Μάτια βουρκωμένα ριχτήκανε στο κλάμα,

έσταζαν τα δάκρυα στ’ άνθη του αγρού,

φόβος παγερός όπως σε αρχέγονο δράμα,

έπληξαν την ψυχή σου τα πάθη του κακού.



Τα μάτια σου που τα ‘βλεπα πάντα όμορφα,

ακόμα και μουσκεμένα ήταν φωτεινοί ήλιοι,

όπως σε ατέλειωτα της νύχτας μαγευτικά όνειρα,

στην αγκαλιά μου να σε σφίγγα εν’ αυγουστιάτικο δείλι.



Να ‘μουν στο κόσμο της καρδιάς σου η…

Κι αν στη ΣΤΟΙΧΟ-γωνιά σου κοιταξα

ξεπέρασα και σένα

γι αυτό μη με ακολουθείς

γιατί είναι ξεπερασμένο...

Κι αν από ψηλά (κατι ) ψάχνεις εσύ

στη γη είναι αραιομένο 

ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟ ΠΙΟ ΨΗΛΑ

ΣΟΥ ΓΝΕΦΕΙ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ ***

ΥΓ. Συγνώμη για τα Κεφαλαία ...

ας γράψουμε και κάτι πιο απλό !!

Λαχταρώ να γευτώ,

τα χείλη σου μια βραδιά,

τα μάτια σου να δω,

να λάμπουν από χαρά.



Ο έρως χρόνια δε κοιτά,

μικρή μου καστανούλα,

η καρδιά μου από έρωτα πετά,

τα δάκρυα σε μια λιμνούλα.



Ήσουν τόσο γοητευτική,

πλανεύτηκα όταν σ’ αντίκρισα,

για πρώτη φορά σε μια πλατεία.



Η ομορφιά σου ήταν θαμπωτική,

της αγάπης…

ΝΥΝ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

ΝΥΝ Η ΣΠΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Και αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο ΜΕΓΑΣ ...

(Οι Τελευταίοι στίχοι του Άξιον Εστί>>)

Η Προσευχή



Άδειες πηγές οι ελπίδες,

στεγνά ποτάμια οι σκοποί,

γεμάτες νύχτα οι μέρες,

δεν φάνηκε η ροδαυγή....



Καμένα δένδρα οι χαρές,

τα όνειρα θάμνοι ξεροί,

μαράθηκαν οι μαργαρίτες,

λυπημένη κλαίει η γη...



Ο ουρανός συννεφιασμένος

ετοιμάζεται να κλάψει,

δεν μπορεί άλλο να θωρεί

να χάνεται όλη η πλάση...



Μια προσευχή ακούγεται

μαζί με κλάμα γοερό,

αγγίζει ψηλά τ΄ αστέρια

γονατίζει στον Θεό.



Κι…

Έρεε το πάθος ανέμελα,

ένα βράδυ βροχερό,

στην αγκαλιά του έρωτα.

Τα μάτια της έλαμπαν από χαρά,

γαλάζια στο χρώμα της θάλασσας,

γαλήνια ένοιωθα όταν με κοιτά.

Τα…

Ανεμοτάξιδο καράβι,

πουλί στο κύμα η ζωή

πνίγεται στο βυθό το βράδυ

βγαίνει γι' ανάσες το πρωί.

Όνειρα πλοία ναυαγισμένα

που δεν ταξίδεψαν ποτές,

μάτια σπουργίτια απελπισμένα

που δεν…

Τα μάτια σου αυτά,

γιοφύρια της χαράς,

τόσο σαγηνευτικά,

κοιτούσα μονομιάς.



Το βλέμμα δε μπορώ,

να τραβήξω από σένα,

το πάθος αναζητώ,

στα χείλη τα φραουλένια.



Ήσουν η οπτασία,

που έδινε ευτυχία,

στης καρδιάς την ουτοπία.



Σε νεραϊδίσιων βάλτων,

πανδαισία χρωμάτων,

γλυκών συναισθημάτων.





Πάρης Π.…

Σκληρή, αχάριστη, άπονη και κουφή,

έφυγες να χαρίσεις τα ζεστά σου χάδια,

σε μιαν άλλη αγκαλιά και μ’ έριξες τον δύστυχο,

στην απόγνωση βυθισμένο τα βράδια.



Ωστόσο μετανιωμένος σ’ εκλιπαρώ,

να ‘ρθεις…

*

Όπως  σκαμπανεβάζει  το  βαπόρι  μας…

*

Άπ την ίδια ουσία πλασμένοι

ο γιαλός, το καράβι κι εγώ,…

* 

Αναύλωτο καράβι σε παροπλισμό

στης Ελευσίνας τα νερά αργοπεθαίνεις,…

Μπροστά, σε τέτοια ομορφιά 

ποια ,φιλοφρόνηση αρμόζει

μπορείς, μ’ οτιδήποτε κοινό

τον ήλιο, να  συγκρίνεις?

Ως  παράδειγμα, για το τέλειο

ποιο, κομπλιμέντο αντιστοιχεί

  ευγένεια, να εκφράσεις

στης …

Περιμένοντας τη δόση





Σαν τα μαστούρια καρτερούν

τη δόση οι κυβερνώντες

μα οι δανειστές μας απειλούν

τρίζοντας τους οδόντες.



Ζητούν προαπαιτούμενα

αν θέμε να μας σώσουν

που αν δεν τους τα δώσουμε

τη δόση δε θα δώσουν.



Για το καλό μας θέλουνε

τα φάρμακα το γάλα

και το ψωμί να το πουλάν

στα market τα megaλα



μαζί με προφυλακτικά

αγγούρια και πατάτες

και βαζελίνη εκλεκτή

για όλους τους πελάτες…

Η ΣΤΙΓΜΗ.!!



Μου λες , οτι το χέρι μου κρατάς,

Αόρατο το σφίξιμό του νιώθω,

εκπέμπει αίσθηση γλυκιά,

και πλημμυρίζει η ψυχή μου

Πόθο.



Μα θάθελα μια Αγκαλιά,

στα μάτια να με δεις,

να με κοιτάξεις,

στο βλέμμα σου να πλανηθώ

τοτε νομίζω πως την μέρα μου

θ΄αδράξεις.



Κ΄ενώ θα είμαστε αγκαλιά,

στο πρόσωπό μου ο ιδρώτας σου

να στάζει

Έτσι Αγιάζεται η ΣΤΙΓΜΗ

μαζί με χτύπους που η Καρδιά

Δ ι π λ α σ…

Κουπλέ

Στις   τσέπες  του  παντελονιού

δάσκαλε,  είχα  τρύπες

κι’  αν   έβαζα  τα  δάχτυλα   

κρυφά  για  να  μετρώ,

το  δέκα,  που  μου  μάθαινες

όσες  φορές  κι’  αν  το  είπες

σε  μένα,  έβγαινε …