Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

To Σούλι

Επάνω σε ψηλά βουνά στους λόγγους στα λιθάρια

κάτι άνθρωποι αλλόκοτοι εχτίσανε φωλιά

σε ένα κοντάρι βάλανε κουρέλι για σημαία

και γράψαν με το αίμα τους τη λέξη λευτεριά

Ο Αλή Πασάς τους έστειλε απτά Γιάννενα χαμπέρι

με έναν κακομούτσουνο από την αραπιά

τα βράχια αν του δώνουνε του κάνουν το χατίρι

θα τους εδώκει αρχοντικά και ολόχρυσα φλουριά

Αυτοί χαμογελάσανε και ξύονταν στα παπάρια

τα γέλια τους ακούστηκαν σε όλο το ντουνιά

πέσε ρε μούλε στον Αλή το Σούλι δεν πατιέται

από τουρκόσπορο σκυλί κιόλα τα ξωτικά

Ένας από όλους τους τρελούς θαρρώ τον λέγαν Φώτο

κίνησε για την μάνα του να πάει να τη βρει

να πει τα νέα που έφτασαν άπτον τουρκοαρβανίτη

που ήταν του Αλή επιθυμιά πόθος και προσταγή

Στο σπίτι μόλις έφτασε η μάνα του ήταν έξω

κουβέντα δεν επρόφτασε το στόμα του να πει

τα καριοφίλια ετοίμαζε και ένα του το δίνει

και ο λόγος της ήταν ξερός και πέτρινη η φωνή

Πάρτο ετούτο γιόκα μου στον κόρφο σου να τοχεις

αυτό θα έχεις δίπλα σου πατέρα και αδελφό

κατάρα δίνω και ευχή με τούτο να σε φέρουν

ζώντας εάν είναι ειν΄καλά μα ακόμα και νεκρό

Τέτοια φάρα αλλόκοτη δεν γνώρισε η πλάση

ήταν σας λέω όλοι τους γυναίκες και παιδιά

ένα μυαλό ασιγούρευτο και αγύριστο κεφάλι

δείναν στον χάρο αντάμωμα τέτοια αποκοτιά

Κανείς τους δε φοβήθηκε το ξακουστό ασκέρι

που όλος ο κόσμος έτρεμε δύση και ανατολή

θαρρείς δε λογαριάζανε μια χούφτα νοματαίοι

τον φοβερό και τρομερό και αδίστακτο Αλή

Μανάδες στολιστήκανε λες και γινόταν γάμος

γλεντούσαν και χορεύανε σε δυνατή φωτιά

στο Σούλι εσωπάσανε τα αηδόνια τα τρυγόνια

τραγούδια ακουότανε κλαρίνα και βιολιά

Στο νου τους μέσα τοχανε πως στον απάνω κόσμο

λέγαν αντίο και έφυγαν για να ταμπουρωθούν

Τοχαν γραμμένο στην καρδιά σε ελεύθερα ντουβάρια

και ας ήταν άγονα ξερά να ζήσουνε μπορούν

Όποιος διαβεί τα μέρη αυτά τα βράχια τα λιβάδια

Θα πάρει ανάσα καθαρή αμόλυντη βαθιά

οι άνθρωποι γεννήθηκαν χειρότερα απ’τα αγρίμια

χρειάζονται να ζήσουνε μόνο τη λευτεριά

Προβολές: 710

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 31 Ιούλιος 2011 στις 11:58

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 31 Ιούλιος 2011 στις 12:00

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 31 Ιούλιος 2011 στις 12:04

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 31 Ιούλιος 2011 στις 19:41: Και επειδή με όποιον δάσκαλο καθίσεις…

Όλοι σε τούτη τη γωνιά άνοιξαν τα φτερά τους

και αμέσως με δεχτήκανε στην όμορφη φωλιά τους

Ένα μεγάλο ευχαριστώ απτής καρδιά τα βάθη

για την ωραία πινελιά φίλε μου Στιχοπλάστη

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 31 Ιούλιος 2011 στις 23:12: καληνύχτα πατριώτη.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 1 Αύγουστος 2011 στις 0:47: έπος Χρήστο !!!!!!!!!!!!

συναρπαστικό , αληθινό και καλογραμμένο!!!!

γεμάτο περηφάνια και αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα και την ιστορία της....

μπράβο σου!

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 1 Αύγουστος 2011 στις 12:30: Δυνατό .............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό Μήνα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 15 Οκτώβριος 2011 στις 18:42: Ζηλεψα,διαβασα υπεροχα ποιηματα για Ηπειρο και Πινδο και ειπα να συμπληρωσω το καρε

Να σημιωσω φιλε Νικο πως ελαβα υποψη την παρατηρηση σου για τη λεξη ραντεβου και οπως θα ειδες την αλλαξα

με μια πιστευω πιο ταιριαστη καθε παρατηρηση-συμβουλη απο οπιονδηποτε φιλο εδω μεσα μας βοηθαει να βελτιωνομαστε