Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιούνιος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (99)

Ερωτικο 3

ΕΡΩΤΙΚΟ

Το χρόνο πίσω,
στα μάτια σου να περάσει πάλι,
όνειρο στο άδειο προσκεφαλι
σαν άρωμα θ’αφήσω.

Με Μάη θα ποτίσω,
τον Αύγουστο που κρυφά θα βγάλει
έρωτα απ’τα σπλάχνα του, μυαλού τη ζάλη
μια νύχτα θα μεθύσω.

Δεν θα γυρίσω,
την πλάτη μου στου ήλιου το περγιάλι,
ούτε στο κύμα που για μονάχια ψάλλει,
μελτέμι θα γεννήσω.

Προστέθηκε από τον/την Γνησιος Σ. Κωνσταντινος στις 5 Ιούνιος 2009 στις 16:30 — 6 σχόλια

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

Εγώ μιλάω πάντα με λόγια της φωτιάς

που κρύβουν μέσα τους ελπίδες και πληγές

κι ίσως μια μέρα να ανάψουν πυρκαγιές

όταν φυσήξει της καρδιάς μου ο νοτιάς .

Εσύ μιλάς πάντα με λόγια των καιρών

που η λογική σου προσπαθείς να τα χωρέσει

κι αν τα όνειρα μας αφήσουμε στη μέση

είναι συνήθεια λες , αυτών των ημερών .

Τα λόγια μου λοιπόν δε σε εμπνέουν

μα εγώ θα ανήκω πάντα στους τρελούς

κι όχι σ’αυτούς τους ξύλινους φελούς

που στο δικό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 5 Ιούνιος 2009 στις 15:18 — 6 σχόλια

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΣ ΜΕΘΥΣΙΑ

Θυμάμαι ήμασταν παιδιά κείνα τα βράδια

κι όλου του κόσμου τα στραβά τα βλέπαμε ίσια

με ανοιγμένα τα φτερά και με την τσέπη άδεια

όνειρα κάναμε στα πρώτα μας μεθύσια .

Τώρα ξεμέθυστοι με τα φτερά κομμένα

κοιτάμε πίσω μας τα χρόνια τα χαμένα

κι ίσως να φταίγαμε εμείς ή ο κόσμος που ‘ναι σάπιος .

Κι αν τελικά το γέλιο σου έγινε σιωπή

θυμάμαι ακόμα ένα βράδυ μου ‘χες πει

κάποτε να το θυμηθείς , εγώ θα γίνω κάποιος .

Θυμάμαι μοιάζαν τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 5 Ιούνιος 2009 στις 15:16 — 5 σχόλια

Ο ΤΡΕΛΟΣ

Συνάντησα μια μέρα τον τρελό,

έτσι τον λέγαμε όλοι

Αυτός που ανέμελα γύριζε,

ολημερίς στην πόλη

Τον κοίταξα με κοίταξε,

και εκείνος με απορία

Με ρώτησε τι θέλω εγώ,

από την κοινωνία

Και εγώ του χαμογέλασα,

του είπα τι λες να θέλω

Να ζήσουμε σαν άνθρωποι ,

τι άλλο πιο σπουδαίο

Αρχίζει εκείνος να γελά,

σαν πιο τρελός στην φύση

Τον κοίταξα περίεργα

ώσπου να μου απαντήσει

Μην ψάχνεις φίλε μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 5 Ιούνιος 2009 στις 12:03 — 4 σχόλια

Μια σκάλα.

Μια σκάλα.

Μια σκάλα που είχε μήνει κρεμασμένη

μέσα σε σπίτι το παλιό το γκρεμισμένο

το ξύλο από καιρό και σκόρο ρημαγμένο

δέντρο οξιά μα από χρόνια πληγωμένη

με προσκαλεί ν’ ανέβω μα φοβάμαι

-Έχω , μου λέει ,να σου πω μια ιστορία

μεγάλη στη μου ζωή μου η τιμωρία

έχω αντέξει δυο αιώνες όσο θυμάμαι

θυμάμαι γέλια , παιδιά να ανεβαίνουν

γρήγορα βήματα μικρά πολλά ,ελαφριά

κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 4 Ιούνιος 2009 στις 21:55 — 2 σχόλια

Αναφορά στον κάπτα Γιάννη τον Γαβαλά ...

Εν όψει της αναχωρησεως μου και του αγνωστο ποτε θα τα ξαναπουμε , θα ήθελα με την αδεια σας ... ξεκινώντας σήμερα κιολας .... , να σας γνωρίσω καποιους ανθρώπους - μορφες ...που σμιλεψαν τον ναυτικο μου χαρακτηρα και τους οφειλω πολλα ...

Πρωτος απο ολους ειναι ο καπτα Γιάνης ο Γαβαλάς απο την Ύδρα, ο οποιος εκτος απο δασκαλος μου στην ναυτική ακαδημία ηταν και εκεινος που διεκρινε την κλιση μου στη συγγραφή , ποιητης και συγγραφεας και ο ιδιος και με παροτρυνε να ασχοληθω με το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 4 Ιούνιος 2009 στις 21:30 — 6 σχόλια

ΤΟ Τ Α Ξ Ι Δ Ι !

Σε Βάρκα αρμερνίζω με πανιά

χωρίς κουπιά με του Αγέρα το κουμάντο

την ρότα θα μου δείχνει η αστροφεγγιά

κι΄ενα φεγγάρι κάντο.!

Απ΄την στεριά θ΄αφήνομαι

θα φεύγω απ΄την ψετιά της

να ζω πανω στην θάλασσα

πουχει μαγκιά δικιά της.

Πρόσεχε βάρκα μου μικρή

κι΄αγερα μη φουσκώνεις

τα κύματα της θαλασσας

και την εξαγριώνεις..

Ασε να λικνίζομαι στα γαλανά νερά

να ζω μεσα στο όνειρο

πουχασα στην στεριά..

Μα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nefeli riga στις 4 Ιούνιος 2009 στις 16:00 — 8 σχόλια

ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ

Πως σε κρατάνε Ελλάδα μου
τα χέρια, των παιδιών σου
τα πάντα τρέχουνε μπροστά
και αυτοί λένε για το παρελθόν σου
το μέλλον άγνωστο για σένα νε
κοιτούν με αδιαφορία
οι κοινωνία σου στον ύπνο της
η ίδια ιστορία

ποτέ τους δεν σε νοιαστήκανε
αυτοί που διοικούσαν
παράλυτη σε άφησαν
άρπαζαν πάντα ότι ποθούσαν
Ελλάδα συ στο παρελθόν θα ζεις
δίχως μέλλον να υπάρχει
Ελλάδα σε σβήνουν από την γη
Σου αλλάζουνε τον χάρτη

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 4 Ιούνιος 2009 στις 12:07 — 3 σχόλια

αγώνας ντέρμπυ

Ένας αγώνας ντέρμπυ,
η αγάπη μας
Τρύπια η άμυνα μου,
άστοχη η επίθεση σου.
Ισόπαλο το αποτέλεσμα,
νικηθήκαμε και οι δυο.
Σιώπησε η κερκίδα.

Προστέθηκε από τον/την Χρυσαλίδα στις 3 Ιούνιος 2009 στις 22:14 — 12 σχόλια

Αποκριδόν

Σε σκοτεινά σκοτάδια

ρευστά νυχτωθήκαμε,

νύχτα χωρίς ουρανό.

Εὐξεινα λόγια λαβύρινθος

συντροφιά μας, χορεύουν

μπλουζ ικεσίας

κεκαμμένο, χωλό.

Ψυχές απορρώγες εκχύνονται

των ματιών σου.

Που να'βρω έρμα

να πιαστώ,

να κρατηθώ;

Πώς να σε δω,

που να σε βρω

να αποκαθηλωθώ;

..... είμαι κοντά σου.

Είμαι δίπλα σου. Εδώ...

Σε ψαύω, σε αγγίζω,

σε ψηλαφώ.

Απυρόβλητος

Ψευδαίσθηση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 3 Ιούνιος 2009 στις 22:00 — 8 σχόλια

¨Ολοι οι Προδομενοι

πάλι άρχισε ο πόλεμος

και εγώ λέω να εξαφανιστώ

όμως αν φύγω θα χαθώ

δεν θα δω άλλη μια φορά

τον πόλεμο, έτσι θα μείνω εδώ

σε αυτόν τον πόλεμο

που είναι λίγοι οι νικητές

πάμπολλοι οι νικημένοι

αυτόν το πόλεμο που λαχταρούν

όλοι οι προδομένοι

που δεν υπάρχουν ούτε σπαθιά

όπλα μα ούτε και κανόνια

μα σε πεθαίνουν με άδικα

σε λιώνουν τα καψόνια

με ελπίδα σε οπλίζουνε

να ανέβει το ηθικό σου

πως θα είσαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Ιούνιος 2009 στις 12:50 — 7 σχόλια

Ο ποιητης

Καλημερα σε ολους τους εν δυναμει ποιητες !!!

ΠΟΙΗΤΗΣ

Μεσ’το φλιτζάνι κατακάθι
κ’ένα βοτάνι για τα λάθη
του κόσμου γίνομαι,
βουτώ στων στίχων μου τα βάθη,
μεθώ με έρωτα και πάθη,
στο κύμα δίνομαι.

Ρωτώ τον πλάστη να μου μάθει,
γιατί το ρόδο κρύβει αγκάθι
και χώμα γίνομαι,
κρυφά Απρίλης μου’παν θα’ρθει
πάλι με λάσπη να με πλάθει
κ’εγω θα δίνομαι.

Προστέθηκε από τον/την Γνησιος Σ. Κωνσταντινος στις 3 Ιούνιος 2009 στις 8:13 — 8 σχόλια

Africa East Coast ...

Africa East Coast …

Η πένα μου πεισματικά , αρνείται να δουλέψει ,

και το μυαλό επίμονα , γυρνά στην ίδια σκέψη .

Έμοιαζε τώρα , της ψυχής το βάθος , γιά ρηχάδα ,

ακτή στην άγονη γραμμή , μετά την σοροκάδα .

Μία κραυγή στεκότανε , στο στήθος παγετώνας ,

και στο γρανάζι του καιρού , κάθε στιγμή αιώνας .

Στο τώρα αφηνόμουνα , ψάχνωντας γιά σημάδι ,

κάτι από το ρέον φως , να διώξει το σκοτάδι .

Τέλη Οκτώβρη , πλέοντας κοντά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Ιούνιος 2009 στις 7:00 — 11 σχόλια

Όλα του κόσμου τα καλά

Όλα του κόσμου τα καλά
Στα μάτια σου τα είδα
Και τα δικά μου τα τρελά
Που κλέβαν κάθ'ελπίδα

Βρήκα αγάπη άδικη
Άδικο και το μίσος
Και η ψυχή κατάδικη
Στα πρέπει και στα ίσως

Εσύ πλανιώσουνα στο φως
Εγώ μες τα σκοτάδια
Εσύ πονούσες σαν θεός
Και'γώ απ'τα σημάδια

Όλα του κόσμου τα καλά
Τα γνώρισα σε σένα
Και τα στραβά μου τα πολλά
Πού 'κρυβα από μένα

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 2 Ιούνιος 2009 στις 22:00 — 10 σχόλια

Εξουσιαστες λογο εκλογων!!!! καλησπερα!!!

Λέτε για να μας δώσετε
Μες την ζωή αξίες
Εσείς όπου σαπίσατε
Όλες της κοινωνίες

Γιατί δεν είχατε ψυχή
Δεν είχατε την γνώσει
Μα δεν μπορεί πια από εσάς
Κανένας να γλυτώσει

Κουφάρια είσαστε άψυχα
Και ψάχνεται εξουσία
Εσείς οι εχθροί του τόπου μου
Της κάθε κοινωνίας

Μα δεν θα αργήσει ο λαός
Κάποτε θα ξυπνήσει
Όπως τον τιμωρήσατε
Κ’ αυτός θα τιμωρήσει

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 2 Ιούνιος 2009 στις 18:48 — 6 σχόλια

Γλυκό κρασί κι αμάν αμάν

Γλυκό κρασί κι αμάν αμάν

κι ας πάθω ό,τ' είν' να πάθω.

Αλλιώς φιλάνε στο Αμάν,

κι αλλιώς εδώ στ' Αϊντάχο.

Κλείσε την πόρτα τη βαριά.

Πες μου στ' αυτί ΤΗ λέξη.

Ο Γαλαξίας μοναχά

να δει και να ζηλέψει.

R) Tι ναι ο κόσμος, μάτια μου,

χωρίς κρασί και τρέλα ?

Σαράντα τα κομμάτια μου

κι εσύ σαράντα ένα.

Γλυκό κρασί κι αμάν αμάν

και της μερούλας τ' άστρα,

όλο ντροπή να μας κοιτάν,

σβησμένα στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 2 Ιούνιος 2009 στις 14:51 — 12 σχόλια

ΜΑΝΑ

ΜΑΝΑ

Μάνα, φίδια με ζώνουνε,
στους δρόμους με μαζώνουνε,
σα το ληστή καρφώνουμε,
κι όμως δε συμμορφώνουμε.

Μάνα, όλοι με διώχνουνε,
και στο χαμό με σπρώχνουνε,
μέσα στο βούρκο χώνουμε,
μονάχα φαρμακώνουμε.

Μάνα, τα κεριά λιώνουνε,
μα κάποτε τελειώνουνε,
με τίποτα δεν σώνουμε,
με το Θεό μαλώνουμε.

+ 2/6/09
παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 2 Ιούνιος 2009 στις 12:30 — 11 σχόλια

Ερωτικο 2

Καλημερα σε ολους με ενα ακομη ερωτικο . . . .

Επιφυλλασομαι προς αναγνωση και σχολιασμο

σε ολους σας απο την επομενη εβδομαδα που πιστευω να εχω περισσοτερο χρονο.

Σας ευχαριστω για τους σχολιασμους σας . . . .

Ερωτικο 2

Άγγιγμα Μαγιου στα βλέφαρα μου,

το στερνό ταξίδι της Άνοιξης,

ο ήλιος αντάρτης βάφει κόκκινο το φεγγάρι

και συ πλαι μου

κρίνο, στον ανθισμένο κήπο της καρδιάς μου.

Άνεμος έρωτας βρέχει τα χείλη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γνησιος Σ. Κωνσταντινος στις 2 Ιούνιος 2009 στις 7:58 — 7 σχόλια

Δεν έχω λόγια....

Δεν έχω λόγια, να περιγράψω

Τον πόνο που ‘χω στην καρδιά

Δάκρυα μόνο, έχω να κλάψω

Από την τόση μοναξιά

Δεν έχω λόγια, για την αγάπη

Που με πότισε καημό

Ήταν απλά μια αυταπάτη

Και νιώθω απέραντο θυμό

Με βρήκε που με βρήκε το κακό

Με πνίγει και της πίκρας το γινάτι

Τ’αστέρια μου δεν βρήκαν ουρανό

Και χάθηκαν απ'της καρδιάς το χάρτη

Δεν έχω λόγια, ούτε για σένα

Μου’χεις κοστίσει ακριβά

Τα όνειρά μου τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιούνιος 2009 στις 9:00 — 7 σχόλια