Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Nαρκωτικό

Στις μέρες που περνάνε
νοιώθω μια εμμονή
κι οι νύχτες με κερνάνε
φαρμάκι κι ενοχή.

Στο χρόνο που κυλάει
βλέπω την αλλαγή
το μέτρο ξεπερνάει
η άτιμη αντοχή

Στη φάρσα που πιστεύω
και έχω εθιστεί
μακάρι να γινόταν
νά΄χα΄πεξαρτηθεί

Ναρκωτικό έχεις γίνει
η ανάγκη με νικά
και σαν την ηρωίνη
στο αίμα μου κυλά

Της λύπης ερωμένη
δέσμια του καημού
στον έρωτα δοσμένη
που κατατρώει το νου

Προβολές: 25

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 18:12: Της λύπης ερωμένη
δέσμια του καημού
στον έρωτα δοσμένη
που κατατρώει το νου

Πολύ καλό!!!!!

Σχόλιο από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 18:45: ΄Ενα ένα βρε κούκλα μου να προλαβαίνουμε να τα απολαμβάνουμε.

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 20:45

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:02: Πανεμορφο!!!
γεια σου Αθηνα

Σχόλιο από τον/την Τάσος Θ. στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:03: πολυ καλοι οι στιχοι σου
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:40: ''Της λύπης ερωμένη
δέσμια του καημού'' ΄Ομορφο Αθηνούλα!

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 23:44: Υπεροχο!!!

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 18:42: Της λύπης ερωμένη
δέσμια του καημού
στον έρωτα δοσμένη
που κατατρώει το νου
καλησπερα ΑΘΗΝΑ!!!
πολυ πολυ καλο!!!!!!!!!!!