Επιστολή προς Ανώνυμο ...

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Αγαπητέ μου Δημήτρη,

 

Όλοι όσοι με γνωρίζουνε λένε πως είμαι φευγάτος τύπος, δεν με βρίσκεις εύκολα και γενικώς χάνομαι ... επίσης εκείνο που ο λαός λέει "τζώρας" ... μονόχνωτος να πω ... χα χα χα !!! έτσι με τη σειρά μου θα σου ζητήσω να με συγχωρέσεις που άργησα να σου απαντήσω, τόσο στα διάφορα ευγενικά σχόλια σου, όσο και στα όσα επιμέρους μου έγραψες ...

Λοιπόν, είναι ακριβώς όπως τα εννόησες ... δηλαδή,  όπως λέω, επαναλαμβάνοντας γραφικά τον εαυτό μου ... οταν ζεις με φαντάσματα ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει και αυτό είναι μια γενικότερη παραπομπή που θα συναντήσεις και σε άλλα γραπτά και αναφέρεται σε μια επώδυνη αλήθεια/πραγματικότητα που βιώνω ... ασφαλώς όπως πολύ σωστά επεσήμανες αν και προσπαθώ να καλλιεργήσω τον κατα-ταλαιπωρημένο εαυτό μου ... συνήθως όμως αποτυγχάνω κα φέρομαι με αγένεια, όπως καλή ώρα τότε που «μου τράβηξες τ` αφτί» ... με αποτέλεσμα να ξανακλείνομαι στο καβούκι μου ... αυτοτιμωρώντας με με τον τρόπο αυτό ... μέχρι την επόμενη ψυχική-παλλίροια που θα συμπέσει με την γέννηση του και θα σηματοδοτήσει την έναρξη ... του νέου φαύλου κύκλου ...

Ναι, Δημήτρη είμαι ένας άνθρωπος που ζει μια φαινομενικά "άρτια/όμορφη" ζωή, εγκλωβισμένος σε όσα ίδιος δημιούργησε ... εισπράτοντας δυστυχία.

Ναι, υπάρχει πολύ μοναξιά στον κόσμο μου ξέρεις ... δυστυχως  άνθρωπος που μοιράστηκε σε πολλούς ... στο τέλος έχασε τον εαυτό του !

 

Παρά  τους  όποιους  ενδοιασμούς  μου  θα  τολμήσω  ωστόσο    αυτή  την  απελπισμένη  βουτιά  στο  κενό  και  θα  βάλω  τα  δυνατά  μου   ...  θα  προσπαθήσω  να  είμαι  μαζί  σου  ειλικρινής  ... πολύ  ειλικρινής  ... πράγμα  σπάνιο  καθώς  και  αραιά  επαναλαμβανόμενο  , ιδιαίτερα  τα  τελευταία  χρόνια  όπως  ασφαλώς  θα  πρέπει  ήδη να  έχεις  διαπιστώσει  και  εσύ ... αλλά  σε  μιά  αυθεντική  κρίση  αληθείας  και  αυτοσαρκασμού , αυτό  σημείωσέ  το  παρακαλώ  γιά  να  μην  παρεξηγηθώ  ...  θα  προσπαθήσω  να  σου  περιγράψω  τον  εσωτερικό  μικρόκοσμό  μου  ελπίζοντας  πως  όταν  θα έχεις  διαβάσει   όλα  όσα  έχω  να  πω , εάν  φυσικά  αντέξεις  έως  το τέρμα , εκείνο  που  θα  αισθανθείς  πρώτο  ...  θα  είναι  οτιδήποτε  άλλο  παρά  ο  οίκτος ...  

        

Αναρωτιέμαι στ` αλήθεια  αυτή  την  στιγμή  που  με  διαβάζεις  ποιές  άλλες σκέψεις  κλέβουν  την  προσοχή  σου  ...  μήπως  ακόμη  κάποιοι  εναλλασόμενοι  ήχοι  από  το  περιβάλλον  σου ;

       

Σου  έτυχε  λοιπόν  ποτέ  να  χάσεις  την  αίσθηση  του  χρόνου  αλλά  και  του  χώρου  ταυτόχρονα  και  γιά  πολύ  ώρα ; ... αν  ναι  τι  ένοιωσες  μετά  ...  μήπως  αμηχανία ;  ...  μήπως   φόβο ...  η  μήπως  ήταν  η  ενσαρκωμένη  κενότητα  διάχυτη  παντού  τριγύρω  που  πάγωνε  τον  γαλήνιο  έως  τότε  κόσμο  σου ; ...

        

Καταλαβαίνεις  άραγε  τι  εννοώ ; ... η  μάλλον  ... νοιώθεις  ...  αισθάνεσαι  εκείνο  τον  κρύο  υγρό  άνεμο  να  σε  ακινητοποιεί  όπως  τον  νοιώθω  και  εγώ  στο  πετσί  μου ... τον  άνεμο  της  αποξένωσης  ... 

        

Δεν  ξέρω  πως  ακριβώς  να  σε  αποκαλέσω  ... η  σκέψη  μου  έχει  καταλήξει  σε  αδιέξοδο  καθώς  δεν  είμαι  καν  βέβαιος  ότι  υπήρξες  κάποτε  η  εάν  εμφανίζεσαι  ακριβώς  επειδή  πιστεύω  ότι  υπάρχεις  ... γι  αυτό  και  σε  θαυμάζω !!!  ... ειλικρινά  σε  θαυμάζω !!! ...

        

Παρόλαυτα  ...  , θα  πάρω  το  ρίσκο  και  θα  συνεχίσω  την  επιστολή  μου  , δίχως  την  παραμικρή  ελπίδα  να  αλλάξει  κάτι  προς  το  καλύτερο , στο  αρκτικό  ψυχικό  χάος  που  περιφέρομαι  άγνωστο  πόσους  αιώνες  ...

         

Στο  υποσυνειδητό  μου  ταυτίζομαι  με  εκείνα  τα  μικροσκοπικά  έντομα  που  επιμένουν  αναίτια  να  βγουν  απο  το  δωμάτιο  που  έχουν  εγκλωβιστεί  κτυπώντας  επίμονα  ξανά  και  ξανά  επάνω  στο  τζάμι  του  κλειστού  παράθυρου , λαχταρώντας  να  ταξιδέψουν  μέσα  στο  φως  και  να  ενωθούν  μαζί  του  ...  στοιχειωδώς  αγνοώντας  το  αδύνατον  της   καταστάσεως  ... 

 

Aλήθεια ... πες  μου  σε  παρακαλώ  κάτι  ...  είδες   ποτέ  σου  παγιδευμένο  πουλί ; ... Ναί ; ... 

Αν  όχι  , ειλικρινά  λυπάμαι  πολύ !!! ...  θα  βοηθούσε  ξέρεις  ...

Λοιπόν ... ας βάλω άνω τελεία ... μην το παρακάνω σαν νάμαι λόγιος ... εξαντλώντας καταχρηστικά τα αποθέματα της ευγενικής υπομονής σου ...

Θα ήθελα λοιπόν να γνωρίζεις ότι με τιμά ιδιάιτερα η φιλοξενία στο χώρο σου,

όπως με αγγίζει θεραπευτικά ο εκλεπτυσμένος εύσμος λόγος σου και γι αυτό επιθυμώ να σου εκφράσω το ευχαριστώ και την εκτίμησή μου.

 Διαβάζοντας  το  τελευταίο  μύνημά  σου   ένοιωσα  όμορφα   ..  ήταν  σαν  κάτι  να  με  ζέστανε, ανίχνευσα  ζωή  ...  ότι  κάποιος  συνοδοιπορος συμπορεύεται και  αφουγκράζεται  μαζί  μου  τη φωνή  του  είναι  του  ...

 

Αρχικά  οι  λέξεις  μορφοποιούνται  και   απόκτουν  υπόσταση  μέσα  στην  ψυχή  μας ...  ύστερα λειτουργούν σαν ιαματικά λουτρά ... όπως τα ψυχοβότανα  ... 

 

Είναι στ` αλήθεια μεγάλη χαρά μου να σε έχω συνοδοιπόρο, πλέοντας παράλληλα στη μακρισμένη ρότα ... εκείνη που οδηγεί στον πυρήνα του κύτταρού μας ... στην  πηγή  της  ύπαρξης  μας  ... στην  απαρχή  της  δημιουργίας  μας  ...

 

Φως της γραφής νοιώθω τριγύρω μου συμπλέοντας μαζί με  ανθρώπους όπως εσύ  ... φως, που τόσο μα τόσο πολύ έχω και έχουμε ανάγκη όλοι μας  θαρρώ ...  μιά αληθινή ανάσα διαυγής  ... κρυστάλλινη , στον χοϊκό κόσμο της φθοράς και της συνήθειας ... ένας μικρός μα ακτινοβόλος πυρσός  που θερμαίνει την ψυχή και φωτίζει την ατραπό μας ...

 

Είσαι μακάριος Δημήτρη, γιατί όπως κάποιος σοφός είπε ... μακάριοι είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν τα πρώτα βήματα και να μιλήσουν την γλώσσα των αγγέλων ...

 

Εύχομαι τέλος, να έχεις άφθονα όλα  εκείνα τα ευλογημένα ψυχικά ερεθίσματα που θα συνεχίσουν  πυροδοτήσουν αλλά και θα θερμαίνουν την ευαίσθητη ψυχή σου γιά να γράψεις ελεύθερος ...  από καρδιάς ... ότι εσύ θα νοιώσεις πως αναζητάει να αναβλύσει προς τον έξω κόσμο και να εκφρασθεί ... εκείνο που αποζητάει να περάσει απο τα μύχια της ψυχής σου στον εξωτερικό κόσμο και να εκδηλωθεί ... να λάμψει και να φωτίσει σαν φάρος τα πάντα γύρω του διαλύοντας το σκοτάδι ... φωτίζοντας το μονοπάτι σου και μαζί το δικό μας ...

 

Την θερμή καλημέρα μου ...

 

 

Με  εκτίμηση 

Γιάννης

 

ΥΓ

Ασφαλώς  δεν  είναι  καθόλου  τυχαίο  ότι  συναντηθήκαμε  μέσα  από αυτές  τις  σελίδες  και  ακόμη  περισσότερο  που  οι  πνευματικές  μας  ανησυχίες  και  πορείες συγκλίνουν ...

 

 

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Φίλες, Φίλοι ... χαίρετε !

[Δημήτριος Γκόγκας]

Είσαι μακάριος ..............., γιατί όπως κάποιος σοφός είπε ... μακάριοι είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν τα πρώτα βήματα και να μιλήσουν την γλώσσα των αγγέλων...........................

Δεν μπορείς να είσαι ποιητής, να λέγεσαι ποιητής, να συγκαταλέγεσαι σε εκείνη την κατηγορία των ανθρώπων που έχουν την τόλμη να περπατούν στα σύννεφα, πάνω στην θάλασσα,...............εάν δεν μπορείς να μιλήσεις την γλώσσα των αγγέλων. Κυρίως εάν δεν έχεις την ταχυδακτυλουργική δύναμη να εξάγεις μέσα από το μαύρο μια σπίθα φωτός, μια μικρή ελπίδα για το αύριο.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καλημερα Γιαννη!

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Καλημέρα φίλε καπετάνιο.Καιρό έχουμε να τα πούμε.Καιρό σχεδίαζα μια επίσκεψη στη σελίδα σου και επιτέλους βρήκα το χρόνο να αποδράσω διαβάζοντας σε.Έψαχνα χρόνο.Χρόνο που ρέει άπλετος μα  έχεις την αίσθηση ότι είναι ελάχιστος,περίεργο συναίσθημα,περίεργος χρόνος.Να θέλεις να κάνεις τόσα πολλά και τελικά να μην κάνεις τίποτα,να μην έχεις τι να κάνεις και να ψάχνεις και να μη βρίσκει χρόνο για αυτό που θέλεις να κάνεις.Τ ελος πάντων καπετάνιο σήμερα ταξίδεψα για λίγο φίλε,μέσα στις θάλασσες τους ωκεανούς που άφησες το στίγμα σου. Αγαπημένα τα ταξίδια σου φίλε και γω ξανά συνταξιδιώτης σου.

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Σας ευχαριστώ πολύ όλους ειλικρινά ...

Δυστυχώς το προηγούμενο ΣΚ μας λήστεψαν το σπιτι ... τιμαλφή και τα σχετικά καθώς και ολα μας τα ΠΣ καθως και σκληρούς δίσκους ακόμη και τα φλασάκια !!! ...

Αποτέλεσμα ... συγγραφικό έργο και επαγγελματική εργασία πολλών ετών θα καταλήξει ... διαγραφή γιά να πουλήσει κάποιος καθαρούς σκληρούς και φλασάκια έναντι πινακίου φακής κυριολεκτικά για ψίχουλα ...

Δυστυχώς η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη και δηλώνω απελπισμένος ...

Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο για την ώρα ... απλά λυπάμαι που είμαι άνθρωπος σε αυτόν τον τόπο ... είναι σαν κάποιος να μου έκλεψε ένα κομμάτι από την ζωή μου ...  αφήνοντας στην θέση του ένα τεράστιο μη αναπληρώσιμο κενό ...  

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Γιαννη λυπαμαι πολυ αλλα μην το βανεις κατω γερος να εισαι και ολα θα τα ξαναφτιαξεις απο την αρχη και ισως και καλυτερα!!!

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και ειλικρινά, όλους εσάς που συν-πορευτήκατε μαζί μου ... με τον οποιονδήποτε τρόπο και ... so far ... so long ...

Το πιθανότερο είναι πως μιλάτε/επικοινωνείτε γιά τελευταία φορά ... με έναν ουσιαστικά κλινικά "ψυχικά νεκρό" ... "άνθρωπο" ...   

Υγεία-Δύναμη ... σε όλη την όμορφη παρέα ... Εύχομαι !!!

Υπογραφή ...

Ο Ίλωτας ...

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Καπετάνιο ένα μόνο θα σου πω 

μπορεί να φυλακίσουνε για πάντα το κορμί σου

θα είναι όμως ελεύθερη ελεύθερη η ψυχή σου

Είσαι ελεύθερο πνεύμα καπετάνιο και μπορεί τώρα και πραγματικά σε νοιώθω να σου έκλεψαν την περιουσία σου όμως είμαι σίγουρος ότι όχι μόνο δε θα σε πάρει από κάτω αλλά αντίθετα το ηφαίστειο πνεύματος που έκαιγε τώρα θα εκραγεί.Εμείς θα είμαστε εδώ να σε διαβάζουμε και να σε καμαρώνουμε.

 

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Χρήστο,

Πραγματικά σε ευχαριστώ γιά τις κουβέντες σου που ... η αλήθεια είναι πως ... έχω πραγματικά ανάγκη ...

Για την ώρα ... αισθάνομαι κυριολεκτικά βιασμένος ... 

Θέλω να πιστεύω ωστόσο, ότι ο χρόνος θα δικαιώσει εν τέλει, όλων μας τις όποιες προσδοκίες ... λειτουργώντας ευεργετικά, κατά την εγγενή του φύση ... εναποθέτοντας τα κατάλληλα ψυχοβότανα ... εκείνα που μονάχα αυτός ο ίδιος γνωρίζει ...

[Nefeli riga]

Γιάννη μου καλέ μου φίλε, ειλικρινά εχω μείνει άναυδη.

Θέλω τόσα πολλά να σου γράψω και λεξη δεν σταυρώνω, τα  χω χαμένα  με    Ο,,,ΤΙ    διάβασα.  

Φτωχές οι λεξεις παρηγοριάς θα σου φανούν.

Καταλαβαίνω τον απέραντο πόνο σου να χάνεις κομμάτια της ψυχής σου.

Πίστεψέ με είμαι δίπλα σου, σε νιώθω, μα πρόσεξε να σταθείς δυνατός.!

Δεν ξερω αν θα διαβάσεις το σχόλιό μου, όμως,  θα ήθελα να έγραφες κάτι , να μάθω τι κάνεις. 

Σε Παρακαλώ... 

Την αγάπη μου, την σκέψη μου, και περιμένω οπως και άλλοι φίλοι μας υποθέτω.