ρθείς σε καρτερούσα και τον ήλιο τον ρωτούσα

μήπως είδε μια στιγμή

τα μαλλάκια σου τα ρούσα, που σαν γύπες φτερουγούσαν

στων ανέμων την ορμή.

Για να’ ρθείς σε καρτερούσα, τις ματιές σου λαχταρούσα

και με ζώναν οι καημοί.…

Τα μαλλάκια σου τα αέρινα

χωρίς φτερούγια κέρινα

με κάναν να πετάω,

στου κόσμου την παράνοια

με δύναμη τιτάνια

μαζί σου θα το σκάω.

Για χάρη σου νεράιδα μου

θα…

Σκουπίδι κι άχρηστο ρεμάλι μες στους δρόμους τριγυρνώ

με συντροφιά μου το μπουκάλι, στέγη μου τον ουρανό.

Η αιτία γι’ αυτό το χάλι είσαι ‘συ που αγαπώ

που στων λυγμών το περιγιάλι μ’ έχεις ρίξει να σκορπώ.

Κορμί χαμένο κι έρημο χαμίνι τι κι αν έχω γίνει…

Κάθε νύχτα που γυρνώ την πλάτη

άδειο δίπλα μου το μαξιλάρι

και δεν με χωράει το κρεβάτι

επειδή τους δρόμους έχεις πάρει.…

Το κορμί το φαντεζί σου πως λυγίζεις το θωρώ

και τρελαίνομαι μαζί σου μόλις σέρνεις το…