ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

[Celestia]

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Mια μικρή ακρογιαλιά Που η θάλασσα χαϊδεύει Είναι μια μεγάλη αγκαλιά Για όποιον δεν την έχει.. Ένας απέραντος ουρανός Που στέκει πάντα εκεί Είναι ασήκωτος βαρύς καημός Για όσους δεν τον έχουν δει.. Ένας αητός περήφανος Που αιώνια ψηλά πετά Είναι πάντα ατίθασος Για όποιον πετάει χαμηλά… Ένα γλυκό απόγευμα Που ζεστασιά χαρίζει Είναι καρδιάς απόσταγμα Γι αυτόν που τριγυρίζει… Ένα δάσος με βαλανιδιές Που οι αχτίδες δεν περνάνε Είναι μεγάλες φυλακές Γι αυτούς που λησμονάνε.. Κράτα αυτό που λαχταράς Μην αφήνεις να σου φύγει προσπάθησε να μην το σπαταλάς γιατί η ζωή μας είναι ….λίγη…

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Υπεροχο!!!

[NO]

Το ωραίο είναι ωραίο. Πως αλλιώς να το πεις; Celestia, πόσα μπράβο σου να πω για να μπορείς να πεις ότι πλησίασα σε κάτι την ομορφάδα του ποιήματος σου και της ψυχής σου;

[Nefeli riga]

Πράγματι, εχει δίκιο  η Κωνσταντίνα, διαφορετικό, και το χάρηκα που ειναι δικό σου γιατί δείχνει το πως  αισθάνεσαι,  που σημαίνει  ότι είσαι αισιόδοξη, και σε καλή...εποχή.

ΕΥΧΟΜΑΙ να μείνεις.

ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ.!!

[αισχυλος]

και περναει γρηγορα....

πολυ ωραιο!!!!