Της ψυχής μας το στέκι
κι έχω κοντά μου εσένα
και με χιλιάδες αγκαλιές
τα σβήνω ένα-ένα
Κι έρχεται το ξημέρωμα
και μεγαλώνει ο πόθος
δεν θέλω να το σκέπτομαι
πως θα τελειώσει ο χρόνος
Ρ Ε Ρ Α Ι Ν
Και σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά
μήπως και μου ξεφύγεις
κι εσύ με πάθος και φιλιά
τα μυστικά μου ξεφυλίζεις
Κι αναστατώνεται ο νούς
το πάθος ξεχυλίζει
μα της καρδιάς μου τους παλμούς
μόνο εσύ ορίζεις
Τώρα μονάχος τις βραδιές
δεν βλέπω ούτ΄ενα αστέρι
μα ούτε κι έσένα όπως παλιά
να μου κρατάς το χέρι
Κι αν το ξημέρωμα θα΄ρθεί
κι ο ήλιος ανατείλει
σαν ηλιαχτίδα θα φανείς
μεσ΄στης καρδιάς τη δινη.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά