Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιούνιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (123)

Σινιάλα

Σινιάλα

Τους προβολείς σου έριχνες σ` ανούσιες ιαχές…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 30 Ιούνιος 2010 στις 14:00 — 7 σχόλια

Τα φλύαρα τα μάτια σου

Κείμενο : giagkos-antonis

Φλύαρα τα μάτια σου

Μου έλεγαν πολλά

Να χαίρεσαι τα νιάτα σου

Νεράιδα μου γλυκιά!

Άπραγα τα χέρια σου

Απέταχτα πουλιά

Να χαίρεσαι τα’ αστέρια σου

Που έχεις στα μαλλιά.

Τα χείλια σου αμίλητα

σαν του ψαριού βουβά

καυτά φωτιά μ’ αφίλητα

μου άναψαν σεβντά.

Το στόμα σου τα μάτια σου

Τα χρυσαφιά μαλλιά

Τα δροσερά τα νιάτα σου

Μου άναψαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αντώνης Γιάγκος στις 30 Ιούνιος 2010 στις 13:31 — 10 σχόλια

Σε μια βάρκα της φωτιάς

M'ένα σύννεφο πετάω

μ'ένα σύννεφο καπνού

στο φεγγάρι μου να πάω

στα δρομάκια τ'ουρανού

να χαθώ στο όνειρό μου

και να βρω τον εαυτό μου

R

Σε μια βάρκα της φωτιάς

κωπηλάτης της νυχτιάς

ψάχνω να'βρω το αστέρι

που αγάπη θα μου φέρει

M'ένα σύννεφο παρέα

μ'ένα σύννεφο καπνού

όλα αρχίζουνε ωραία

στ’απόκρυφα του νου

εκεί βρίσκω την χαρά μου

και ανοίγω τα φτερά μου.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Ιούνιος 2010 στις 7:30 — 8 σχόλια

Παλίρροια

palirroiakaterinaV067.mp3

Πήρα σήμα απ΄το φάρο

γρήγορα να καβατζάρω

τ’ Άχραντά σου τα Μυστήρια

της ζωής μου τα μαρτύρια.

Έδεσα σφιχτά τα στράλια

όρτσα έστεψα τη πλώρη

έφτασα με μαϊστράλια

στο τρελό σου ξεροβόρι.

Σήμα έστειλα στο φάρο

τα πανιά πως μαϊνάρω

και ανοίγω παραθύρια

στου ονείρου την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 29 Ιούνιος 2010 στις 23:35 — 14 σχόλια

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

-ώστε εδώ είναι το πολεμικό μουσείο κοντοπίθαρε μου ?

-εμ που ήθελες νάτανε αλανιαρονταρντάνα μου?

-αχ όλο μακρυτσούτσουνα έχει απ όξω,την βρίσκω !

-εμείς πάντως τα λέμε πυροβόλα

-αχ για δες αυτόν με το χασαπομάχαιρο,με φτιάχνει !

-τον λέγανε Καραϊσκάκη κάποτε

-για το γήπεδο λες?…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 29 Ιούνιος 2010 στις 22:00 — 5 σχόλια

Στ' Αθάνατου την κρήνη

Τζίτζικας να 'μουν, "τζι" και "τζι"

να κάνω του Ήλιου μάγια,

να στάζει χιόνια τη Λαμπρή,

τον Αλωνάρη βάγια.

Να χώνομαι βαθιά-βαθιά

στης γης τις χαραμάδες,

να σμίγω ζούδια ταπεινά

κι αργάτες μερμηγκάδες,

να παίρνω τον ιδρώτα τους

και να τον βγάζω πάνω,

στις θημωνιές, στα λιόδεντρα,

κι ακόμα παραπάνω,

για να τον πίνει ωσάν καφέ

κι ωσάν γλυκιά ρετσίνα,

στου Παρνασού τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 29 Ιούνιος 2010 στις 18:40 — 12 σχόλια

Σαν Επιτάφιος στα νερά, 'μπρός στων κυμάτων τ' άγημα

Πέρασε η ζήση μου μ' εφτά

θολά ποτάμια διάδημα,

σαν Επιτάφιος στα νερά

'μπρός στων κυμάτων τ' άγημα.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Διάβαινε ο Επιτάφιος.

Στο πλάι σου γλυκοπέθαινα,

γαμπρός με τ' Απριλιού τ' αχνά

τα λουλακιά τα στέφανα.

Κι εσύ με βάσταγες σφιχτά.

Στον Άδη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την σβησμένο ρουμπαγιάτ στις 29 Ιούνιος 2010 στις 16:31 — 22 σχόλια

Απόσταγμα

Μύρισε κι απόψε το γιασεμί

Ίδιο πάντα

Σαν από τότε

που γεννήθηκε ο κόσμος

Και συ απορείς τι άλλαξε

Στο εδώ, στο τώρα

Κάτι ίσως ανάμεσα στα φύλλα

στον ψίθυρο του αέρα

Σ΄ αυτό το αιώνιο αποστακτήρα

των ψυχών

ο θάνατος μοσχομυρίζει

Σαν αρχαίοι ύμνοι χτίζουν

στο αιθέριο μονοπάτια

συλλαβιστά και απόμακρα

Πάντα στην ίδια μυρωδιά

ο μετρονόμος της ψυχής μου

μετρά αδιάκοπα τις εναλλαγές

σε ένα ρυθμό αργό σαν της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 29 Ιούνιος 2010 στις 13:40 — 5 σχόλια

Ανάμικτα αισθήματα ληγμένα (μελ Χρηστος Γιαννοπουλος Demo )

Πατηστε το συνδεσμο για να το ακουσετε

aisthimata ligmena.mp3

Το κύμα μουρμουρίζει στο λιμάνι

και μήνυμα μου στέλνει μυστικό

Τραγούδι πάλι λέει του Τσιτσάνη

πως ψεύτικο μου τάζεις γυρισμό

Δεν θα'ρθεις με το άλλο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 28 Ιούνιος 2010 στις 17:00 — 18 σχόλια

Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ-επεισοδιο πεμπτο-

Η πείνα όμως που μάστιζε τους δικούς του δεν σήκωνε αναβολή.

Δεν χρειάστηκε δεύτερη σκέψη και παίρνοντας μαζί του δυο σμηνίτες που

φρουρούσαν σε διπλοσκοπιά τα δυο μπόφορς και τα δυο τετράδυμα που είχε

υπο την ευθύνη του, τράβηξε προς την καντίνα του αεροδρομίου.

Ο καντινιέρης τα έχασε όταν είδε μπροστά του τρείς αγριεμένους

επίστρατους ντυμένους αποκριάτικα και δεν χρειάστηκε πολύ σκέψη για να

πεισθεί και να κατεβάσει ότι φαγώσιμο υπήρχε στα ράφια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 28 Ιούνιος 2010 στις 15:30 — 2 σχόλια

Περι δικαιου και αδικου

Δεν είναι το άδικο που με λυπεί

μόνο η μοναξιά του δίκιου η ασάλευτη

Το λουλούδι που κόπηκε από Αγάπη

και έπαψε να ζει, άδικα λέω

δικαιώνοντας την ύπαρξη του

Σαν τη λέξη που σου τρύπησε το τύμπανο (σ΄ αγαπώ)

την ώρα που ψιθυριστά σε πρόδιδε η ευκολία

Τώρα έχεις δίκιο να θυμώνεις

Δεν είναι το άδικο που με λυπεί

μόνο η περηφάνια του δίκιου η μικρόψυχη

Αυτή την περηφάνια που του προσάπτουμε

για να γλυκάνει το εγώ

τις ώρες του γέλιου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 28 Ιούνιος 2010 στις 14:05 — 3 σχόλια

ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΒΥΘΟΣ

Βιτρό τα μάτια σου στης νύχτας την ατέλεια

δίνουν το χρώμα τους στο αδειανό ποτήρι

και συ στης πίστας το χορό πουλάς μ’ αφέλεια

ότι πιστεύεις για του κόσμου το χατίρι

Δεν έχει τέλος πια ετούτο το ταξίδι

είναι το σώμα σου της μοναξιάς καδένα

και παγιδεύεις μες στης Κίρκης το παιχνίδι

όποιον τον ντύνεις με την μάσκα του κανένα

Είσαι παράξενος βυθός και με τρομάζεις

με τα καράβια σου σεργιάνι μην μου τάζεις

Κοινός θνητός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 27 Ιούνιος 2010 στις 21:30 — 6 σχόλια

Σύννεφα παραμελημένα

Σύννεφα παραπεταμένα

ανάκατα στον ουρανό

δάκρυα είναι πικραμένα

που αιωρούνται στο κενό

Παιχνίδια παίζουν με τον ήλιο

σαν άτακτα μικρά παιδιά

και στο ουράνιο βασίλειο

θα φέρουνε την καταχνιά

Βροχή θα γίνουν και θα πέσουν

με αστραπές και με βροντές

με τους καημούς πάλι θα δέσουν

και με τις ανοιχτές πληγές

Σύννεφα παραμελημένα

αδέσποτα κυκλοφορούν

καρδιές μ'αισθήματα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Ιούνιος 2010 στις 21:00 — 7 σχόλια

Ο καθρέφτης

Ο καθρέφτης

Του Γιάννη Ποταμιάνου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 27 Ιούνιος 2010 στις 20:55 — 7 σχόλια

ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (13Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Ήλιος αγουροξυπνημένος ,όμορφος και τρελαμένος ,

στου μπαλκονιού σου σκάει τη γωνιά ,

σου ψιθυρίζει απ’ τη καρδιά ,το καλημέρα κοπελιά .…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 27 Ιούνιος 2010 στις 18:00 — 6 σχόλια

Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ ΑΛΑΒΑΣΤΡΟ !

Μια νύχτα σε Φαντάστηκα

με ρούχα που σου πάνε,

λευκό που σε θαυμάζουνε

και ροζ που σε ρωτάνε ..

Το…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 27 Ιούνιος 2010 στις 18:00 — 6 σχόλια

ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ !

Μήν είναι ο Άνεμος

που (έδεσε)

τα δύσκολα Μαλλιά σου,

Γυναίκα όμορφη εσύ

πού ο Ντουνιάς ποθεί

να 'ρθεί πάντα κοντά σου?

Μήν είναι η Αστερόσκονη

πού γλίστρησε ανάλαφρα

μέσα από την Ματιά σου?

Ότι κι άν είναι άσε το

γιά σένα είναι Όλα,

καί η Αγάπη στ' Όνειρο

πού διάλεξε το Χρώμα !

Υ.Γ. Φαντασίας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 27 Ιούνιος 2010 στις 15:30 — 6 σχόλια

ΣΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΣΟΥ ΤΟ ΒΥΘΟ (13η Συλλογή)

Πόσο με κούρασε η μέρα ,

σέρνω τα βήματα βαριά ,

μα μια ματιά σου στον αγέρα ,

με σήκωσε και με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 26 Ιούνιος 2010 στις 18:59 — 7 σχόλια

η εσχάτη των π(ει)νών

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το όνειρο που είδα πολύ πρόσφατα.

Θα σας το περιγράψω λοιπόν και εσείς το ερμηνεύετε κατα το δοκούν.

Ήμουν λέει επικεφαλής της ΜΟΜΑ.

Έβλεπα τον κόσμο στο δρόμο να ψάχνει τους κάδους των σκουπιδιών,αλλά και άλλους να ζητιανεύουν στα φανάρια, αφού πρώτα είχαν διώξει όλους τους ξένους που τα εκμεταλλευόντουσαν.

Κάποια στιγμή δεν το άντεξα και αφού μάζεψα γύρω μου κάποιους συναδέλφους,ξεκινήσαμε μια πορεία προς την…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 26 Ιούνιος 2010 στις 18:00 — 4 σχόλια

ΣΑΝ ΤΟ ΚΟΧΥΛΙ

Μνήμες παλιές της μοναξιάς νυστέρια

κορμί π’ αγκάλιαζα τις ώρες της σιωπής

σε καλοκαίρια μ’ ατελείωτα νυχτέρια

όμορφα αστέρια όταν έψαχνες να βρεις

Κάποιες βραδιές μες στης φωτιάς τα χάδια

λόγια μου έλεγες μ’ ανάσες τρυφερές

για των ονείρων σου τα μαγικά καράβια

που σε ταξίδευαν σε χώρες μακρινές

Κι εγώ αλαργινό νησί σου είχα τάξει

σαν μια κουκίδα σ’ ήρεμο ωκεανό

σαν το μετάξι έρωτα να σου χαρίσω

να ξαναζήσουμε έναν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 26 Ιούνιος 2010 στις 1:33 — 6 σχόλια