Και έμεινα εκεί στάσιμος και έβλεπα την ζωή μου την ζωή που έφευγε

Όλα πάγωσαν εκείνη την μέρα μείνανε στάσιμα σαν τις εικόνες

Δεν υπάρχει ανάσα, στεναγμός, φύσημα και χαμόγελο να δηλώνει την κίνηση

Η ζωή μου περνά μπροστά σαν…

Μια νύχτα που 'βρεχε φωτιά απ' την Κρήτη ως τη Θράκη,

φώναξε πλάι του ο λαος το Μίκη Θοδωράκη,

μ' ένα τραγούδι του παλιό, μια μελωδία άγια

να δώσει θάρρος και παλμο, και στις ψυχες κουραγια.

Ο Μίκης έδωσε ρυθμό με τ' ανοιχτά του χέρια

κι η Πίνδος βροντοφώναξε κι εσείστηκαν τ' αστέρια

-Έλληνες σπάστε τα δεσμά, το μπόι σας…

Ντεμοντὲ μὲν ἀλλὰ κι' ἐρωτικὸν,

ἐναλλὰξ βλεμμάτων ἐκστατικῶν.

Ἡ θλίψη, μαντὰμ, σᾶς πάει γάντι·

πῶς κάνει τὸ βλέμμα σας μπριλάντι!

Μὲ κοιτοῦν τὰ μάτια σας γαλήνια...

- πορφυρὰ, σὰν λατρευτὰ ρουμπίνια.

Τ' ἁπαλό δακρύζειν, (γερούνδιο),

τιμῆς μου ἕνεκεν κορούνδιο,

καθὼς θὰ λέγαν κι' οἱ τεχνοκρίτες,

σπανίζει μὲς τοὺς Ἀλεξανδρίτες.

Τὶ κι' ἄν ἔχω δεῖ καὶ…

Κι αν στην καρδιά σου κατοικούν
η Αγάπη και ο Χρόνος,
μες την Ψυχή σου βρίσκεται
το Θείο και ο λόγος.

Δίψασε η σκέψη του μυαλού
και δρόσισε τα χείλη,
από της Φαντασίας την πηγή
σ’ ένα μικρό λαγήνι.

Δρόμοι του διφορούμενου
που οδηγούν στην Πλάνη,
είναι τα χρόνια σήμερα
όταν η Πίστη πια δεν κάνει.

Είναι ουσιαστικό,

η έννοια της κατανοητή αλλά ταυτόχρονα 

και τόσο παράξενη...

Απευθύνεται σε όλους

σ΄όλους εκείνους

που έχουν μιλήσει

έστω και για μια φορά μαζί της...

Συνήθως εντοπίζεται 

σε πληγωμένους από έρωτα,

αλλά και σ΄ άλλους,σε διάφορους

έχοντας ο καθένας 

το λόγο του...

Φυσικά και μιλώ για τη μοναξιά

τη μοναξιά που νιώθω μέσα μου

μια μοναξιά που ούτε και η…

Είναι τ' ανθρώπου η ψυχή
γεμάτη αντιφάσεις,
φεύγεις όταν παρακαλώ
και κλαις όταν με χάσεις.

Το λίγο μου δεν σου αρκεί,
με το πολύ χορταίνεις,
αν κάνω πως κοιτώ αλλού
από τα ρούχα βγαίνεις.

Θα πάρω τα ματάκια μου,
μάτια μου και θα φύγω,
δεν δέχομαι απ' το πολύ,
να αγαπώ, πιο λίγο.

ειμουν πολυ δεμενος με την μητερα μου

παει καιρος που εχάθη, και ειμαι βυθισμενος σε σκεψεις και αναμνησεις,

φωτογραφιες, περιέργως απέφυγα να βαλω στο σπιτι

τιποτα δεν ηθελα να μου θυμιζη το χαρουμενο παρελθόν ,το θλιβερό παρόν

τιποτα να μου φερνη , την μητέρα μπρός στα μάτια μου 

να μήν μπορει να μου μιλησει, να μην ακουω την φωνή της

ακόμα και τα όνειρα τα έσβηνα , λησμονιά επιζητούσα

οχι δεν το ηθελα αλλά το επραττα εβρισκα…

Το παλαιο σπιτι μας  προσφυγικο με κεραμιδια και χοντρο σοβα απο ασβεστη

δεν υπηρχε πια, κατεδαφίσθει και εχτίσθει νεα οικια απο μπετον

στην θυμηση μου, με εντονο τροπο ομως  ξανάρθε

αιτια η κολωνα, ακριβως απεναντι απο το σπιτι ,οπου επαιζα μικρος ,πολυ μικρος

καιρο, χροννια ολοκληρα, ειχα να επισκεφθω το πατρικο  μου σπιτι

στεκομουν και το φανταζομουν πως ηταν παλια πριν κατεδαφισθεί

αχνες εικονες στην αρχη, πιο εντονες μετα, η θυμηση…

Βαριά η ανάσα περπατάω τα σοκάκια

τρεις το βράδυ μεθυσμένος και ξενύχτης

κάτι πόρνες με κοιτάζουν στα μπαράκια

κοίτα λένε πως κατάντησε ο αλήτης.





μα δεν ξέρουν πως με πνίγουν η ελπίδες

ότι για χρόνια κουβαλάω μια αυταπάτη

στο μυαλό μου πως χαράζουν η λεπίδες

πρέπει να βρω της ζωής το μονοπάτι.





Μένω μόνος και δεν έχω πια…

Κάποτε μου είπανε πώς σαν μεγαλώνω 

να κάνω όνειρα,

να έχω για οδηγό μου την ελπίδα,

να πιστεύω στο αύριο

και σε κάθε αύριο...

Μου μάθανε πώς η ουσία

δεν κρύβεται στα πράγματα

αλλά στα συναισθήματα,στις πράξεις,στα λόγια

στα λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ

       στ΄ ανείπωτα...

Μου μάθανε έννοιες

όπως αγάπη,συμπόνια,στοργή,αλληλεγγύη

έννοιες,οι οποίες σήμερα,

είναι άγνωστες ακόμα και στα…

Σαν τώρα το θυμάμαι

η εποχή καλοκαίρι

ο μήνας Αύγουστος.

Είχε βραδιάσει.

Ξαφνικά με ρώτησες

αν θα μπορούσα να σ΄ αγαπήσω

δεν απάντησα,το γιατί ακόμα δεν το ξέρω...

Ίσως φοβήθηκα,ίσως δείλιασα.

Για αρκετό καιρό,κρυβόμουν

από΄ σένα κι απ΄ όλους

     και κυρίως

από τον ίδιο μου τον εαυτό.

Αρνιώμουν να παραδεχτώ

όλα όσα ένιωθα,

όλα όσα ήθελα να πώ

δείλιαζα...

Αυτό που…

Στάσου,μη φεύγεις αγάπη μου

μείνε,

μείνε για το σήμερα και για το αύριο,

μείνε για το τώρα και για το πάντα.

Μη φεύγεις τώρα που΄ μαθα

τον έρωτα κι όλο του το μεγαλείο,

τώρα  που΄ μαθα

εσένα και το χαμόγελο σου.

Αχ,και να΄ ξερες πόσο σ΄ αγαπούσα,

πώς θα μπορούσα να χάσω τον εαυτό μου

για να βρώ εσένα,

εσένα που μου΄ μαθες

να κυνηγώ τ΄όνειρα μου,

να μην φοβάμαι,

να…

Νοσταλγώ τις στιγμές,

που βρισκόμουν κοντά σου,…