Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (204)

Από σένα εξαρτάται

Δεν ψάχνω για χαρές

που δεν γευτήκαν άλλοι

αρκεί να μ’ αγαπάς

και κάπου θα μας βγάλει.

Φοβάμαι τις στιγμές

που μόνος μου θα μείνω

γι αυτό μη με ρωτάς

δεν ξέρω τι θα γίνω.

Ρ

Από σένα εξαρτάται

η ζωή μου αν διασπάται

και αν χάνομαι μαζί σου

στα νησιά του παραδείσου.

Από σένα εξαρτάται

και κανείς δεν εγγυάται

πως θα είσαι στο πλευρό μου

αν ξυπνήσω απ’ τ’ όνειρό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 8 Ιανουάριος 2009 στις 8:48 — 6 σχόλια

Διαγωνισμα

Προσκληθηκα στις σταχτες των ονειρων μου

συναντησα καμενη γη , σπαρμενη με κορμια

και μ' αιμα ποτισμενη...

Στο ερειπιο που ζω

εχω για λιπασμα το διαδυκτιο...

Τα παιδικα μου χρονια νοσταλγω

τοτε που πελαργονια φυτρωναν στον κηπο μας

λαμπυριζοντας το κεραμιδι

κι οχι τον εφιαλτη που καθε βραδυ μας δονουσε

την καρδια και την ψυχη...

Αποχωρησα ησυχα απο το σχολειο

το διαγωνισμα ηταν

ο Ισραηλοπαλαιστινιακος πολεμος των αρχων του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 23:30 — 7 σχόλια

Κολύμπησα

Αφιερωμένο στους φίλους των λογοτεχνικών-πνευματικών πυρήνων, των οποίων υπήρξα και είμαι μέλος

Τη μέρα πoυ σας γvώρισα, εvέδωσα

σε θείo κάλεσμα, καρδιές πoυ πάλλετ’ αίμα!

και η ψυχή αvαδιπλώθηκε και φτέρωσε

φτερώματα χαράς, πoυ όμoιά τoυς

είχαv τoυ voύ σας τα μεγάλα φτερoυγίσματα.

Τη μέρα πoυ σας γvώρισα, λευτέρωσα

κάτι απ’ τη μάζα μoυ, πoυ ζoύσ’ εγκλωβισμέvo...

ό,τι ωραίo... κι υπερoύσιo... κι αδέσμευτo...

κι ό,τι βαθύ... πoυ άτακτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Charis στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 22:24 — 6 σχόλια

''ΛΕΝΕ''.....

Λένε πως όποιος αρνηθεί

τη φλόγα της ψυχής του

και με τον φόβο κοιμηθεί

μιά νύχτα στην αυλή του

τότε θα πάψει πια να ζει

θα πάψει να ν' ανασαίνει

γιατί ο φόβος κι η ψυχή

λύκοι με δίχως ταίρι

Λένε πως όποιος κολυμπά

σ΄αιμάτινα πελάγη

κι' όνειρα μες στα όνειρα

πλέκει σε ακρογιάλι

δεν έχει ανάγκη τα κουπιά

ούτε τη βάρκα θέλει

παντιέρα έχει την καρδιά

κι' αυτή βαθυά πηγαίνει....

Δώσε μου πάλι τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 19:00 — 6 σχόλια

Για της Ειρήνης τη φωτιά......., γράφω ν' αρχίσει η χρονιά...

Καλώς σας βρήκα φίλοι μου,

σ'όλους καλή χρονιά..!

Με τη σειρά σας διάβασα,

όλους προσεκτικά..

Μα πάλι περισσότερο

μ' άγγιξε η Ειρήνη,

με τα στιχάκια τα απλά,

με τη γραφή εκείνη...

Κ' έτσι, γι' αυτή, το θέλησα,

ποίημα να της δώσω

και το δικό της το 'εγώ',

ψηλά να ανυψώσω....

....................................................

Αναρωτιέμαι το γιατί,

τόσο πολύ με συγκινεί..

Ειρήνη, μου μιλάς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 17:32 — 9 σχόλια

Μαζί σου .....

Μαζί σου αλλάζω τώρα δρόμο
φτερά ν' ανοίξω στη ζωή
διώχνη η χαρά μακριά τον πόνο
ανθίζει η ελπίδα στη ψυχή!

R
Είσαι η γαλήνη της καρδιάς μου
τ'αστέρι μου στον ουρανό
τ'όνειρο καθεμιάς βραδιάς μου
μαργαριτάρι αληθινό!

Κρατώ τον ήλιο μες στα χέρια
μαζί σου νιώθω δυνατός
μπροστά σου τ' ουρανού τ' αστέρια
με λαμπαδίτσας μοιάζουν φως !

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 16:28 — 12 σχόλια

Αγαπης φαντασμστα!

Μαχαίρια γίνανε

Τα σ’ αγαπώ

Για μας τους δυο

ήρθε το τέλος

τι άλλο μένει

πια να πω

δεν θέλω πια

φτάνει να κλαίω

φαντάσματα

γινήκαμε φαντάσματα

και η αγάπη μέσα

στα χαλάσματα

χαλάσματα

θα μείνουνε χαλάσματα

που στην αγάπη δεν είχαν

περάσματα

στα χείλη μείνανε

τα σ’ αγαπώ

που τα παίρνει

τώρα αγέρας

και στην καρδιά μας

ο ρυθμός

που θα σβήνει

νύχτα και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 13:00 — 6 σχόλια

O mparmpa - Gerasimos

O mparmpa - Gerasimos

enas geros asimos

synexeia kapnizei

kai olo moyrmoyrizei

Mikroswmos , koytsos me to mpastoyni

boh8eia de zita pote apo kanena

para3eno ton lene kai tsigoyni

ezise xronia poly basanismena.

Einai ligo tsanampeths

trigyrizei san rempeths

sthn taberna poy syxnazei

pinei kai anastenazei.

Mikroswmos , koytsos me to mpastoyni

boh8eia de zita pote apo kanena

para3eno ton lene kai… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 10:30 — 9 σχόλια

Πατριδα μου ειναι η Ανοιξη

Πατριδα μου ειναι η Ανοιξη
που απλωνει στα φυλλα του Φθινοπώρου
το Φως των Μνημειων της

Πατριδα μου ειναι η Ξενητεια στις Κορυφες
των Τυμβων των Αθωων της

Μητρικη μου Γλωσσα ειναι η Αστρική
που πια δεν τη μιλαω
Μονο την γευομαι στα φιλλια των Αδερφων μου

Σημαια της ειναι ο Χρονος
που Ευλογει
το ταξιδι του Ονείρου
στην Αρμενισιά του Απείρου

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 7:51 — 10 σχόλια

ΟΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ

Κάποιο πρωί θα σηκωθώ και θα πετάξω

ότι μου πνίγει την ημέρα στο σκοτάδι

κι' όσοι μου σβήνουν της ζωής μου το κεράκι

μ' ένα χαμόγελο πικρό θα τους αδειάσω

ν'ανοίξω πόρτες και παράθυρα στον ήλιο

να μπει το φως από παντού και να σκορπίσει

εικόνες άχρωμες στο τοίχο να ξεπλύνει

και τα γιατί μίας πληγής που ακόμα λύνω

με της ψυχής μου το λευκό θα διαγράψω

σκιές που θέλουν να μου πιούν όλο το αίμα

και με μια κόκκινη φωνή θα τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 20:01 — 10 σχόλια

Απώλειες….!!! (Βιωματικό)

Πριν λίγες μέρες έχασα ένα μικρό τσαντάκι,

που μέσα είχε κινητό και λίγο παραδάκι.

Ώρες πολλές το έψαχνα εκεί πούχα περάσει,

γνωστούς κι αγνώστους ρώταγα μήπως το ‘χω ξεχάσει.

Μα πουθενά δεν βρέθηκε κι εγώ αποκαμωμένος,

στο σπίτι μου εγύρισα κι ήμουν δυστυχισμένος.

Το χαζοκούτι άνοιξα να ξεχαστώ λιγάκι,

μα το μυαλό μου ήτανε σ’ εκείνο το τσαντάκι.

Και τότε είδα την είδηση και ένιωσα κωθώνι,

μια μάνα κόρη έχασε εδώ και δύο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 18:30 — 11 σχόλια

Βγήκα Βόλτα με Φεγγάρι

Βγήκα βόλτα απόψε
Στ’ ασημένιο φως του φεγγαριού
Η μνήμες μήπως ξεχαστούν

Όπως μιλούσα στην σκιά μου
Σαν μια φιγούρα ήρθες κάθισες
κοντά μου

στολισμένη με του έρωτα το χάδι
να μου κάνεις όμορφο το βράδυ
με φιλιά αγάπες ξεχασμένες
και ξανάρθαν η ελπίδες οι χαμένες

και εσύ φεγγάρι μου
κράτα καλά το μυστικό μας
μην πέσει κάτω και το δούν

μην δούνε τα δικά μου χείλη
που τα δικά της χείλη τώρα
θα φιλούν

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 17:48 — 6 σχόλια

Τζάμπα?????!!!!!!!!!

Το ραδιόφωνο

Παίζει σαχλά τραγουδάκια.

Προσπαθώ να εντοπίσω

Την κεντρική τους ιδέα,

Το ηθικόν τους δίδαγμα.

Ψυλλιάζομαι

Πως ο μοναδικός

Λόγος υπάρξης τους

Είναι να μου φέρνουν νεύρα.

Αφού δεν μπορούν

Να με κάνουν να ξεχαστώ,

Ας με ειρωνευτούν που χάθηκα

Ακούγοντας όμορφα τραγούδια.

Τραγούδια που με σακάτεψαν

Χωρίς να με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 12:30 — 9 σχόλια

Κάτω

Το παρόν βιαστικό

ζόρικο αφεντικό

κι αν μιλήσεις θα σου πει

«τράβα δυνατά κουπί».

Κάτω και πιο κάτω

όνειρο φευγάτο

μη πατήσεις φρένο

στ’ απαγορευμένο.

Χάνεσαι μα δεν το λες

μες στις δέκα εντολές ,

βλαστημάς νυχθημερόν

τα σημεία των καιρών.

Κάτω και πιο κάτω

φτάσαμε στον πάτο

ξαναπάρε φόρα

να περάσει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:30 — 10 σχόλια

Η μεγάλη στιγμή....

Η μεγάλη μου στιγμή

όταν έλθει πώς θα νιώσεις,

θα κοπάσουν οι θυμοί,

μάτια μου θα ημερώσεις?

Ότι είν' απόψε πες,

έτσι θα το προσπεράσεις,

ή τις νύχτες θα με κλαις

και τον ύπνο σου θα χάσεις.

Μη με κλάψεις να χαρείς,

όμορφα να με θυμάσαι,

θα σε βλέπω, μη θαρρείς

και θα είμαι όπου θα 'σαι.

Πάντα χαμογελαστή

θα' ρχομαι στο όνειρό σου,

θα 'μαι όπου χρειαστεί

ο καλός ο άγγελός σου.

Ίσως να 'ναι η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:00 — 10 σχόλια

Nαρκωτικό

Στις μέρες που περνάνε
νοιώθω μια εμμονή
κι οι νύχτες με κερνάνε
φαρμάκι κι ενοχή.

Στο χρόνο που κυλάει
βλέπω την αλλαγή
το μέτρο ξεπερνάει
η άτιμη αντοχή

Στη φάρσα που πιστεύω
και έχω εθιστεί
μακάρι να γινόταν
νά΄χα΄πεξαρτηθεί

Ναρκωτικό έχεις γίνει
η ανάγκη με νικά
και σαν την ηρωίνη
στο αίμα μου κυλά

Της λύπης ερωμένη
δέσμια του καημού
στον έρωτα δοσμένη
που κατατρώει το νου

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 18:05 — 9 σχόλια

Εφυγες!!!

Έφυγες, μονάχη, μες το κρύο
Τα χείλη σου, δεν είπαν, ούτε αντίο
Έφυγες, δίχως να μου μιλήσεις
Δεν έδωσες, καθόλου εξηγήσεις
ρ
Κι εγώ, πού σ αγαπάω, τώρα
Πού έδωσα, το είναι μου, για σένα
Κι εγώ, τώρα, θα καρτερώ
Δεν σου πα, ποτέ μου ένα ψέμα
Γύρισε, πίσω, σ αγαπώ

Έφυγες, μονάχη, μ’ ένα πλοίο
Δεν νοιάστηκες, για μένα, ούτε για λίγο
Έφυγες, κι έφυγε, η ζωή μου
Κι Αυτήν, σου την xάρισα, καλή μου

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 16:49 — 9 σχόλια

Σπάω τον κρίκο..

Γι άλλη μια φορά..

χάθηκα στη ματιά σου

γι άλλη μια φορά..

θέλησα τα φιλιά σου

γι άλλη μια φορά..

φόρεσα το κορμί σου

κι ακόμα μια φορά..

πήρα την αφορμή σου

Μια φωνή μού΄πε..

-πήγαινε κι ας πονέσεις

κάτι θα νιώσεις..

έστω από ψηλά κι αν πέσεις

τη στιγμή μόνο κράτα..

με όρους που εσύ θα θέσεις-

Αυτή τη φορά..

ένοιωσα απουσία

αυτή τη φορά..

ήταν σαν προδοσία

σπάω τον κρίκο..

που μ΄έδενε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 16:47 — 3 σχόλια

Me tsigaro anameno

Me tsigaro anameno

sth gwnia se perimenw

oi perastikoi koitane

ta lepta arga pernane.

Sth strofh koitazw toy dromoy

na se dw me skymeno kefali

na anoi3ei ftera t' oneiro moy

sta oyrania na ftasei kai pali.

Anabw ki allo tsigaro

thn apofash 8a parw

pws monaxh moy 8a fygw

... ma as perimenw ligo.

Sth strofh koitazw toy dromoy

na se dw me skymeno kefali

na anoi3ei ftera t' oneiro moy

sta oyrania na ftasei… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 15:26 — 11 σχόλια

Σίγουρα μπορώ

Δεν θα ξαναρθώ...

κι ούτε θέλω να σε ξαναδώ

μού΄κανες κακό

μα το δρόμο μου πάλι θα βρω

Όσο κι αν πονώ...

θα ξεχάσω και θα ξεχαστώ

τι κι αν σ΄αγαπώ..

πέθανα μα θα αναστηθώ

Ξέχασε λοιπόν

μέλλον και παρόν και παρελθόν

ήτανε γραφτό

να μη δέσουμε εμείς οι δυο

Τώρα προσπαθώ

τα φτερά ν΄ανοίξω.. να πετώ

και να μη σκεφτώ

αν θα βρω μπροστά μου το κενό

Σίγουρα μπορώ..

το φαρμάκι σου να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 14:30 — 7 σχόλια