Κουπλέ

Το  ήξεραν, επίτροπος…

Τρικυμία



Τρικυμία στην ψυχή και στην θάλασσα

Βούρκωσαν τ’ακρογιάλια των ματιών

Και δυο σταγόνες σαν την χάλαζα

Σταλάξανε στις άκρες των χειλιών.



Βουβά τα δάκρυα, καυτά κυλούν

Στα μάγουλα και στην καρδιά μου

Μέσα μου βαθιά τα κύματα λυσσομανούν

Σπάζουν και κουρελιάζουν τα σωθικά μου.



Τρέμουν τα χείλη το φτωχό κορμί

Αντάρα πλάκωσε στα δυό μου μάτια

Τρέμει η ψυχή μου σαν μικρό πουλί

Ναυάγιο γίνομαι χίλια…

Η νύχτα απλώνει το χρώμα της παντού, το ίδιο και στην καρδιά μου. Ξέρεις αργείς να φανείς και οι μέρες πέρασαν θα φύγω σε λίγο και θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα σε δω, δεν θα σε χαιρετήσω και αυτό με πονά με πονά πολύ. Πότε πέρασε ο καιρός έμεινα μόνος πολύ μόνος και φοβάμαι για σένα όσο ποτέ άλλοτε, σε αφήνω εκεί που είσαι δεν σε πειράζω φοβάμαι μην σε καταστρέψω μην σε μαδίσω, μην σε ξεράνω λουλούδι μου γλυκό. Μόνο άσε με πρίν…

Πάει  το Δεύτερο





Πάει το Δεύτερο

γιατί ήταν λεύτερο(;)

πάνε και τα άλλα

ωραία  κανάλια

τα κρατικά

χιόνια τα σκέπασαν

τα εξαφάνισαν

Σαμαρικά.



Την Ε.Ρ.Τ. μας κλείσανε

με ένα  ΣΤΟΠ˙

τώρα ετοιμάζονται

πλατείες νά  βρουνε

για ωτοστόπ,

να τους βραβεύσουμε

να τους εκλέξουμε

και να  καθίσουνε

να μας (μαδ)ήσουνε

ξανά-μανά πάλι

και δίχως ΣΤΟΠ.





                   13 Ιουνίου …

ΜΩΡΕ! ΝΤΟΥΝΙΑ

Ακούω λαϊκή διπλοπενιά,

Έχει τριγύρω παγωνιά,

Σε σπίτι χωρίς κλειδωνιά,

Στρώνω χάμω σε μια γωνιά.

Αμάν! Μωρέ ψεύτη ντουνιά,

Να σ’ έσπαγα με τη μπουνιά,

Για τη μεγάλη απονιά,

Κι ας με δικάσεις για φονιά.

Ράβω με σταυροβελονιά,

Τα ξεσκισμένα τα πανιά,

Για χάρη σου ομορφονιά,

Δεν κάνω στραβοτιμονιά.

Άντε! Μωρέ τρελέ ντουνιά,

Μ’ έπιασες στη πετονιά,

Κι είναι η καλή μου χρονιά,

Στην εργατική της…

μᾶς κλείσανε τὴν κρατικὴ μας τηλεόραση, - τὶ μέγα πένθος!

Ἀπ' τὸ πλαγκτὸν ποὺ ἤμασταν, βρεθήκαμε, μαννούλα μου, στὸ βένθος.

Κλείσανε τὴν κρατικὴ τηλεόραση καὶ τώρα: τὶ θὰ βλέπω;

Εὐτυχῶς, π' ἐκ γενετῆς, στὸ διάβασμα (καὶ ἄλλες μαλακίες) ρέπω,

ὅπως... νὰ στοχάζομαι περὶ ζωῆς, ἔρωτος καὶ θανάτου.

Πῶς θἄθελα…

*

Τ` άγουρα χρόνια της οργής και της ανάγκης

κείνες τις μέρες της εφηβικής σιωπής,

των ενοχών ...της ανεξήγητης ντροπής

πέτρινα αλώνια που πλημμύριζε ο Γάγγης.

Αλλότριων περγαμηνών και πρωτοκόλλων

έρμαιος στο κυκλώνειο παράδοξο,

τέλος κινδύνεψα να έχω άδοξο

αφομοιώνοντας ιδέες παραλόγων.

Εν μέσω πλήθους έρπoντας ως χαμαιλέων

το μερτικό με θάρρος διεκδίκησα,

τον εαυτό μου ένοιωσα πως…

Εσύ ποτέ δεν έδινες

τ’ αγγέλου σου νερό.

Τώρα στα δύσκολα θα πεις

και “δόξα τω Θεώ”.

Θα βρεις το πώς το τί και το…

Α΄

Ποικιλοπαράξενη ἡ χθεσινή μου ἡμέρα

ἀλλὰ πρὶν τὴν...συντομοκαταγράψω, ἄς καλωσορίσω τὸν ἀγαπητό μου Σκιᾶς Ὄναρ, ποὺ εἶπε θὰ πάρει ψευδώνυμο καὶ τὄκανε,

ἄσε ποὺ μεμιᾶς ἔδειξε καὶ τὴν ποιότητά του!

(Aὐτὴ ἡ παραγραφούλα δὲν ἀφορᾶ…

*

Σαν  αετός  παράτολμα  θα  ανεβώ

στα   υψηλά  ρέυματα  του  αιθέρα

και  σαν  αρχάγγελος  θα  μεταρσιωθώ

θα  ενσωματωθώ  με  τον αέρα.

Ευθυτενής  ...  περήφανος  θα εγερθώ

εν  μέσω  πλήθους  ...  Πάτερ  !!!  ... να  φωνάξω ,

κι  ύστερα  στης  ψυχής  μου  το  κενό      

θ`αποσυρθώ  και  γοερά  θα  κλάψω .

Στο  χρόνο  θα εισβάλω αναιδέστατα

της  ιστορίας σκίζω  τις …

Όλα τόσο ήσυχα, ήρεμα, αθόρυβα κυλούν και εγώ ανησυχώ πολύ πάρα πολύ κάτι δεν ταιριάζει, υπάρχουν αφορμές που σκοτώνουν την νύχτα και αυτό που ζω που ζούμε, βαρέθηκα το κρυφτό μας αυτό το τελειωτικό το μυστικό, το ξένο που δεν μπορώ να ακολουθήσω. Βγες μπροστά μίλα μου, πες μου τι τρέχει το θέλω από εσένα αυτό, το έχω ανάγκη, πρέπει να μπω στο πλοίο που φεύγει να έρθω σιγά σιγά κοντά σου, θέλω να βρεθώ στην αγκαλιά σου, όχι μην με…

Δεν μπορεί να νομίσει κάποιος για την αγάπη, δεν μπορεί να θαρρεί γιατί αν το κάνει αυτό τότε απλά παράγει και προβάλει μια σκέψη, μια ιδέα. Η αγάπη όμως είναι πέρα από την σκέψη, δεν είναι ιδέα, είναι απόλυτη πνευματική κατάσταση, συνείδηση, είναι η πραγματική νοημοσύνη. Η αγάπη δεν μπορεί να είναι ούτε δίπλα σου, ούτε μακριά σου, βρίσκεται μέσα σου και όταν ανθεί είναι καθολική και ενοποιός   δύναμη όλων των εμψύχων και αψύχων πραγμάτων με τον άνθρωπο, η αγάπη αναδεικνύει το είναι τους.  Η…

*

Ποιητή , κράτησε  λίγο  της  οργής   σου  την  ρομφαία ,

άγγιξες   τα   όνειρα  μου , κι  είναι  τα   φτερά   μου  νέα. 

Η  ψυχή  το  φως  αρμέγει , ατενίζοντας  τον  ήλιο , 

ξεθωριάσαν  οι  ιδέες , μήνυμα  σε  ποιόν   να  στείλω ;

Λέξεις  ηφαιστείου  λάβα , αχνιστό  ρέει  το  αίμα , 

στο  στερέωμα  δεσμώτης , περιφέρεται   το  βλέμμα. 

Του Απόλλωνα το  άρμα, καταδικασμένος βλέπω,

τους  καρπούς του  θείου  δένδρου, με τους…

Ποιοι είναι χειρότεροι ;

Οι  ουρανοκατέβατοι >>ανεγκέφαλοι ουραγκοτάγκοι ,που κάνανε σημαία τους τον πατριωτισμό με σκοπό να τον ξεφτιλίσουν , να τον περιθωριοποιήσουν και με την προπαγάνδα τους να μην τον  αφήσουν, ουσιαστικά να ενώσει .

Ειδικά αυτό τον καιρό ,που  ο κόσμος χρειάζεται πράγματα που τον ενώνουν.

Ποιος είναι άραγε  ο σκοπός τους ;

Μήπως ο λαός να χάσει ,ή ακόμα και να μισήσει  την ταυτότητα του ;

(αυτήν  την ταυτότητα που οι ίδιοι έχουν…

Δρόμος καθαρός , αγνός, φωτεινός η ζωή μας

ξεκίνησε με μια ματιά, ένα βλέμμα και έφτασε στο ποθητό άγγιγμα

ζεστό, σφιχτό προκάλεσε τις αισθήσεις και μας έκανε να τρέμουμε

ξεχωριστό κάτι νέο που δεν το ήξερα μέχρι…

Κάθε στιγμή θα στάζει αίμα

που ρέει στις φλέβες του καιρού,

φωνή του φίλου, Θεού βλέμμα,

κόβει το βήμα του χορού.

Η κάθε λέξη που μας δένει,

η κάθε νότα που θα ανθεί,

είναι μια αλήθεια που ανασαίνει,

σ' ένα κρεβάτι που πενθεί.

Κάθε ευτυχία κρύβει πόνο,

σβήνει το γέλιο ξαφνικά,

μεθώ τις νύχτες και θυμώνω

γι' αυτούς που φεύγουν τραγικά.

Κάθε στιγμή θα στάζει αίμα

που ρέει στου χρόνου τη ρωγμή,

σιωπή του φίλου, Θεού βλέμμα

έως…

Τέλος δεν έχει ο άνθρωπος

τέλος τα βάσανά του.

Ο πόνος και το δάκρυ του

βιός του και σερμαγιά του.

Έρχεται, ιδρώνει,…