σκοπός

[chrysi kol]

Kάποιες φορές εξύπναγα, φώναζα το ονομά σου.

Ούρλιαζα απ το καημό που έχανα τη καρδιά σου.

Κάποιες φορές ερχότανε τη λύπη να μου διώξει.

Μα σαν ο ήλιος έβγαινε, όλα είχαν τελειώσει.

Προσπάθησα να σηκωθώ, να φύγω απ΄τα δεσμά του.

Κάποιος σαν μου ψιθύρισε 'θα σαι καλά μακριά του'.

Άνοιξα το πράθυρο, το φώς να με ζαλίσει

Κι είδα αυτόν που μου έλεγε, πως μ' είχε αγαπήσει.

Για χρόνια πάλευα γυμνή το σώμα μου ν' αλλάξω,

Κάθε δικό του έπρεπε μια και καλή να βλάψω.

Σε άνθρωπους άσπλαχνους, μικρούς, έψαχνα τα ονειρά μου

Μα σαν τα βρήκα, έχανα κάθε παρηγοριά μου.

Σε ξένους δρόμους ήθελα ,μόνη να περπατάω

Σε κάθε βήμα βούλιαζα, σε κάθε τι πονάω.

Αντίκρυ στάθηκα ευθύς σε αυτό που με φοβίζει

Και ευχήθηκα το τέλος μου αυτός να μου χαρίζει.

Να ανοίγω τα μάτια μου να βλέπω το φως.

Αύτος είναι πλεόν της ζωής μου ο σκοπός.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλως ηρθες!

[Παντελής]

χαίρομαι που έβαλες σκοπό σου το φως,

και είμαι σίγουρος με τα λίγα λόγια σου που διάβασα το αξίζεις.

μακάρι να το πίστευα κι εγώ.

καληνύχτα.

[chrysi kol]

Το φως σίγουρα συμβολίζει κάτι ανώτερο, λυτρωτικό και ευχάριστο. Παρ'όλα αυτά οταν έγραφα τις 2 τελευταίες προτάσεις είχε άλλο νόημα στη συνείδηση μου, όχι με τόσο αισιοδοξο νόημα.

Είμαι σίγουρη πάντως οτι αξίζεις να πιστέψεις σε αυτο που εσυ εννοείς ως φώς.

Κάθε άνθρωπος το έχει μέσα του, απλά πρέπει να το ελευθερώσει.

Καληνύχτα

[chrysi kol]

Λίγο τολμηρό μα θα ήθελα να αφιερώσω το ποιημά αυτο σε μια πολύ καλή μου φίλη..Ορνέλα σε ευχαριστω για ολα

[Δημήτριος Γκόγκας]

Σε ξένους δρόμους ήθελα ,μόνη να περπατάω

Σε κάθε βήμα βούλιαζα, σε κάθε τι πονάω.

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Να ανοίγω τα μάτια μου να βλέπω το φως.

Αύτος είναι πλεόν της ζωής μου ο σκοπός ...

Πολύ όμορφη έξοδος σε ένα ποίημα γεμάτο αισιοδοξία ...

Ψυχη  μου  αδραξε  το  Φως 

του  ηλιου  γινε  η  ασπιδα ,

αγερωχα  στασου  μπροστα 

σ` αυτη  τη  νεα  καταιγιδα ...

Καλώς ήρθες ...