Ο Μιχαλιός 

Φέραμε εψές, έναν παπά καθολικό,
τον Μιχαλιό να  κοινωνήσει που ξεψύχαγε
κι είχε ένα κρύο, μέσα κι έξω τσουχτερό
κι ένα  ψιλόβροχο που την ψυχή μας τρύπαγε!
  . . . . . . . . . .. . . . . .  . . .  . . . . .  . . . . . . .  . . . . .

Λεπίδι μαύρο του θανάτου η σιωπή,
τα ζωντανά και τ' άψυχα, τριγύρω εβούβαινε
κι αυτός κοιτούσε μ' αγωνία, για να δει
στα μάτια μας, πόση ζωή ακόμα του  'μενε...

Κι έλειωνε η  μάνα, στο πλευρό του σαν κερί,
σκόρπαγε η σάρκα της στο σκοτεινό δωμάτιο,
να ψάξει ολούθε, της ζωής του για να βρει
το τελευταίο, τ' ανεξόφλητο  γραμμάτιο.

Βαριές πυκνώναν του θανάτου οι σκιές,
πάνω στους τοίχους, στο ταβάνι και στο πάτωμα
κι έριχνε ο Μιχαλιός στερνές ματιές-ριπές,
στου κρεβατιού του οχυρωμένος το ανάχωμα!
..................................
Τέλος, εσήμανε η ώρα η στερνή,
μες στ' ανοιξιάτικο, τ' ολάνθιστο το  χάραμα
και του μαράθηκε η φτωχή του η ψυχή
κι οι σπίθες των ματιών μας, τού 'γιναν προσάναμμα...

Κι όλοι τριγύρω, ίσκιοι ξέπνοοι, πελιδνοί,
μαντήλι δάκρυνο με θλίψη τού κουνούσαμε,
στην όχθη της Αχερουσίας σκυθρωποί,
μα κατά βάθος χαρωποί που εμείς εζούσαμε!
.................................
Μα, ποιος εζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
αυτός στην κλίνη του, ή εμείς που τον κοιτούσαμε;
Αυτός ολύμπιος έστεκε, άφοβος κι ωχρός
κι εμείς τη μοίρα μας τη σκοτεινή θρηνούσαμε...
..................................
Κι όπως του διάβαζε ο παπάς δυο  προσευχές,
μπήκε ο άνεμος, τον πήρε, αναληφτήκανε
κι εμάς των ζωντανών  οι ξέψυχες ζωές,
στο σάβανο του Μιχαλιού, σκυφτές χωθήκανε!!!
..................................
Ποιος τάχα ζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
εμείς οι γύραθε ή τάχα ο Μιχαλιός;;;

Προβολές: 115

Σχόλιο από τον/την για πάντα μαζί στις 28 Σεπτέμβριος 2011 στις 23:58
Μα, ποιος εζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
αυτός στην κλίνη του, ή εμείς που τον κοιτούσαμε;
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 29 Σεπτέμβριος 2011 στις 0:08

Ποιος τάχα ζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
εμείς οι γύραθε ή τάχα ο Μιχαλιός;;;

 

μ' ανατρίχιασες , με συγκίνησες , κομμάτια μ΄εκανες με το Μιχαλιό σου

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 29 Σεπτέμβριος 2011 στις 0:10

από τα ποιήματα που μια φορά τα διαβάζεις και τα κουβαλάς για πάντα μαζί σου!!!

 

 

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 29 Σεπτέμβριος 2011 στις 1:24
Καταπληκτικο και συγκινητικο συναμα!!!
Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 29 Σεπτέμβριος 2011 στις 8:55

*

Yπάρχουν κάποιες ψυχικές περιοχές που επιτρέπεται να αγγίζει μονάχα το χέρι του Θεού ... με το Μιχαλιό εσύ τις άγγιξες αλλά παράλληλα μας επέτρεψες να εισβάλουμε στον εσωτερικό σου κόσμο ...

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 29 Σεπτέμβριος 2011 στις 10:04

πολύ μεγάλο το ερωτημα σου, μα έχω μόνο τη διαίσθηση πως υπάρχει κι άλλη ζωή.

 

καλημέρα σου αγαπητέ μου ποιητή.

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 29 Σεπτέμβριος 2011 στις 23:01
Ολοκρηρωμενα υπεροχο!!!
Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 2 Οκτώβριος 2011 στις 19:07
Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 2 Οκτώβριος 2011 στις 19:07

'

Δεν παίζεσαι φίλε μου ...

 

.

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services