Η μέρα θέλει να φοράς

λούσα και προσωπίδα,

μα εγώ δεν είμαι μασκαράς

και ζω σαν νυχτερίδα :



Το σούρουπο σηκώνομαι

και τον καφέ μου πίνω,

το φεγγαράκι χαιρετώ

κι αναφορά τού δίνω.



Παίρνω την Πούλια για σπαθί

και τ' άστρα για κανόνια

και τα σκοτάδια μου νικώ

στα μαρμαρένια αλώνια.



Το γλυκοχάραμα γυρνώ,

τα…

Πες μου πως είσαι, τώρα που λείπω

Τώρα που κλαίνε μες τον κήπο τα πουλιά,,

Πες μου αν ήλθαν, τα χελιδόνια,

Αν κτίσαν πάλι, μες το σπίτι μας φωλιά!..

Άκου τα νέα,.. απ΄την Ιτέα,

Από τα Σάλωνα, το Γαλαξείδι,

Πότισα δάκρυα την ορχιδέα,

Να πάει ο καημός ταξίδι!...

Αν έχεις πόνο, τώρα που λείπω

Πάρε τ αστέρια πριν να σβήσουν την αυγή,,

Πάρ ΄απ τον ήλιο, για να ζεστάνεις

Του χωρισμού μας,…

Καπνίζει το τσιγάρο στον αέρα

Σκορπάει ο καπνός του κι ανεβαίνει

Ποτέ δεν φτάνει ουρανό 

Δεν προλαβαίνει

Παλεύει μόνη η ζωή

Νύχτα και μέρα…



'Εχθές με ρώτησες πως φτάσαμε εδώ πέρα'

Πως στριμωχτήκαμε και νιώσαμε χαμένοι

Κι εγώ δεν είχα τι να πω

Σ’ ένιωσα ξένη

Σα να μην έζησα…

Ψυχή και σώμα σου' δωσα

στ' απώθεσα στα χέρια

την έπαθα και έπεσα

σε κοφτερά μαχαίρια





Μου φέρθηκες πολύ σκληρά

λες και μου το φιλούσες

μου φέρθηκες απάνθρωπα

ν' εκδικηθείς ζητούσες





Ψυχή και σώμα σου' δωσα

με όλο μου το…

Στα χωρικά σου ύδατα

έγινα Νηρηίδα 

και αν σηκώνεις κύματα

κάνω πως δεν τα είδα.



Στις σκοτεινές σου θάλασσες

έπεσα και ορτσάρω,

τάμα στον άγιο έρωτα

κάνω, ν' ανάψεις φάρο.



Βούτηξα στα πελάγη σου

για να τα καταλάβω,

να με σκεπάσει η άλμη σου

και να τη μεταλάβω.…

Ειναι κάτι τζιτζιφιόγκοι,

κάτι ρεμαλοειδή

που πουλάνε-δήθεν- τέχνη

για να πιάσουν την καλή.



Το 'μαθαν καλά το κόλπο

κι έχουν γίνει καθεστώς

κι ο καθένας τους ποζάρει

και το παίζει αρχηγός.



Άμα διάβαζε Καρούζο,

Παλαμά και Σολωμό

θα τους τσάκωνε ο κοσμάκης

σαν βετούλια απ’ το λαιμό.

..............................................

Είναι κάτι "καλλιτέχνες"

κάτι κάφροι κοσμικοί

που περνιούνται για σπουδαίοι…

Καλεσμένος απ' τα ίδια μου τα λάθη

φρόντισα να μην κοιτάξω πια

στο παρελθόν.

Ήλπιζα πως τέλειωσαν οι βροχές μέσα μου,

αλλά δεν άντεξα τη θέρμη του ήλιου.

Σε μια γωνιά να σε θυμάμαι

κι εσύ να μη μιλάς με τη σκέψη μου.

Αλλάζουν οι καιροί, δε σε ρωτούν,

μόνο αλλάζουν ...

Πώς βρεθήκαμε όλοι εμείς σε τόση μοναξιά ;

Καλεσμένος μες στο ίδιο μου το σπίτι,

δεν αντέχω πια αυτόν τον καιρό.

Λάμψη στα μάτια, άλλη μια Τρίτη,

βάζοντας τέλος στη λησμονιά,

σε Λισαβόνα και σε Μαδρίτη,

σαν χάρος βγαίνεις για παγανιά.

Με οργή φουντώνεις και ξεχειλίζεις,

εγκυμονώντας καινούργια αρχή,

την εξουσία θα ξεφτιλίζεις,

θα ξαναχτίζεις την εποχή.

Φωτιά στο βλέμμα, φτερά στους ώμους,

σφιγμένο χέρι σε μια γροθιά,

σ' ένα ταξίδι πέρα από νόμους,

μες τον αγώνα μπαίνεις βαθειά.

Σε νέες μάχες, σε νέο τόνο,

ν' αλλάξεις θέλεις το…

Αποθήκες ψυχών και βαθιών στεναγμών

Η μια πάνω στην άλλη να κλαίνε

Όνειρα σωρηδόν, εφιάλτες παρών

Η κατάντια στο τέλμα της λένε

Με κοιτάς και γελάς, ένα χάδι ζητάς

Ένα «γεια» αν σου πω, ανασαίνεις

Τις ευχές σου σκορπάς, στο κενό που μιλάς

Και τα χέρια στην πλάτη σου δένεις

Στον τριθέσιο επτά, στις καρέκλες εννιά

Και γεμίσαν οι θέσεις γι’ απόψε

Στοιβαγμένα κορμιά. Ποιος μιλάει; Τσιμουδιά!

Κάτσε εκεί και τη μίρλα σου…

Αποριες και ερωρησεις του μυαλου οι απαντησεις.

Θεωριες και αυταπαρνησεις του ανθρωπου οι αντιρησεις.

                              Μην πιστευεις οτι ακους και μην παραξενευεσε,

                              αν ο ερωτας εφθηνεται για οσα εχεις περασει

                              μαλλον για αυτο τρελενεσαι.

                                        Μην αδημονεις με την σκεψη να ξεφυγεις απο τα…

Τα μάτια σου δεν τάχω δει την νύκτα

Μα με καρφώνουν στον σταυρό σαν τον Χριστό,

Είμαι μονάχος μου και έχω γίνει πίτα,

Από τον πόνο , τον  καημό  και το πιοτό.

Απολογία αισθημάτων μου σου κάνω,

Κοίτα με λίγο!...μοιάζω όπως τον ζητιάνο !.

Αγριολούλουδο είμαι σ ένα βράχο,

Πόση ελπίδα για ζωή, ακόμα νάχω!..

Αγριολούλουδο είμαι στον γκρεμό,

Κόψε με, πάρε με, μήπως και σωθώ!

Τα χείλη σου, μου…

Πόλεμος και ειρήνη



Αφέθηκα στην δίνη του πολέμου

Που μέσα μου κυριαρχεί..



Άφησα τις ορδές των βαρβάρων

να ποδοπατήσουν την ψυχή μου...



Έλα εσύ και ζήσε την ζωή μου ..

Πολέμησε εσύ για μένα..

Φύλαξε την ψυχή μου...



Το χρώμα μου είναι το γκρι..

Σαν τις σκιές των δένδρων..



Τα λόγια μου ακούγονται…

Το πρασινο μπουκαλι στην αγκαλη

μα παλι, χρειαζεται μια ρουφηξια

παρελαση μπροστα , βρεχει, το ματι

του κοβει μια κινηση, ριχτιά...



Μια γοπα αβρεχτη να πεφτει...ΟΧΙ!

στο καλαθακι των πεζων σιμα

πρασινο το φαναρι κι ηδη τρεχει

πρωτος , για την πιασει  φιλικα



Την εσηκωνει πιο ψηλα απ' την πλατη

στο κεντρο του Σταματη τ'ακαματη

την εμυριζει και χαμογελα...

- Τι τυχη!... η μαρκα μου παιδια!



Τα εγγονια ολα…

Μια παρτιδα παιχνιδι για μενα και για σενα.

Δεν ξερουμε τι ετοιμαζει η ζαρια στον επομενο γυρο για κανενα.

                           Εισαι δειλος ή αναξιος? Εισαι ψευδος ή αφωνος?

                            Η φωνη δικη μου ή δικη σου ειναι σφαιρα στο σφυρι σου.

                                           Εγω στεκομαι εδω κι οσο το τυμπανο θα χτυπω ,

                                       …

Όποιος με κατηγορήσει

Για την γυναίκα π αγαπώ

Σίγουρα δεν θάχει ζήσει

Στο τρελάδικο που εγώ

Την καρδιά μου έχω κλείσει



Στου έρωτα την Φυλακή

Δεν θάβρεις νου και λογική

Και δεν μπορείς καρδούλα μου να φύγεις

Την πόρτα έχουνε κλειστή

Ας πάμε έτσι κι όπου βγει

μη τα φτερά σου άδικα ανοίγεις.



--.—



Όποιος σε κατηγορήσει

Που εμένα αγαπάς

Πες του δεν υπάρχει λύση

Στο τρελάδικο αν πας

Το πονάς δες θες…

Αυτό το δύσκολο καιρό

Όνειρα πια δεν κάνω

Μισή ελπίδα κυνηγώ

Τρέχω μα δεν την φτάνω

Σπασμένα έχω τα φτερά

Στα μάτια μου το δάκρυ

Μα στο δηλώνω αγάπη μου

Μαζί θα βρούμε άκρη…