Τα χρόνια είναι δίσεκτα

και μας ταλαιπωρούνε

κι οι άρχοντες αδίστακτα

πισώπλατα χτυπούνε

Άδικα μας φέρανε

την πιο μεγάλη κρίση

πάλι τα καταφέρανε

να…

Διαβαίνει η αγάπη ποταμούς ,

βουνά ανεβαίνει ,

σκίζει πελάγη ωκεανούς

και υπομένει ,

γέφυρες χτίζει σε γκρεμούς ,

πνίγεται σ’ αναστεναγμούς ,

μα περιμένει .

Ρεφρέν

Θέλω στα βάθη της ψυχής…

Πωπω θεε μου τι ντροπη

λεγαν ολοι στα καπη

και κουνουσαν το κεφαλι

και γυρουσαν απ΄την αλλη.

        

         ...

Μαραζει ο αμοιρος και λιωνει

σαν φωτια καιει το παθος

''Χηρα εισαι και 'συ μονη,

χηρος και εγω μονάχος.''

Χρονια εχουνε περασει

και ειπε η δολια ''ωσανα.''

Τα κορμια εχουν γερασει

η καρδια ομως δε γερνα.

Θαυματα σαν την Αλικη

ειδε απο τα φιλια

στο κορμι χωρευουν λυκοι

πεταλουδες στη…

Συ τέκνο του καλοκαιριού, πατέρα του χειμώνα,

πολύχρωμο φθινόπωρο, που στις εικοσιμία

κάθε Σεπτέμβρη ξεκινάς καθ' όλο τον αιώνα,

συ που φυλάς τη δεύτερη του χρόνου ισημερία

Το ντύμα δέντρων αρκετών με χάρη το αλλάζεις

και πορτοκαλοκόκκινα τα φύλλα ζωγραφίζεις

κι αφού τα στρώσεις καταγής, σαν πάπλωμα, σκεπάζεις

τη μάνα γη, που με καρπούς τα σπλάχνα της γεμίζεις

Ρομαντικό φθινόπωρο, που σ' αγαπά ο…

θάθελα νάχα  δυό καρδιές

τη μιά να σου τη δώσω,

πριν αποδράσει η ζωή

και να στη  διασώσω

θάθελα νάχα δυο ψυχές

τη μιά σ εσέ να μείνει,

κι η δεύτερη εδώ στη Γή

γι άλλη φωλιά να γίνει

στη μνήμη μου δεν ξέφτισες

ούτε και στην ψυχή μου,

και σαν θα φθάσει η ώρα μου

θάρθω και γω καλή μου

κι εκεί θα περιμένουμε

μια άλλη ψυχή μεγάλη,

αυτή που με συντρόφεψε

στο μαύρο μου…

Μες του Μάνου το κουτούκι
ήρθε ο Γιώργης με μπουζούκι
κι ο Βαγγέλης με το ντέφι
απόψε θα έρθουμε σε κέφι

βάλε και συ ρε θανασάκη
να πιούμε όλοι το ουζάκι
και όταν έρθουμε σε ζάλη
θα πιούμε όλο το μπουκάλι

απ το μπουκάλι του καπνού
πάμε φύγαμε για αλλού
στις μαστούρας μας την πλάνη
γίναμε όλοι μας τζιμάνι

ρίξε βρε Γιώργη τη πενιά
μες του Μάνου την γωνιά
για να μείνει η μαστούρα
κέρνα μας καμία τζούρα.

ΔΕΝ ΑΞΙΖΩ

Άσε με και δεν αξίζω,

Μοναχά σε βασανίζω,

Μη σε νοιάξει τι θα γίνω,

Άμα σαν ερείπιο μείνω.

Έχεις μια καρδιά μεγάλη,

Κι είμαι αγύριστο κεφάλι,

Τρέχει το δάκρυ ποτάμι,

Πάνε οι κόποι σου χαράμι.

Φύγε και…

Εχω εναν σκυλο τον Θαναση

που τελευταια τα 'χει χασει

κι ολο πικρες, βασανακια

τριγυρναει στα σοκακια.

Μια μικρουλα αγαπαει

του 'χει κλεψει την καρδια

μα εκεινη δεν γυρναει

δεν του ριχνει μια ματια.

 

Κλεει εξω απ' την αυλη της

μ' αυτη αδιαφορει

κλεει κατω απ' το σκαλι της

μ΄αυτη τον αγνοει.

Ισως λεει πως ο Θανασης

ειναι λαϊκος, κοινης

με υφακι μις Ωνασης

ειναι ρατσα αυτη κανις.

Στα…

ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΑΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΖΩ!

Mισογεμάτη η αλήθεια

Μισογεμάτο και το ψέμα

Μεγάλη αρρώστια η συνήθεια…

Και με τα ΠΡΕΠΕΙ έχω θέμα!

Η λογική παραμονεύει

Για να κερδίσει την παρτίδα

Αλλού η καρδιά με ταξιδεύει….

Σε άλλη γη, σ’ ‘άλλη πατρίδα!!

Σταματημένο το ρολόϊ,

Σταματημένα και τα τρένα,

Οι πεθυμιές μου…

Τώρα που στέκομαι εδώ μες στης ζωής τον δρόμο

βρίσκω σημάδια των καιρών που βάσταγα στον ώμο

είναι στυγνά και γρήγορα τις μοίρας μου τα χρόνια…

'

Στο ποίημά μου «Αγάπη μου βρωμιάρη» ..

που μοσκοβόλησε με μύρο και μπαχάρι …

Είδα του φίλου μου του Τάσου ένα σχόλιο

κι αντίκρισα την εμφανή του αγωνία..,

Από μικρό του κάνανε του ‘πρέπει’ το εμβόλιο

ανησυχεί, ο αμόλυντος, για τη μορφή μου στη γωνία

Ίσως και κάποιοι κάποια πράγματα να είπαν

κι αυτός του πνεύματος, ο άδολος ακρίτας,

τον όφι διακριτικά να βγάλει από την…

Πάρε τα Χρυσαφένια Μάτια σου

Ηλιοστόλιστη  Κυρά,

και τα Ολόδροσα τα χέρια σου

απ’ του Αγέρα τη ‘μιλιά.

 …

'

«Μυρίζει η αμασχάλη σου μωρό μου

ζέχνουν και τα ποδάρια σου βαριά

και μιά πορδή έχεις στα σκαριά

και μού ‘χεις σακατέψει το πλευρό μου …»

Μου είπες χθές το βράδυ αναπάντεχα

και έφυγε όλη η ρομαντζάδα

φταίει η ύπουλη η φασολάδα …

Μόνος σαν ήμουν πως με άντεχα ..;

«Αγάπη μου.., έχεις ξεχάσει πάλι

τα δόντια σου να πλύνεις από χθές,

άμα μετά απ’ το φίκι-φίκι θές

θα φας κλωτσιά που θα σου έρθει…

           Εναγώνια τύχη

Μια τύχη εναγώνια φροντίζει τη ζωή

κι  αγνοημένη  ψάχνεται στο κρύο της κορμί…

Χάνεται μες στον πάγο της , στην τρέλα της μαζί

που θέλει απ` της νιότης της τα χρώματα να βγει.

Βλέπει στα μάτια δάκρυα κόμπους να καταρρέουν

παλικαριές  της ξέφρενες  να υπόσχονται το μέλλον.

Άκαμπτη κι αδαπάνητη μ` όλους της τους κινδύνους

που αν τους περάσει ένδοξα πάει για άλλους θρύλους.

Αν όχι , απ` την…

Στη διαδρομή σου τη μικρή

Αμέτρητα τα λάθη

Με την ανάσα σου πικρή

Σε πνίξανε τα πάθη…