Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στο ανθόσπαρτο πέλαγος

Έλα λευκοστολισμένο μου ταίρι να σε πάρω σφιχτά από το χέρι
Να περπατήσουμε μαζί στου ανθόσπαρτου πελάγου την απλωσιά.

Τ’ ολόγιομο κεχριμπαρένιο φεγγάρι τα βήματά μας να χρυσώνει
Και τα λουλούδια ν’ αναδίνουν μια μεθυστική μοσχοβολιά.

Τ’ αστέρια χαριτόπλαστα να χορεύουν τριγύρω μας κυκλικά
Και στον ορίζοντα ο πετρένιος φάρος ν’ αναβοσβήνει ρυθμικά.

Τα καράβια μες στη νηνεμία να λάμπουν με τ’ ασημί τους φώτα
Και τα ψαροκάικα να ρίχνουν τα δίχτυα τους βαθιά.

Οι γλάροι με τα σαν κουπιά φτερά τους ν’ αργοσαλεύουν τα νερά
Και τα δελφίνια μ’ άλματα ν’ αναπηδούν μες στη φεγγαροχυσιά.

Η θάλασσα με την άρπα της να παίζει τραγούδια ερωτικά
Κι ο ουρανός με ροδοπέταλα να ραίνει τα ξανθωπά μας τα μαλλιά.

Προβολές: 19

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Φεβρουάριος 2010 στις 10:53: Πανεμορφες εικονες!!!
Ζωγραφισες!!!
καλημερα

Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 8 Φεβρουάριος 2010 στις 12:02

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 8 Φεβρουάριος 2010 στις 16:31: Νηνεμίας βλέμμα,
καρτερικά λυτρώνει και έλκει με κυματισμούς σμίγοντας.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 8 Φεβρουάριος 2010 στις 16:36

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 8 Φεβρουάριος 2010 στις 17:55

Σχόλιο από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 8 Φεβρουάριος 2010 στις 18:20: Η θάλασσα με την άρπα της να παίζει τραγούδια ερωτικά
Κι ο ουρανός με ροδοπέταλα να ραίνει τα ξανθωπά μας τα μαλλιά.

Μια ζωγραφια!!!
την καλησπερα μου!!!