Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Που πάμε;

Τα δάκρυα στέγνωσαν
στο βωμό της απορίας,
κάποια νύχτα περιμένοντας
απάντηση σε κάποιο «γιατί;»

Ζούσαμε σε ένα θερμοκήπιο
και ο ήλιος κάθε μέρα
όλο και πιο καυτός
σκότωνε τη ζωή μας.

(Και) οι δυστυχίες έπεφταν
καταιγίδα στα κορμιά μας,
οι κεραυνοί έκαψαν
τα βλαστάρια της ψυχής μας.

Τα λόγια ήταν λίγα.
Ένα βιαστικό «καλημέρα»,
ένα κρύο «τι κάνετε»
και πολλά «αντίο».

pou-pame-picapoem

Οι χαρές ελάχιστες.
Μια γκρίζα πεταλούδα,
το χαμόγελο ενός παιδιού,
μια μελωδία απ’ το παλιό τρανζίστορ.

Καθόλου όνειρα, καμμία ελπίδα
δεν ευδοκιμούσαν εκεί.
Μια σταγόνα δύναμη
έβρεξε ο ουρανός,

κι έτσι συνεχίστηκαν
οι θρήνοι… και…
οι ικεσίες…
Τώρα, που πάμε;

pic-a-poem.gr
Άννα Κ. Γεωργάκη -1997-

Προβολές: 84

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 9 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 16 Φεβρουάριος 2013 στις 23:02: Εκεί και στο κάθε εκεί...και στο εδώ όπως εκεί...

Καμιά φορά όμως από τους καμένους-ξερούς κορμούς βλέπεις να ξεφυτρώνουν

καινούργια βλαστάρια....

Πολύ όμορφο!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 17 Φεβρουάριος 2013 στις 14:29: Περνάς βαθιά και ωραία μηνύματα μέσα από τα ποιήματα σου ενώ κάθε σου ανάρτηση είναι και ένα καινούργιος πανέμορφος προβληματισμός. Οι δε παραλληλισμοί σου απογειώνουν την σκέψη με μοναδική άνεση. Πολύ ωραίο!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 17 Φεβρουάριος 2013 στις 15:14: Μια σταγόνα δύναμη
έβρεξε ο ουρανός,

Έχεις βάλει πολλή δύναμη στο ποίημά σου.!!Μου άρεσε ΠΟΛΥ.!!!

Ο Κραζων με προλαβαίνει

Κατά περίεργη σύμπτωση είμαι συχνα μετα από δικό του σχόλιο.

Ετσι ειναι όπως τα έγραψε..Απογείωση σκέψης.!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.!!

Σχόλιο από τον/την CHristalia στις 17 Φεβρουάριος 2013 στις 16:27: μου βάζεις προβληματισμούς... υπέροχο!!

Σχόλιο από τον/την Σμαράγδα Βογιατζόγλου στις 17 Φεβρουάριος 2013 στις 23:37: απλά συνεχίζουμε το ταξιδι... που αν και φαίνεται μεγάλο διαρκει μια στιγμη!

ομορφο!