%CE%9C%CE%B9%CE%B1%20%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%20%CF%84%27%20%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%BF%CF%85.mp3

(Φίλοι μου μην το διαβάσετε απλά ακούστε το  πατώντας εδώ από πάνω, ,από τον Μοναδικό Τζίτζικα που μου έκανε την τιμή να ασχοληθεί μ' αυτά τα στιχάκια και να τα απογειώσει με τη μουσική και την ερμηνεία του!!!! Τον ευχαριστώ για άλλη μια…

ΟΝΕΙΡΑ-ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΗΜΟΙ

Όνειρα-χαρές μα και καημοί,

Με των γονιών μας την τιμή,

Τα όμορφα χρόνια τα παλιά,

Ας τρώγαμε ψωμί-τυρί κι ελιά.

Μέσα στη ζήση τη καλή,

Ψηλώσαμε σκαλί-σκαλί,

Σα τελειώσαμε τα σκολειά,

Πια πέρασε κι η ανεμελιά.

 …

Είχε μπει για τα καλά το φθινόπωρο. Τα καστανοκίτρινα φύλλα έπεφταν απ’ τα κλαδιά των δέντρων στους νοτισμένους δρόμους. Τα πυκνά, μπλάβα σύννεφα βασίλευαν στο νυχτερινό μελαγχολικό ουρανό. Τα σπουργίτια ξεπαγιασμένα τιτίβιζαν σπαρακτικά πάνω στα απογυμνωμένα κλαδιά. Το γαλαζοπράσινο βρόχινο ποταμάκι, που έρεε από τα πλευρά του βουνού, διαπερνούσε με αχό την καρδιά της δακρυσμένης αριστοκρατικής πολίχνης.

Μια μαύρη αστραφτερή λιμουζίνα έστριψε τότε από…

Μικρά ένοχα μυστικά...πνιχτά βογγητά και η νύχτα είναι δική σου...σου ανήκει

όταν κατακτήσεις έστω την ύστατη στιγμή την άστατη γνώση της ζωής…

Τη Σπάρτη ερωτεύτηκα,

την άφθαρτη θωριά της :

τους πορτοκαλαιώνες της,

τ' αδιάβατα βουνά της,

τον ήλιο πάνω απ' το Μυστρά,

το Λάδωνα να ψέλνει

στη Μονεμβάσια σιγαλά

καθώς τ' αγέρι…

Κουπλέ

Συνήθεια! Εσύ είσαι η αιτία

που επιδιώκω πάντα, αλλαγή.

Σαν καταντάς μονότονη ανία,

αδιέξοδο, χωρίς προοπτική.

Σ’ …αρέσει, να αφοπλίζεις τις αισθήσεις

κάθε δεσμό, να κάνεις βαρετό

κι’ έτσι απλά για, να το…

Χιλιάδες λέξεις σου έγραψα

Για να σε κάνω να μ'αγαπήσεις

Με μία απ'αυτές ίσως να σ' εδιωξα

Να με μίσησες και ξανά μη γυρίσεις..



Με τις χιλιάδες φορές που σε άγγιξα

Αφησα σάρκα πάνω στη σάρκα σου

Όμως για μένα κάτι δεν κράτησα

και συ μ'άφησες –μπράβο σου..

 …

   Οφθαλμαπάτη.

Το εν λευκώ στο πράσινο

 Μια οφθαλμαπάτη

Λες και περιεργάζονται

Της ψυχής τα βάθη

Δεν είναι θέμα απόστασης

Είναι αρμονία

Κάποτε εις τα μάτια μας

Μια θεομηνία

Πότε ολοζώντανη

Δυσχρωματοψία

Της καρδιάς τ` απόσταγμα

Φλογισμένη  Λεία...

Κει που και απρόσμενα

Φτιάχνει κοινωνία

Κι έχει ανακούφιση

Σ` όλων μας τα…

Πόσα τέταρτα πρέπει να γίνεις
για να βρεις το άλλο σου μισό
και να γίνεις ένα ολόκληρο.;
Πόσες νότες ;

Λιγάκι από την λάμψη σου θα πάρω της ματιάς σου

του χρόνου κάθε άγγιγμα αυτή που αποτρέπει

μαζί μ’ αστέρια να φτιαχτεί στέμμα για τα μαλλιά σου

για να σε δω βασίλισσα στο θρόνο που σου πρέπει...

Σαν τύμπανα

βαράνε οι μουσικές της ψυχής μου

κράζοντάς μου .....

" Κολασμένε ! "

Η νύχτα

ανοίγει τα πουκάμισά της

σ' ένα μπλε της αβύσσου

κι ασυγχώρετα φωνάζει .....

" Κολασμένε ! "

Λαιμητόμος

οι σκέψεις της ενοχής

ίδιες σαν κόλαση , ουρλιάζουν .....

"…

Κατάμαυροι καπνοί αναδύονται από της Χίου τα βουνά

Ο χρυσός ήλιος έχει σβήσει απ’ τον καταγάλανο ουρανό

Μεγάλη πυρκαγιά καίει του μυροβόλου νησιού τα σωθικά

Κι οι καρδιές μας να θρηνούν και να κλαίνε γοερά.

Τα μαστιχόδεντρα σκελετωμένα, μαυρισμένα και ρικνά

Με λευκά δάκρυα που στέρεψαν απ’ τον απύθμενο πόνο

Τα πουλιά θλιμμένα μες στου ζοφερού τοπίου τον καμβά

Να κράζουνε σπαρακτικά της συμφοράς το χρόνο.

Η θάλασσα…

ΜΑΥΡΑ ΧΡΟΝΙΑ

Μαύρα χρόνια-ενοχή,

Χαραγμένα στη ψυχή,

Νομίζω κρύβω στη σιωπή,

Τη κακή μου τη ροπή.

Πίνω το καφέ πικρό,

Χοές για παιδευμένο νεκρό,

Και τη κάθε χαραυγή,

Πνίγω μέσα μου τη κραυγή.

Με τα μάτια σφαλιστά,

Τραβάω όλο…

Εκεί που ταξιδεύω δε θα πάς

Του παραδείσου έχασες τα μέρη

Σταμάτησες να μ'αγαπάς

Γρήγορα μου άφησες το χέρι.



Σ'αυτή τη φαντασίας που είσαι σφαίρα

Δε…

Αχ μωράκι μου φευγάτο

στην υγεία σου κι άσπρο πάτο

ας μου λείπεις, σήμερα θα πιω

θα σε φέρω στ’όνειρα μου

τα κρυφά παμπόνηρα μου

σαν κρασάκι θα σε καταπιώ.

Ξέρω πως ο χρόνος έγινε προδότης

κι είναι η απόσταση εχθρός μου

είναι τα’όνειρο μου τροφοδότης

που σε φέρνει τώρα δα εμπρός μου

είναι η ψυχή μου που ζητά αγάπη

όνειρο, συνήθεια, αλήθεια, ή απάτη.

Δεν με νοιάζει τι θα γίνει

κι αν ο…

Οριστική αλλαγή πορείας

απομάκρυνση απ΄ τα σπλάχνα της σφαγής…

Σ' ευχαριστώ, 

που μου έδειξες τον δρόμο

Της αλήθειας την σιωπή

Μυστικά καλά κρυμμένα

Στην δικιά μου την ψυχή



Σ' ευχαριστώ.

Που μου άλλαξες την μοίρα

Την συνήθεια της στιγμής

Που μου έδωσες το χέρι

Μες την μέση της γιορτής



Σ' ευχαριστώ,

Που μου έδωσες…

Που είσαι βοτσαλάκι μου

της αμμουδιάς κοχύλι

να γίνω αγέρι να σταθώ

στα τρυφερά σου χείλη...

Θα βρω το πιο ψηλό δενδρί

και στην κορφή θ'ανέβω

κι αν δεν μου πεις πως μ'αγαπάς

δεν θα ξανακατέβω...