Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ο καθρέφτης

Ο καθρέφτης

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ο καθρέφτης

Του Γιάννη Ποταμιάνου

===

Βλέπω ένα πρόσωπο

Πίσω από τον γυαλιστερό καθρέφτη

Με βλέμμα απειλητικό

Να τοξοβολεί ερωτηματικά

Ένα μέτωπο ρυτιδιασμένο

Να απαιτεί την ταυτότητά του.

Κουνώντας απειλητικά

Το μαχαίρι της σιωπής

Ρωτάει

Ποιός είμαι;

Και ακούω την ηχώ της σιωπής

Να γίνεται φωνή

Στην χαράδρα των χειλιών μου

Ποιος είμαι;

---

Και επειδή φοβάμαι

την μοναξιά

Πάντα βοηθάω τις εικόνες

Αλλάζοντας μαζί τους θέση

Μπαίνω μέσα σε παλιές

φωτογραφίες

Μιλάω με παλιούς φίλους

Κάνοντας περιπάτους

Σε εξαίσια τοπία της νιότης μας

---

Έτσι σχίζοντας το γυαλιστερό

γυαλί

Περνώ στην εικονική

πραγματικότητα

Κοιτάζω απειλητικά απέναντί μου

Και σιωπηλά ρωτώ

Ποιος είμαι;

Και ακούω την σιωπή μου

Να γίνεται αλλότρια φωνή

Στην χαράδρα των απέναντι

χειλιών

Ποιος είμαι;

---

Και επειδή φοβάμαι τις εικόνες

Και τις σιωπηλές ερωτήσεις τους

Πάντα αλλάζω μαζί τους θέση

Για να βρουν μόνες τους τις απαντήσεις

Έτσι πολλές φορές μπερδεύω

Τον εαυτό μου με την εικόνα μου

Την γλώσσα με τις ιδέες μου

Την πραγματικότητα με τα όνειρά μου

---

Όμως έχω ένα αλάθητο κριτήριο

Για να ξαναβρίσκω τον εαυτό μου:

Ψάχνω την καρδιά μου

Αυτή χτυπάει αμετανόητα αριστερά.

=====

Συμβουλή: Μην εμπιστεύεστε τα είδωλά σας,

η καρδιά τους χτυπάει δεξιά.

--------

14 Αυγούστου 2009

Γιάννης Ποταμιάνος

Προβολές: 58

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 27 Ιούνιος 2010 στις 21:05: Εξαιρετικο!!!
Και η συμβουλη σου θαυμα!!!

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 27 Ιούνιος 2010 στις 21:14: Ε Ξ Υ Π Ν Ο ΚΑΙ Ε Υ Ρ Η Μ Α Τ Ι Κ Ο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την Καλησπέρα μου !

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 28 Ιούνιος 2010 στις 0:05: Και επειδή φοβάμαι τις εικόνες
Και τις σιωπηλές ερωτήσεις τους
Πάντα αλλάζω μαζί τους θέση
Για να βρουν μόνες τους τις απαντήσεις

Συμβουλή: Μην εμπιστεύεστε τα είδωλά σας,

η καρδιά τους χτυπάει δεξιά.

!!!!!!!!!!!Γιάννη!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 28 Ιούνιος 2010 στις 1:29: Είναι τόσο αληθινό που δε μπορώ να γράψω "φανταστικό"....

Πραγματικά δε βρίσκω λόγια!

Με καθήλωσες Γιάννη!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη στις 28 Ιούνιος 2010 στις 8:46: ΥΠΕΡΟΧΟ!!!
Respect !!!!!!!!!!!!!!
Διδαχή !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Υποκλίνομαι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 28 Ιούνιος 2010 στις 10:17: Πραγματικά το δεξιά και το αριστερά μοιάζουν καταπληκτικά με το ανήφορος, κατήφορος.Όποια κατεύθυνση ή πορεία πάρουμε όλες είναι δικές μας.Αρκεί να τραγουδάμε και να δημιουργούμε, όταν βλέπουμε τις εικόνες μας και αυτές των άλλων.Ο αδυσόπητος χρόνος ,όσο χτυπάει η καρδιά μας ,δεν μπορεί να τη ξεγελάσει ,γιατί αυτή τρέφεται από το μυλό μας.Αξίζει να ζούμε με τα προστάγματα της καρδιάς και του νου μας.Όσο για την ποίησή σου , φίλε Γιάννη ,αυτή υπηρετεί τους παραπάνω στόχους.Είναι καταπληκτική!!!
Την καλημέρα μου.