περναει ο καιρος ασκοπα πανω από την ψυχη που αγρυπναει

περναει ο καιρος κι η μελαγχολια ντυνεται τα σκουρα ρουχα της

να φυγω από την απογοητευση

να φυγει από το στομα μου η γευση της σταχτης

ν’αποδρασω από την ναρκη που είναι το συνωνυμο της ταξης

περασε το καλοκαιρι ,το φθινοπωρο κι ο χειμωνας

περνουν κι οι ωρες κουφιες

καμμια αφιξη δεν ειδε η καρδια μου,μονο αναμονες σε αιθουσες χλωμες

να φυγω από την θλιψη

να φυγει η πικρα των αδειων…

Τα δάκρυα στέγνωσαν

στο βωμό της απορίας,

κάποια νύχτα περιμένοντας

απάντηση σε κάποιο «γιατί;»…

Πεθανε εψες σ' ενα παγκακι
κατακοπος, μ'αδεια κοιλια
κανεις δεν εκλαψε λιγακι
παρα τ' αδεσποτα σκυλια.

Καποιος τον βρηκε παγωμενο
και σκεπασμενο με κλαδια
με υφος ειπε πικραμενο
"δεν ειναι εικονα για παιδια."

Δαιμονας ανεμος φυσουσε
πνιχτο τον τυλιξε σκοταδι
και ο χαρος ναυλα του ζητουσε
για να τον παει κατω στον Αδη.

Σε ποια κουπαστή επάνω ν’ ακουμπήσω;

Σε ποιο γαλαξία ν’ ατενίσω ένα όραμα μεγάλο;

Η Γη εάλω!

Και ο άνθρωπος γίνηκε φόβος.

Και ο άνθρωπος γίνηκε πόνος αβάστακτος και σκέψη.

Πού πήγε η αγάπη η σκέτη; 

Τάσος Λειβαδίτης…

Πόκα με το δείλι…

Απρόσκλητη στα ονειρά μου

απ' άλλον τόπο κι ουρανό

ήρθες να κόψεις τα φτερά μου

και να με ρίξεις στο γκρεμό.

R

Δεν είμαι ο αλήτης

που έψαχνες να βρείς

μα ένας φτωχός ξενύχτης…

Και δειλά, δειλά γύρισα το βλέμμα

στον  καθρέφτη και τον είδα να κλαίει,

χωρίς τα δικά μου μάτια,

να είναι υγρά.



Μονάχα τα…

Σε συνάντησα στο δρόμο της αγάπης

Τριαντάφυλλα τριγύρω ήταν στρωμμένα

Μες στα μάτια σου πουλιά ζωγραφισμένα

Μες στα χέρια σου του έρωτα ο χάρτης...



Σε συνάντησα στις φλόγες της ανάγκης

Ζεστά δάκρυα στα μάγουλα κυλούσαν

Σιωπηλά τα δυο σου χείλη σπαρταρούσαν

Λαβωμένα απ' τα δόρατα της μάχης...



Σε συνάντησα στην έρημο…

Το φως που κυριαρχεί 

σκοτάδι στη ψυχή μου 

Της μέρας οι γιορτές 

κηδεία που φλέγεται 

Καθαρός ο ουρανός 

μα…

ΑΓΑΠΗ

Και αν στη σκεψη σου βαθια

Κτυπουν καρδουλες δυνατα

Τη δικια μου συλλογασαι

Τη ζητας και δεν κοιμασαι

Εμενα τη καρδουλα μου

Τη χτυπησε να βελος

Κι αιμορραγει κι αιμορραγει

Αγαπη διχως τελος

Σαν δυσει ο ηλιος και χαθει

Θα σ…

ΕΧΩ ΠΛΗΓΕΣ ΣΤΑ ΣΤΗΘΕΙΑ ΜΟΥ

Άφησε με στους μύλους μου,

Στα γατιά με τους σκύλους μου,

Μέσα στα παραμύθια μου,

Έχω πληγές στα στήθεια μου.

Να κλαίω στη κιθάρα μου,

Να καίω…

Τ’ ονείρου χάθηκε το φως

και χάθηκε η ελπίδα

κάπου μας ξέχασε ο Θεός

μας κόβει μια λεπίδα

Κι εσύ ρεμβάζεις μοναχή

σ’ ενός γκρεμού το χείλος

με μια χαμένη διδαχή

που σε τρυπά σαν ήλος

Ρίχνεις τα μάτια στο κενό

και η σιωπή σιμώνει

κι ίσως να είναι το στερνό

πουλί που σ’…

Απρίλης-ράφτης

Με  φεγγαρόφωτο-κλωστή,

σφήκας κεντρί-βελόνι,  

νοτιά-στημόνι  λουλακί  

κι υφάδι-μαύρο χιόνι,

 

Απρίλη-ράφτη φώναξα

και  μού  'ραψε  μια  σκάλα,…

 …

Διάταξ' ο ανήρ ο αδούλευτος

να σ' αξιολογήσουν,

να σε περάσουν κόσκινο

στον τοίχο να σε στήσουν…

Πάει ο καιρός του Παλαμά 

και του Βαλαωρίτη,

τώρα βροντά παντού η κλανιά 

του…