Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Εν Βερολίνω Μυστικός δείπνος

Εν Βερολίνῳ ˙ μυστικός δείπνος
                      (Με κονσομασιόν;)

Επίσημα τον δέχτηκε με όλες τις τιμές
παραταγμένα αγήματα, φρουρές τιμητικές ˙
και αφού μαζί περπάτησαν στο κόκκινο χαλί,
μόλις βρεθήκαν μόνοι τους του τράβηξε τ’ αυτί
για όσα έλεγε εδώ, πριν πάει εκεί πέρα,
μα άδικα προσπάθησε να πάρει τον αέρα
του ζόρικου Αλέξη μας ˙ δεν έπιασ’ η φοβέρα.
Δε χαμπαριάζει απ’ αυτά ο δεκαπενταμελίτης
και ας το παίζει ήρεμος, μη φαίνεται αλήτης.

Μετά μια ώρα σύσκεψης, κάνανε και δηλώσεις
μα πώς να δεις τι γίνεται σε τέτοιες εκδηλώσεις.
Σαν της Πυθίας ήτανε κι αυτές ήξεις αφίξεις
αν δεν πεθάνεις θε να ζεις ουκ εν πολέμω θνήξεις.

Μετά απ’ αυτά αποσύρθηκαν σε δείπνο εργασίας
να λύσουν τα προβλήματα Ευρώπης και Ασίας ˙
πέντε- έξη ώρες κράτησε ετούτη η ιστορία
μα το τι έγινε εκεί γεννάει απορία.
Όλες τις ώρες έτρωγαν; Μήπως βαρυστομάχιασαν;
Μην απ’ το πιόμα το πολύ λίγο ψηλό-ζαλίστηκαν
κι από τη ζάλη του ποτού γλυκά μήπως ενύσταξαν
και πήγαν στα ενδότερα για να ξεκουραστούνε
και στο κρεβάτι έψαξαν την άκρη μήπως βρούνε;
Αν ίσως τα κατάφεραν αλλήλους ν’ αγαπήσουν
ή μήπως αποφάσισαν όλους να μας αγαπήσουν.
Ποτέ κανείς δεν έμαθε˙ ούτε κανένα στόμα,
δεν άνοιξε, δε λάλησε, δε μίλησε ακόμα,
να πει σε μας τι έγινε και αν γινήκαν λιώμα.
Πέπλο μυστήριου πυκνό καλύπτει τη συνάντηση
αφήνοντάς μας ενεούς χωρίς καμιά απάντηση.

Συγγνώμη που υποσχέθηκα λίγο να σας φωτίσω,
τα σκότη και την άγνοια εγώ πως θα διαλύσω.
Ίσως υπερεκτίμησα την ικανότητά μου ˙
ίσως αυτό το χάρισμα δεν είν’ ιδιότητά μου.
Ας περιμένουμε λοιπόν το που θα πάει το πράμα
και τότε γράψτε μου κι εσείς κι εγώ σας στέλνω γράμμα.

Εκ Βερολίνου (του ανταποκριτού μας)στις 25 του Γδάρτη 2015
                                                                Χristos014@gmail.com