Μιά  ξεχωριστή  αποκλειστική  προετοιμασία

διακόπτει  όλα  τα  ασήμαντα…

     Το μυστικό.

Διάσπαρτο το μυστικό

διπλά σε φυλακίζει

όσο έσω ελεύθερο

πόρτες πολλές ανοίγει.

Γνωρίζει στα πλακόστρωτα

σιγά ν` ανηφορίζει

στην κατηφόρα με βροχές

μένει στεγνό στα χείλη.

Σε παθιασμένες  άμπωτες

αφήνεται στη δίνη

με μακροβούτια φτιάχνεται

διαλέγει μετερίζι…

Δίνει αποζημίωση

ως γνώστης να ορίζεις

τους λαξευμένους ατραπούς 

με…

http://youtu.be/5_4qkPgvxBs

Άγγελος-εξάγγελος Κυρίου,

άγγελος χλωμός σαν το φλουρί,

μπήκε στα σκαλιά του υπουργείου,

σούζα στην εξώπορτα οι φρουροί

"-Θαύμα -είπαν- κι έλευση Κυρίου!"

κι άναψαν το φόβο τους…

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ Ο ΙΤΖΟΥΜΕΡ

Μια νύχτα που 'βρεχε φωτιά κι έπεφτε μαύρο χιόνι,

και πίναν' το αίμα του λαού τ' αφεντικά κι οι αρχόντοι,

ψηλά στ' αντάρτικα παλιά Ηπειρώτικα λημέρια,

κατέβηκε ένας άγγελος με μάνλιχερ στα χέρια.

Το μάνλιχερ κροτάλιζε κι ο άγγελος εβόα,

με μαύρα πλατανόφυλλα, πλεγμένα τηλεβόα:

"-Γιάπηδες, βιομήχανοι κι αστοί…

Στου Χρόνου το τελείωμα

της Άκρης κατακλείδα,

μια αφημένη Σκέψη

που περνά

και αφήνει μια Ελπίδα.

Σε (ξεχωρίζει) η Ζωή

γιατί είσαι ΔΙΑΜΕΣΟΥ,

ενός Αιώνα που ανθεί

και ενος που θα χωρέσου(ν). . .

Όλα του κόσμου

τα (ΙΣΤΟΡΙΚΑ)

σε φάση που διχάζει

ένα μεταίχμιο του (πριν)

και ενα που ΔΙΣΤΑΖΕΙ ...

Θα αφεθούνε στο ΓΙΑΤΙ

με (το) ένα χάδι δρόμου,

μιας Άνοιξης του λυτρωμού

και μιας…

Πότε θα καταλάβουμε πόσο μικροί γινόμαστε

γελάμε κλαίμε παίζουμε και κάπου εκεί χανόμαστε

γίγαντες γεννηθήκαμε μυρμήγκια μεγαλώνουμε

και πριν προλάβουμε ζωή σβήνει το φως τελειώνουμε

Είναι ένας κύκλος η ζωή διάσπαρτα τα κομμάτια της

γυρνάει ο χρόνος σταματά στα πρώτα σκαλοπάτια της

Δάκρυα συναισθήματα χαρές και αναμνήσεις

εικόνες στα εσώψυχα μου λεν πως θα γυρίσεις

Σήματα μορς όπως παλιά σε σκουριασμένο σίδερο

οι τρεις οι χτύποι σήμαιναν βόλτα το…

Σε  πέτρινη  σιωπή  όταν  βραδιάζει  σε  ζητάω,

με  απαλή…

Ήσουν τόσο δροσερή,

σαν απριλιάτικη βροχούλα,

έβγαινες σαν την αυγή,

πίσω απ’ τη ραχούλα.



Στα μάτια σου τα φεγγοβόλα,

έβρισκα…

Καλησπερίζω όλους και εύχομαι η Ποιητική γωνιά να γίνει αφορμή

για συνεχή ποιητική δημιουργικότητα.

Μυρωμένα κύματα

Χρυσαφίζουν τα μαλλιά σου στο φεγγάρι,

πέφτει πάνω σου το φως σαν επιφοίτηση

και τα όνειρά σου απλωμένα ήρεμα,

σαν τα γαληνεμένα κύματα.

Σε βλέπω στην αγκαλιά της θάλασσας,

σαν γοργόνα στη φεγγαράδα,

είσαι ντυμένη με αλμύρα ερωτική

και ρωτάς για την αγάπη σου.

Σε θέλω φεγγαρόφωτα…

και σαν μου λεγες σ αγαπω

τα ματια μου δεν σε κοιτουσαν

γιατι ηξερα πως θα προδωθω

ακομα και αν ολα πανω σου ενιωθαν κι απορουσαν

και εμεινα στην αγκαλια σου κοκαλωμενη

μιση ψυχη

αδεια φωνη

και εξω τεμπελικα να βρεχει

φοβομουν να αφησω τα χερια σου και να πεταξω

φοβομουν πως θα 'ταν λαθος ετσι γρηγορα να σε διαγραψω

μα πιο πολυ φοβηθηκα οταν σηκωθηκες χωρις να πεις λεξη 

εκανες μεσα σε μια στιγμη στα μεσα μου να…

Σε κήπο παραδείσου,

νοιώθω ότι πλανιέμαι,

όταν βρίσκομαι μαζί σου,

οι φλόγες μου με καίνε.



Είσ’ εν’ ατέλειωτο όνειρο,

που δε μπορώ να σβήσω,…

Αγγέλων οπτασία

σε έκσταση μικρή

Αρχέτυπου Φαντασία

σαν σε ΤΟΤΕΜ προγόνων

Θεϊκή...

Κλείνει η Φωτιά

την Άβυσσο

που άνοιξε η Προκρούστια ζωή

και ο έμπορος που πούλησε

την Θεϊκή βροχή..

Μια Σταγόνα Γης

ψάχνουμε στη ματιά μας

και από το Νέκταρ της ζωής

σαν Καθαρτήριο ψυχής

ραίνουμε τα Όνειρά μας. . .

Πολύτιμο το άγγιγμα

του Χρόνου που περνάμε

σαν σε Νηστείας Προσευχή

τα Θέλγητρα…

Άσε το μυαλό να ταξιδεύει

μην το κρατάς να περιμένει

Άστο να τρέξει ελέυθερο

μην δοκιμάσεις πάλι... το έυκολο

Το έυκολο που καταντάει σε ρουτίνα

και γεννά ανθρώπους χωρίς ελπίδα

μην πέσεις κι εσυ αναγνώστη στην παγίδα

σ'αυτην που δεν θα'χεις πια…

Μην απορείς πως βρίσκεσαι.... δεντρό σε τέτοιο χάλι.......

με τα δικά σου τα κλαδιά.... σ' έδειρε.... ο αέρας.... ΠΑΛΙ.........



ηλιάννα…

Τα μάτια σου στο χρώμα,

το βιολετί ανοιχτό,

σ’ αγαπώ με πάθος ακόμα,

είσαι της ζωής μου φυλαχτό.

Πηρα το δρομο μου στραβα

κι η κοινωνια ειναι κακια…

Τα λιβάδια της ψυχής…

Ήταν μια εκδρομή μες στην καρδιά του χειμώνα και για την ακρίβεια στα μέσα του Ιανουαρίου.   Ένα σαββατοκύριακο στο εξοχικό σπίτι των γονέων μου, όχι πολύ μακριά από την Θεσσαλονίκη.  Από μικρό παιδί έχω κάνει δεκάδες φορές αυτή την διαδρομή όμως αυτή τη φορά είχα μια αίσθηση πως όλα ήταν τόσο μα τόσο διαφορετικά.  Η πλάση γύρω μου χαμογελούσε και εγώ της το ανταπέδιδα με τον δικό μου τρόπο.  Θα βοήθησε και η ηρεμία της…

Κουπλέ

Ωραία , είναι τα άστρα,

με τα χλωμά φεγγάρια,

για τις ρομαντικές  μας

διαδρομές.

Μα, εκείνα τα κεφάλαια

καθώς, στοιχειώνουν άδεια

τις σκοτεινές μας μνήμες

κι’ ενοχές?

Ρεφρέν

Όσο, για τα συγγνώμη

που,…

         Ξυπνόντας στο βάλτο στου θανάτου το πρώτο που αντίκρισα μπροστά μου ήταν μια γκρί ηλιαχτίδα. Δέν κατάλαβα  τι γινόταν μέχρι  που κάποιοι κάλικες εκτοξέυθηκαν δίπλα μου. Οι ανάσες μου με έπνιγαν. Προσπάθησα να σηκωθώ και δεν μπορούσα.. Οι σκέψεις οτι ο θάνατος απείχε μερικά δευτερόλεπτα με έκαναν όλο και πιο αδύναμο..."Τρέξε αναθεματισμενέ!! Τρέξε να σωθείς!!!" ακούστηκε ξάφνικα μια φωνή απο μακριά γεμάτη πηγμή. Δέν…

Ας τρέξουμε.

Έβλεπα το κομμάτι του προσώπου σου που ήταν λευκό σαν επιφάνεια…