ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΤΖΙΒΑΕΡΙ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Σεισμός είναι τα χείλη σου γκρεμός και σκοτοδίνη

με τα φιλιά σου έκρηξη με νιτρογλυκερίνη

να με σκορπάς σαν μόριο στην απεραντοσύνη.

Σεισμός είναι τα χείλη σου, ποτάμι από λάβα

κι αγριεμένα κύματα τα μάτια σου τα μπλάβα

τη λογική μου κάνανε παντοτινή σου σκλάβα.

Πανάξια το κέρδισες το είναι μου βραβείο

γιατί μ’ ανθούς πλημμύρισες τον έρημό μου βίο

και μ΄ έκανες πατρίκιο από φτωχό πληβείο.

Αξίζεις την αγκάλη μου για στέγη και λημέρι

στα μαύρα τα σκοτάδια σου να φέγγω σαν αστέρι,

ο φύλακας ο άγγελος, δικό σου « τζιβαέρι ».

Πριν από σένα ήμουνα στον άνεμο σκουπίδι,

πιόνι σε χέρια άρπαγα σ’ ένα σικέ παιχνίδι,

μα μόλις ήρθες μού’ γινες ατίμητο στολίδι.

Πριν από σένα ήμουνα φτηνιάρικο « ρετάλι »

σε καταγώγια βρώμικα ριγμένος στην κραιπάλη,

μα τη θωριά σου βλέποντας γεννήθηκα και πάλι.

Πανάξια το κέρδισες το είναι μου βραβείο

γιατί μ’ ανθούς πλημμύρισες τον έρημό μου βίο

και μ΄ έκανες πατρίκιο από φτωχό πληβείο.

Αξίζεις την αγκάλη μου για στέγη και λημέρι

στα μαύρα τα σκοτάδια σου να φέγγω σαν αστέρι,

ο φύλακας ο άγγελος, δικό σου « τζιβαέρι ».

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

ΩΡΑΙΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μου δίνεις δύναμη να συνεχίσω να δημοσιεύω παρόμοιες δημιουργίες,

ΝΑ έχεις μια όμορφη μέρα