Νοέμβριος 2013 Καταχωρίσεις ιστολογίου (96)

Ο Γίγαντας

Ο Γίγαντας



Από τα χρόνια τα παλιά

με Κράτος με τη Βία

και Φήμη την αγία

κρατούν το μέγα Γίγαντα

στο βράχο καρφωμένο ˙

με άγριους γυπαετούς

βρικόλακες αχόρταγοι

σκίζοντας το συκώτι του

το αίμα του ρουφάνε ˙

μα να τον θάψουν δε μπορούν ˙

γνωρίζουνε τη δύναμη

που κρύβει η ύπαρξή του.



Όμως  «έσεται ώρα και νυν εστίν»

τις αλυσίδες σπάζοντας 

εν πλήρει συνειδήσει να σηκωθεί

ο γίγας τρομερός

και με ένα φύσημα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Χρήστος Σκανδάμης στις 30 Νοέμβριος 2013 στις 20:30 — 7 σχόλια

ΞΕΡΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ

ΞΕΡΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ

Θέλω να αποκοιμηθώ,

Να μη ξυπνήσω την αυγή,

Απ’ όλους να λησμονηθώ,

Λες και δεν πέρασα απ’ τη γη.

Και ας κομμάτι λυπηθώ,

Με τους αρχάγγελους μαζί,

Είναι ότι θα θυμηθώ,

Η μάνα μου απέκαμνε να με ζει.

Ζητώ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 29 Νοέμβριος 2013 στις 23:00 — 10 σχόλια

Τάσεις φυγής

Είπες φεύγεις να μην ξέρεις,

να μην βλέπεις και ν' ακούς

μέχρι που να μπει πορτιέρης

στων ανέμων τους ασκούς.



Μπρος σου πνέει ο Βαρδάρης,

πίσω έχεις το βοριά

κι είπες των ματιών θα πάρεις

γι άλλες πόλεις και χωριά.



Και θα ξαποσταίνεις μόνο

όπου η χαρά αντηχεί.

Των ανθρώπων κι άλλο πόνο

δεν αντέχει η ψυχή.



Την καρδιά μην φαρμακώσεις

θα ξεχάσεις ν' αγαπάς

και θα φεύγεις πριν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 29 Νοέμβριος 2013 στις 11:14 — 9 σχόλια

Ανεξιχνίαστη ληστεία Α' (1η)

Θα ήτανε πρωί, πολύ νωρίς, δεν είχε βγει καν ο ήλιος. Φαινόταν, όμως, η λάμψη του πίσω από τα βουνά του χωριού. Με ξύπνησαν οι δυνατοί ήχοι από το σπίτι του. Σηκώθηκα και πήγα στο παράθυρο να δω. Δεν είδα τίποτα. Όλοι οι δρόμοι και οι αυλές άδειες. Μόνο ο ήχος από τα πουλιά που μόλις ξυπνούσαν, ακουγόντουσαν σ' αυτό το κρύο πρωινό.

Γύρισα πίσω στο κρεβάτι να κοιμηθώ, μα μόλις άρχισα να κλείνω, σιγά – σιγά, τα μάτια μου, άκουσα πάλι τον ήχο αυτό. Ήταν πολύ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ν. Α. Μιχαλιτσλής στις 28 Νοέμβριος 2013 στις 16:26 — 4 σχόλια

Φεγγαροανεύθυνα.

Κουπλέ

Διαφημίζεις  διαρκώς…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 28 Νοέμβριος 2013 στις 10:26 — 2 σχόλια

Πυρωμένο κύμα ...

*

Το κύμα πυρωνόταν απ` το φως ,

στην άγονη γραμμή του παραδείσου ,

κι αν σε φοβίζει τουτη η νύχτα κι ο αχός ,

από το μεσιανό κατάρτι μου κρατήσου .



Φύκια , που `πλεξε γάσα ο αφρός ,

τιάρα θα φορέσω στα μαλλιά σου ,

και με κοράλλια που στολίζουν τον βυθό ,

ναό θα χτίσω να φυλάς τα όνειρά σου .



Άρτεμη , της ψυχής μου ομορφιά ,

πάντα παράλογα θ`ακους ότι σου λέω ,

αλλόκοτος κι αν είναι ο καιρός ,

δεν με φοβίζει ,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Νοέμβριος 2013 στις 5:27 — 22 σχόλια

Μπλέ γοργόνες ...

*

Όνειρα  πλάθει  στο  μυαλό  γιά  μπλέ  γοργόνες

καθώς  με  τέχνη  συρματόγασες  ματίζει, 

κι  αν  τα  μαλλιά  του  γκρίζαραν  σκληροί  χειμώνες

ο  Αποστόλης ... στα  καράβια  του  αρμενίζει.

 

Του  βαπορίσιου  μεροκάματου  εργάτης

ναύτης  ταγμένος  στη  σκουριά  και  στον  αγώνα,

ένας  λοστρόμος  γεννημένος  ναυτεργάτης

που  γιά  τα  δίκια  πάλεψε  μισό  αιώνα.

 

Να  γνωριστούμε  θέλησε  κάποτε  η …

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 28 Νοέμβριος 2013 στις 5:24 — 12 σχόλια

Στο περιβόλι του τρελού

Στο περιβόλι του τρελού

ανθίζουν ουτοπίες

κύματα μυστικού γιαλού

κι αγνωστες ιστορίες.

Μπαίνω τρυγώ το μενεξέ

και του πελάου το τίλιο

των προφητάδων το μπαξέ

που 'χει τις νύχτες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Νοέμβριος 2013 στις 23:00 — 9 σχόλια

Δεν είναι πως θα φύγω

Το μόνο που με νοιάζει σαν θα φύγω

είναι εσύ πού θ' ακουμπήσεις.

Τα δάκρυα μωρό μου σε ποιον ώμο

θα γείρεις για να τα σκουπίσεις.



Σαν φύγω είν' η έννοια μου η μόνη

με χάδια ποιος θα σε σκεπάζει.

Κι αν κάτι σε πονά και σε πληγώνει,

ποιος θα σου λέει, δεν πειράζει.



Η σκέψη όταν φύγω με βαραίνει

μη δε σου δίνουν σημασία,

μη κάποιος σε μαλώνει, σ' αποπαίρνει,

μη με ζητάς κι έχεις αιτία.



Όταν θα φύγω είναι μια μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την alter ego#--ξινή στις 27 Νοέμβριος 2013 στις 22:45 — 10 σχόλια

Να ήταν

Να ήταν ζωγραφιά σ' ένα χαρτί

η απόσταση μετάξι μας

με μια γόμα να την σβήνσω



Να ήταν χάρτινη οι τοίχοι

που απόψε μας χωρίζουν

με αναπτήρα να τους καψω

και να τους γκρεμισω



Να ήταν η καρδία μου πέτρινη

ποτε να μην πόνεσω

και οτι και αν συμβεί

εγώ να το παλεψω



Μα δεν είναι ζωγραφιά

η απόσταση μετάξι μας

μα είναι φαρμάκι δυνατό

που ποτίζει την ψήχη μας



Μα οι τοίχοι είναι πέτρινη

και δεν μπορώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Dhmhtra στις 27 Νοέμβριος 2013 στις 21:41 — 4 σχόλια

Δικαιούσαι…!

Η  κατάσταση  πραγμάτων

κι΄ όλων  των αμαρτημάτων…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 27 Νοέμβριος 2013 στις 9:57 — 2 σχόλια

Σαν παλιά ερινύα

Σε αυτούς που αυτοπροβάλλονται σημαντικοί, σπουδαίοι,

εγώ θα λέω πάντοτε πως είμαι ένας αλήτης,

μες τα στημένα οράματα το όνειρο δεν ρέει

και 'γω ασύμμετρος, τρελός, του κόσμου μου πολίτης.

Σε αυτούς που αναγορεύονται ηγέτες και σωτήρες

θα μπαίνω στα ρουθούνια τους σαν μύγα με μανία,

της εξουσίας τα νερά ορέγονται οι μνηστήρες,

μα εγώ σαν τσούχτρα θα χτυπώ και σαν παλιά ερινύα.

Σε αυτούς που θα ξοδεύονται σε επίχρυσα σαλόνια

πατώντας κόκκινα χαλιά…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 26 Νοέμβριος 2013 στις 20:36 — 6 σχόλια

Μπήκε ο χειμώνας

Μπήκε ο χειμώνας

 (στο ρυθμό παλιού ρεμπέτικου)





Μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ‘χει χάσει

γιατί πετρέλαιο δεν έχει ν’ αγοράσει

κι απ’ το κρύο κίνδυνος να ξεπαγιάσει.



Κι ενώ δεν έχει…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Χρήστος Σκανδάμης στις 26 Νοέμβριος 2013 στις 19:30 — 7 σχόλια

Άτιτλο

Αναφιλητά ακούγονται στη γη των ανθρώπων

Τα δάκρυα έχουν αποδέκτη το πέπλο του μίσους

Απ’ άκρη σ’ άκρη  απλώνεται το διάφανο, αόρατο κάλυμμα

Ο άνθρωπος γνωρίζει την αιτία, την πηγή π’ αναβλύζει έχθρα

Μα αρνείται την αποξήρανσή της, το μπάζωμά της…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πέτρος Αδάμ στις 26 Νοέμβριος 2013 στις 19:22 — 4 σχόλια

στον αγνωστο απελπισμένο

δεν ξερω εαν αυτο που ζω μπορω να το ελεγξω

δεν ξερω εαν σκεφτομε το μελλον

δεν ξερω εαν υπαρχει μελλον

δεν ξερω εαν υπαρχει ελπιδα και που να την βρω

δεν ξερω εαν πρεπει να ελπιζω

δεν ξερω εαν υπαρχει λυση

και αν υπαρχει που και πως θα την βρω

ενα πραγμα μονο ξερω

οτι υπαρχω οτι ζω

οτι αναπνεω

οτι και αν αυτο μου λεει

οτι και αν αυτο με οδηγει

οτι και αν αυτο μου δειχνει εναν δρομο

μια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γιωργος ιακωβου στις 26 Νοέμβριος 2013 στις 11:57 — 5 σχόλια

το παλτο

Στο κρυο τζαμι πλησιασα το προσωπο μου

η ζεστή ανασα μου θολωσε τις εικονες

ελαφρως με το μανίκι μου,σκουπιζοντας τίς φανέρωσα

η βροχη εξω εγλειφε το τζαμι

δικους της ηχους δημιουργούσε

ένα ρίγος ψύχους με διαπερασε

ο χειμώνας ηρθε και με αγγιξε θαρρώ

στην θυμηση μου ηρθε η ύπαρξη ενος παλτού απο χοντρο κασμίρη,

ακριβό δωρο απο φίλο παιδικό

τελευταία φορά δεν θυμόμουν πότε το φόρεσα

μα τωρα το κουρασμένο σωμα μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γιωργος ιακωβου στις 26 Νοέμβριος 2013 στις 11:31 — 3 σχόλια

Δος μου νύχτα ένα φεγγάρι

Δος μου νύχτα ένα φεγγάρι

όπως τα αλλοτινά,

εδώ χάμω να βολτάρει

γιατί είναι σκοτεινά.



Πες μου πού έχει μισέψει,

σε ποιον μπλέχτηκε κισσό,

το τραγούδι μου να θρέψει

που απόμεινε μισό.



Νύχτα δείξε μου πού σκάει,

και πού είναι αναφτό

να με πάρει να με πάει

στον παλιό μου εαυτό.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 25 Νοέμβριος 2013 στις 22:30 — 14 σχόλια

Αδιεξοδος

Καλημέρα και καληνύχτα αγάπη μου

σε σκέφτομαι ξανά

σε σκέφτομαι πάντα.

Πάει καιρός,πολύς θα΄λεγα,

από τότε που προσπάθησα να βγώ

από αυτό το αδιέξοδο,

να μην σε κουβαλάω πάνω μου,

να μην είσαι κομμάτι του εαυτου μου.

Ξέρεις που κατέληξα,

ότι η διέξοδος και η αδιέξοδος τελικά

δεν απέχουν και πολύ

ή μάλλον δεν θέλουμε να απέχουν

κι αυτό,γιατί πολλές φορές η διέξοδος που ψάχνουμε

είναι η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παστρωμα Δωροθεα-Αννα στις 25 Νοέμβριος 2013 στις 20:30 — 5 σχόλια

Λαμπερό μου άστρο

Το πάθος δεν έλεγα ν’ αφήσω,

για τα μάτια σου που τόσο αγαπώ,

στη σκέψη δε μπορώ να σβήσω,

τον έρωτα που καρδιοχτυπώ.



Είσαι το λαμπερό μου άστρο,

που φωτίζει με γαλήνη την καρδιά,

το κύμα της μελαγχολίας άσ’ το

κι έλα να πνίγουμε στα χάδια και φιλιά.



Ο νους μου μέρα νύχτα ταξιδεύει,

σε λιβάδια καταπράσινα δροσερά,

την αγκαλιά σου λαχταρά προσμένει,

σε ατέλειωτης την νύχτα ξαστεριά.



Είσαι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 25 Νοέμβριος 2013 στις 20:27 — 12 σχόλια

ΤΟ ΦΩΣ

 ΤΟ ΤΩΡΑ ΨΑΧΝΕΙ

ΤΟ ΦΩΣ.

ΤΟ ΦΩΣ  ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ

ΠΑΝΤΟΥ

ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΣΤΟ     ΒΛΕΜΑ

ΣΤΗΝ  ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την vasilis pi στις 25 Νοέμβριος 2013 στις 13:50 — Χωρίς σχόλια

Μηνιαίες αρχειοθήκες

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

1999

1970

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services