Είναι νύχτα και παντού σιγή

λάμπουν στο στερέωμα τ’ αστέρια

και κουκκίδες μεις οι δυο στη γη

σαν στεφάνια πλέκουμε τα χέρια.

Ο αγέρας πνέει απαλά

και σαλεύει στα κλαδιά τα φύλλα

η αγάπη μέσα μας μιλά

και μας φέρνει την ανατριχίλα.

Και τ’ ολόγιομο φεγγάρι

έχει πάνω μας φρενάρει

το ρομάντζο μας να δει

και γλυκά χαμογελάει

που μας βλέπει πλάι-πλάι

σαν αμέριμνο παιδί.

Μια μεθυστική μοσχοβολιά

γύρω μας τ’ αγιόκλημα…

ΜΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ



Μιά ευλογία μυστική
στου δρόμου την αναπνοή,
ανάσα μυστικιστική
σε μια ανέμελη πνοή μικρή.

Δρώμενα αγάπης δυνατά
σε κόσμου την παράλληλη τροχιά,
ανόθευτα τα πάθη δυνατά
και η χαρά ν’ αγγίζει μυστικά.

Ο χώρος να γεμίζει προσμονή
σε χάρισμα των αιώνων που ποθεί,
και ο χρόνος να χαρίζει μιαν ευχή
σε δόξα του αέναου που ζει.

Με σκόρπισες στις θύελλες εδώ κι εκεί

σαν ένα φρόκαλο του δρόμου

δεν χάραξε για μένα μία Κυριακή

ξεθώριασε και τ’ όνειρό μου.

Μ’ εκτόπισες μες στο σκοτάδι το βαθύ

δεν έχω στέκι για ν’ αράξω

στην άβυσσο που μ΄ έριξες έχω χαθεί

και δεν μπορώ πια να πετάξω.

Αφού δεν μ’ έχεις φάρο με βαρύ τσιγάρο

το στρατί θα πάρω απ’ την πικρή μορφή σου

ν’ απομακρυνθώ.

Αφού δεν μ’ έχεις φάρο για να μη « φλιπάρω»

ίσια θα σαλπάρω στο νου μου το καρφί…

Απώτερο τό’ χω σκοπό για σένα που καρδιοχτυπώ

σε δυο κομμάτια να κοπώ κι αντάμα σου να μη σιωπώ,

μα χείμαρρος να σου τα πω τα πιο γλυκά μου σ’ αγαπώ,

στο κύμα σου τ’ αγριωπό σωστό ναυάγιο ας σκορπώ.

Τα μάτια σου σαν τα θωρώ τόσο μ’ ανάβουν που θαρρώ,

πως σε καμίνι φλογερό μαζί σου σέρνω το χορό.

Εάν μ’ αφήσεις θα πονώ με τις σκοτούρες μου βουνό

να με γεμίζουν τρόμο,

θά’ σαι αιτία να πενθώ για της ζωής μου τον ανθό,

που πάτησες στο δρόμο.…

IN%20THIS%20MOMENT.pdf

*****************************************************************

*~*~* μια μέρα σαν κι αυτή . . ! *~*~*

 " Μεσουράνησε η ψυxασαμιάς πνοή & βάφτηκε…

*****************************************************************

*~*~* Μιά Γιρλάντα Όνειρα . . ! *~*~*

 ¨ Μαγευτική…

εφυγες χωρις μια λεξη χωρις ενα βλεμμα

μεσα σε μια δικη σου σιωπή

τιποτα δεν μου εδωσες τιποτα δεν μου ζητησες

εφυγες χωρις μια λεξη χωρις ενα βλεμμα

χωρις ενα ξεσπασμα χωρις ενα κλαμα

και εγω εκει να αφουγκραζομε τον πονο μου

χωρις να κουνώ ουτε τα χειλη μου ουτε τα ματια

να ψαχνω μια απαντηση στην θλιψη μου

στην απελπισια του μυαλου και της καρδιας

ενα μονοπάτι φωτός μιας  ελπιδας…

Θ΄ αρματώσω ιστιοφόρο μ’ ανοιγμένα τα πανιά

νά’ ρθω να σου κάνω δώρο το χρυσάφι του ντουνιά.

Βγες μπροστά στην προκυμαία να φανείς πιο καθαρά

το μαντήλι για σημαία ν’ ανεμίζεις με χαρά.

Μόλις φτάσει το καράβι και καθώς θα σε θωρώ

μέσα μου φωτιά θ’ ανάβει μ’ ένα πάθος φλογερό.

Στη θωριά σου θα κινήσω να σε πνίξω στα φιλιά

το λαιμό σου να στολίσω μ’ αδαμάντινη θηλιά.

Κι εσύ δεν θα με χορταίνεις και μ’ αστείρευτη στοργή

αγκαλιά θα με πηγαίνεις…

Στο βλέμμα σου εκείνο το πύρινο τα χάνω

τρελαίνομαι και σβήνω και τη ζωή μου δίνω

στο σώμα σου επάνω.

Το βλέμμα σου το πλάνο, για να σε κουρσεύω

θα κάνω ορμητήριο.

Κι εάν που και που μου στάζεις χολή και δηλητήριο

μες στα όνειρά μου είσαι το πιο γλυκό μαρτύριο,

στις μπόρες μου γαλήνη, της νιότης ελιξίριο

κι οι αισθήσεις μου κοντά σου σαλπίζουν εγερτήριο.

Αετόπουλο θα γίνω σε σένα να πετάω

σαν μπρούσκο να σε πίνω εντός μου να σε…

Εϊναι οι ώρες δύσκολες που έζησες μαζί μου

αισθάνομαι πως μ΄αγαπάς σ΄αίσθάνομαι δική μου

Δεν σ΄έχω ενα διάλλημα δεν σ΄εχω για βοήθεια

τη λέξη ομως σ΄αγαπώ δεν  λέω απο συνήθεια

                               Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Χρειάζομαι βοήθεια οχι να με λυπάσαι

θέλω να παίρνω δύναμη κοντά μου οταν θα΄σαι

Ξέρω πως…

ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ



Ξύπνησαν τα Αγάλματα

χορεύουν με τον Ήλιο,

μοσχοβολάει το πλατύφυλλο

Φεγγάρι στην αυλή σου….

Μια φιλντισένια Σιωπή απλώνεται

μέσα από το ασύνορο Κενό…

Η θεσπέσια Φωνή των Αιώνων

συναντά το τρικυμιώδες Πνεύμα του σήμερα..

Μέσα στην Άγρυπνη αγκαλιά σου

μπορεί να χωρέσει ο Κόσμος μου…

Παράξενοι επισκέπτες τα θεσπέσια Αστέρια του Ουρανού

και μια αξημέρωτη Θάλασσα που πλημμύρισε από…

ΠΑΛΙ ΨΗΛΑ ΚΟΙΤΑΞΑΜΕ







Πάλι ψηλά κοιτάξαμε

και είδαμε θεό,

μες στην καρδιά που ψάξαμε

νοιώσαμε το σωστό.



Η αγάπη είναι που χάσαμε

χωρίζοντας στα δυο,

του ανέμου το φτερούγισμα

της θέλησης χορό.



Τα κύματα που πλάνεψαν

της θάλασσας τα μέρη,

και ήρθαν συναπάντημα

μαζί το καλοκαίρι.



Ο δρόμος είναι που χάρισε

στον ήλιο μονοπάτι,

και πρόσφερε απλόχερα

στο…

*******************************************************************

*~*~* ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ! ! ! *~*~*

¨ Μες του ανέμου τα ιερά , Άγγελοι μεις με ανθρώπινα…

ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΙΑ ΖΩΗ





Αγγέλων οπτασία

σε έκσταση μικρή

Αρχέτυπου Φαντασία

σαν σε ΤΟΤΕΜ προγόνων

Θεϊκή...

Κλείνει η Φωτιά

την Άβυσσο

που άνοιξε η Προκρούστια ζωή

και ο έμπορος που πούλησε

την Θεϊκή βροχή..

Μια Σταγόνα Γης

ψάχνουμε στη ματιά μας

και από το Νέκταρ της ζωής

σαν Καθαρτήριο ψυχής

ραίνουμε τα Όνειρά μας. . .

Πολύτιμο το άγγιγμα

του Χρόνου που περνάμε

σαν σε…

****************************************************************************

***********************************************************************…

ΑΣΤΡΟ Τ' ΟΝΕΙΡΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟ


Άστρο τ' ονείρου μυστικό
και των ματιών σου η λάμψη,
ένα απαύγασμα μικρό
στου χρόνου το δοξάρι.

Ανέφελος ο Ουρανός
κι ο ήλιος να κραδαίνει,
τη ζέστα του καλοκαιριού
που η ζωή του υφαίνει.

Χρόνια γεμάτα βάλσαμο
και του Θεού το χέρι,
σε μια ξυπόλυτη αυλή
που λούζει τ' αγιοκέρι.

Δεν θέλω πια να ζω και να μη σ’ αγαπώ

και να μην ξενυχτώ μαργιόλα μου για σένα.

Δεν θέλω πια να ζω και να μη σε ζητώ

στους δρόμους που γυρνώ με μάτια βουρκωμένα.

Δεν θέλω πια να ζω και να μη σε κοιτώ

και να μη σε κρατώ στη ζήση μου για φάρο.

Δεν θέλω πια να ζω και να μη σ’ εκπορθώ

ιππότης για να’ ρθω μαζί μου να σε πάρω.

Μακριά σου δεν μπορώ χωρίς την αγκαλιά σου

σ’ αιώνες να μετρώ τις ώρες μακριά σου

μπροστά να προχωρώ χωρίς τη συντροφιά…