Προσπαθώ να συγκροτήσω τη σκέψη μου..

Σκέψη που κυλάει όπως η ορμή των ονείρων μέσα μου..

Διάχυτα γιατί και πώς;

Πώς θα ανοίξω τα φτερά μου να πετάξω αν δεν υπάρχει ουρανός;…

Τα νιάτα κυνηγούν την ηδονή

αναζητούν, με πάθος την λαγνεία

όπως το σώμα, θέλει διατροφή

κι’ η γλώσσα αναζητά την ρητορεία…

Τα χείλη ψάχνουν, για ζεστό φιλί

οι τρυφερές καρδιές την ευτυχία

…ανάπαυση γυρεύει η ψυχή…

Τώρα το βλέπω από ψηλά
σε ένα κουτί κρυμμένο
σβήνει το πάθος μου γοργά
σαν φύλλο μαραμένο

Ίσως ξοδεύτηκε μεμιάς
από στερνή σπατάλη
ή ίσως πάλι καρτερά
εκείνη την αγκάλη...

Νόμιζα χάθηκε εκεί
μαζί με εκείνην πλάι
μα ύπαρξη έχει θεική
σαν ποταμός κυλάει...

Το νιώθω τώρα λαμπερό
σαν φοίνικας μου μοιάζει
ήτανε χρόνια ποταπό
μα τώρα δεν το νοιάζει..

Εν Βερολίνῳ ˙ μυστικός δείπνος

                                      (Με κονσομασιόν;)  



Επίσημα τον δέχτηκε με όλες τις τιμές

παραταγμένα αγήματα, φρουρές τιμητικές ˙

και αφού μαζί περπάτησαν στο κόκκινο χαλί,

μόλις βρεθήκαν μόνοι τους του τράβηξε τ’ αυτί

για όσα έλεγε εδώ, πριν πάει εκεί πέρα,

μα άδικα προσπάθησε να πάρει τον αέρα

του ζόρικου Αλέξη μας ˙ δεν έπιασ’ η φοβέρα.

Δε χαμπαριάζει απ’ αυτά ο…

Εν Βερολίνῳ˙  ραντεβού στα τυφλά

                                              {Με κείνη κει την κραταιά

                                              των Βρυξελλών κυρά (τσατσά)}



Ακόμη και πριν εκλεγεί είχε κακές ιδέες

ήταν ατίθασο παιδί και με κακές παρέες ˙

μα ήλπιζαν θα άλλαζε σα θα ‘ρχονταν ευθύνες

και θα ‘στρωνε ως έστρωσαν όλοι οι πριν κηφήνες.



Εκείνος όμως έμπλεξε με κάτι…

Στα βάθη του ατλαντικού,
κοιμάται ο εαυτός σου
μα αν δεν ματώσεις σε σπηλιές
ποτέ δεν θα 'ν' δικός σου

Μας κούρασαν οι ελιγμοί
οι πτώσεις και τα πάθη
για πες μου αραγε θα δεις
τον ήλιο σαν θα ερθει?

Ξεπέρασε τους φόβους σου
ασ' τη ψυχη φεγγαρι
έχε το νου σου σαν θεό
και δες τον να σαλπάρει

ΜΗΝ ΚΛΑΙΩ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ

Να μην κλαίω την μοίρα μου,

Ανοιχτά παραθύρια μου,

Το ξέρω απ' την πείρα μου,

Τα λόγια σου πειστήρια μου.

Να μην κλαίω την μοίρα μου,

Τέλειωσε τα μαρτύρια μου,

Τραγουδώ με την λύρα μου,

Τα φρύδια σου γιοφύρια μου.

Να μην κλαίω την μοίρα μου,

Κερνώ σε τα ποτήρια μου,

Και άιντε εβίβα δίπλα σου,

Τα κέφια σου πανηγύρια μου.

+ 24/3/15

+ 25/3/15…

Στη νέα μας κυβέρνηση που είν’ αριστερή 

σηκώσαν τα μανίκια τους και πέζουν την ξερή

με όλα τα άγρια θεριά  Αμερικής κι Ευρώπης ˙

τα πάνω κάτω ήρθανε και γίνεται της Πόπης.



Στην πρώτη…

R09_0019.MP3



..κάνοντας κλικ στον αποπάνω σύνδεσμο, ακούτε το "Ζωή μου πάει" σε στίχους του λεύτερου



Η ζωή μας σήμερα, όπως μας την έχει καταντήσει η τεχνολογία :

Τυφλά sms να υψώνουν τείχη τεράστια ανάμεσα στους ανθρώπους, υποκαθιστώντας την ανθρώπινη επαφή, τη φάτσα με φάτσα κουβέντα...

Τηλεοράσεις να μπαλαλάνε ασταμάτητα και να κάνουν γιαούρτι τα μυαλά και τις…

Χανεις τη ζωη σου στα ασημαντα, ξοδευεις σε φθηνα κρεβατια το κορμι σου, και υστερα λες, οτι τιποτα δεν εχει νοημα.

Εψαξες αραγε ποτε το νοημα της ζωης? 

Αναζητησες ποτε την ουσια?

Η αγαπη δυσκολα κατακταται και ευκολα χανεται, θελει προσπαθεια και η υπομονη η αγαπη ματια μου εσυ ομως δεν προσπαθεις, δεν επιμενεις.

Κανεις το ιδιο πραγμα καθε μερα. Αναλωνεσαι στα ξενα κρεβατια, βρισκεις εφημερη ευτυχια και ετσι νιωθεις ευτυχια.

Οταν ομως το δωματιο αδειασει…

Δέν εἶχε πιά νά πεῖ      δέν εἶχε νά ποιήσει

Ἔκοβε δέντρα ἔκοβε ἔκοβε φύτευε βροχές

Καρτέραγε φωνή καί συντριβή       καινούργιους

καμηλιέρηδες        ἄσημους τάχα

καί τό δαυλί πού ἄναψε φωτιά ἀπό τά πέρα

τό μελωμένο τό σταμνί      τόν οὐρανίσκο

μέ τή σάλπιγγα

αὐτή

Ἔκοβε δέντρα ἔκοβε ἔκοβε φύτευε ἰτιά

Καί γιά νά λέμε τήν ἀλήθεια

ἤτανε πάντα μοναχός μέσα στό τόσο πράσινο

σέ τόσο λαγαρό…

Αμφιβολία,

μ’ όπλο σου την αμφισβήτηση

…υποβιβάζεις,

πάντα την εμπιστοσύνη.

Είσαι ζιζάνιο

που, σπέρνεις την αντίθεση

γιατί, ερωτήματα,

σε κάθε αλήθεια βάζεις.…

ΦΟΒΙΕΣ

Ζήσετε κύριοι και κυρίες,

Με τα φρόνιμα παιδιά,

Μην ακούτε για αγρίους ιστορίες,

Τους πήρατε μυρουδιά.

Ας κάνουν τους αμφισβητίες,

Ρίχνουν μελάνι σαν σουπιά,

Πρόκειται για αλητείες,

Δεν αξίζουν ανθρωπιά.

Κι άλλοι πέρασαν εφηβείες,

Και δεν δώσανε βουτιά,

Τι θα πει νιώθουν φοβίες,

Να έχουν αντρική ματιά.

Να δεχτούνε τις αδικίες,

Όπως όλοι στον ντουνιά,

Ας είναι σε μικρές ηλικίες,

Στου χάρου την…

Σε συνάντησα κάπου κι ο ήλιος εχάθη

κάποιο ξόρκι μου έφερε λήθη τρανή

αυτά δεν αλλάζουν κ ας πέρασαν χρόνια

τα μαύρα σου μάτια με καλούνε ξανά..

Μαζί να πετάμε ,να κάνουμε βούτες

στ' ουρανού το πηγάδι,στου βάλτου το φως!

Θα βρεθούμε τη νύχτα, αργά στο σκοτάδι

αυτό μας ενώνει ,άραγε είναι αρκετό;

είμαι δικός σου και είσαι δικιά μου

πώς να χωρίσεις δυο σταγόνες νερό;

Μαζί να πετάμε ,να κάνουμε βούτες

στ' ουρανού το…

ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΣΟΥ

Άφησε την κακοκεφιά σου,

Γλέντησε στην συντροφιά σου,

Και να πίνεις τα κρασιά,

Με ίσια την κορμοστασιά.

Πάρε μες την αγκαλιά σου,

Την καλή την κοπελιά σου,

Να νιώσει την ζεστασιά,

Με μια χάντρα θαλασσιά.

Βάλε όλη την γαλιφιά σου,

Έχε την για ζωγραφιά σου,

Να παινεύουν στα νησιά,

Την γλυκιά σου κορασιά.

Δίνε της πολλά φιλιά σου,

Πριν πας στην δουλειά σου,

Να χορτάσει την δροσιά,

Πριν ανεβεί…

Με μεγαλη χαρα μου σας παρουσιαζω την πρωτη μου ποιητικη συλλογη ! ευχαριστω πολυ πολυ τον Κυριο Γιαννη Κοτσαφτοπουλο και τον εκδοτικο οικο ΟΣΤΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !!!!!!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1610252222543628&set=a.1383744908527695.1073741828.100006765967038&type=1&theater

Ο θάνατος και η ζωή είναι το ίδιο αναπόφευκτο γεγονός. Όταν κάποιος αντιληφθεί με όλο του το είναι  το απλό αυτό γεγονός είναι αδύνατον να μη ζήσει σε αρμονία μαζί του. Μόνο όταν κάποιος αγνοεί την αλήθεια του απλού αυτού γεγονότος μεταφέρει εις το διηνεκές το ψυχολογικό φορτίο που συνεπάγεται η άγνοιά του.

Τα νομοσχέδια χωρίς χρήμα

δίχως μπαρούτι, μοιάζουν βλήμα

πυροδοτείς,  μ’ αντί να ρίξει

ακούς το κλικ και, έχει σβήσει

οπότε, άθικτος ο στόχος

η όπως λεν’ χαμένος κόπος

γιατί, αν πας,  με το τραγούδι…