O Mιχαλιός

[για πάντα μαζί]

 

 

Ο Μιχαλιός 

Φέραμε εψές, έναν παπά καθολικό,
τον Μιχαλιό να  κοινωνήσει που ξεψύχαγε
κι είχε ένα κρύο, μέσα κι έξω τσουχτερό
κι ένα  ψιλόβροχο που την ψυχή μας τρύπαγε!
  . . . . . . . . . .. . . . . .  . . .  . . . . .  . . . . . . .  . . . . .

Λεπίδι μαύρο του θανάτου η σιωπή,
τα ζωντανά και τ' άψυχα, τριγύρω εβούβαινε
κι αυτός κοιτούσε μ' αγωνία, για να δει
στα μάτια μας, πόση ζωή ακόμα του  'μενε...

Κι έλειωνε η  μάνα, στο πλευρό του σαν κερί,
σκόρπαγε η σάρκα της στο σκοτεινό δωμάτιο,
να ψάξει ολούθε, της ζωής του για να βρει
το τελευταίο, τ' ανεξόφλητο  γραμμάτιο.

Βαριές πυκνώναν του θανάτου οι σκιές,
πάνω στους τοίχους, στο ταβάνι και στο πάτωμα
κι έριχνε ο Μιχαλιός στερνές ματιές-ριπές,
στου κρεβατιού του οχυρωμένος το ανάχωμα!
..................................
Τέλος, εσήμανε η ώρα η στερνή,
μες στ' ανοιξιάτικο, τ' ολάνθιστο το  χάραμα
και του μαράθηκε η φτωχή του η ψυχή
κι οι σπίθες των ματιών μας, τού 'γιναν προσάναμμα...

Κι όλοι τριγύρω, ίσκιοι ξέπνοοι, πελιδνοί,
μαντήλι δάκρυνο με θλίψη τού κουνούσαμε,
στην όχθη της Αχερουσίας σκυθρωποί,
μα κατά βάθος χαρωποί που εμείς εζούσαμε!
.................................
Μα, ποιος εζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
αυτός στην κλίνη του, ή εμείς που τον κοιτούσαμε;
Αυτός ολύμπιος έστεκε, άφοβος κι ωχρός
κι εμείς τη μοίρα μας τη σκοτεινή θρηνούσαμε...
..................................
Κι όπως του διάβαζε ο παπάς δυο  προσευχές,
μπήκε ο άνεμος, τον πήρε, αναληφτήκανε
κι εμάς των ζωντανών  οι ξέψυχες ζωές,
στο σάβανο του Μιχαλιού, σκυφτές χωθήκανε!!!
..................................
Ποιος τάχα ζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
εμείς οι γύραθε ή τάχα ο Μιχαλιός;;;

[για πάντα μαζί]

Μα, ποιος εζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
αυτός στην κλίνη του, ή εμείς που τον κοιτούσαμε;

[Κατερίνα]

Ποιος τάχα ζούσε και ποιος ήτανε νεκρός,
εμείς οι γύραθε ή τάχα ο Μιχαλιός;;;

 

μ' ανατρίχιασες , με συγκίνησες , κομμάτια μ΄εκανες με το Μιχαλιό σου

[Κατερίνα]

από τα ποιήματα που μια φορά τα διαβάζεις και τα κουβαλάς για πάντα μαζί σου!!!

 

 

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο και συγκινητικο συναμα!!!

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Yπάρχουν κάποιες ψυχικές περιοχές που επιτρέπεται να αγγίζει μονάχα το χέρι του Θεού ... με το Μιχαλιό εσύ τις άγγιξες αλλά παράλληλα μας επέτρεψες να εισβάλουμε στον εσωτερικό σου κόσμο ...

[Παντελής]

πολύ μεγάλο το ερωτημα σου, μα έχω μόνο τη διαίσθηση πως υπάρχει κι άλλη ζωή.

 

καλημέρα σου αγαπητέ μου ποιητή.

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Ολοκρηρωμενα υπεροχο!!!

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]

'

Δεν παίζεσαι φίλε μου ...

 

.