Όταν πέφτει ο ήλιος

[Dhmhtra]

Όταν πέφτει ο ήλιος
νιώθω κάτι να με αγγίζει, να μου χαϊδεύει το
μαλλί και στο αυτί να μου ψιθυριζει "μην
φοβάσαι δεν είσαι μονή σου είμαι εγώ εδώ και
θα είμαι όσο με χρειάζεσαι" κοιτάζω μήπως
είναι κάποιος εκεί μα δεν είναι κανένας, είμαι
μονή μου , και αυτή η φωνή ήταν η φωνή της
μοναξιάς που με κυνηγά. χρονια πολλά τώρα με
κυνηγά, δεν φευφει λεπτό μακριά μου είναι
πάντοτε εκεί να με προσέχει να με προστατεύει.
Έχει γίνει πλέον μια φίλη που με στεναχωρεί,
που με κουράζει. Θέλω να φύγει και να μην
γυρίσει ποτε ξανα αυτή η ρημαδα η μοναξι.
Όταν πέφτει ο ήλιος όλα γίνονται έρημα και σκοτεινά. Αχ ποσό με πληγώνεις Κακουργα μοναξιά. όταν πέφτει ο ήλιος τίποτα δεν ζει, τίποτα δεν υπάρχει, ούτε ένα χάδι, ούτε ένα φίλι, έμεινα πια μονάχη σε αύτη την ζωή

[Πάρης Παπανικολάου]

Πολύ ωραίο Δήμητρα !!! Καλή εβδομάδα !!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ καλο!!!

[Παντελής]

μας βαραίνουν οι φίλοι... που δεν ξέρουνε πια πως να πεθάνουν.

το είχε γράψει ο Γιώργος Σεφέρης και έχει πέσει στην αντίληψη μου.

αν θες άκουσε και τη φωνή της δικής μου μοναξιάς στο στίχο μου, είναι πιο μασκαρεμένη για να παρηγορήσει.

καληνύχτα και να βρίσκουμε κουράγιο Δήμητρα.