... έτσι λοιπόν χωρις πολλες τυμπανοκρουσιες και επιβραβευση για τα εξη χρονια προσπαθειας και επιτυχιας , τελειωσε το δημοτικο σχολειο , με μοναδικους μαθητες να μπορουν να καυχιουνται για το πολυποθητο ... γιά φαντάσου τώρα ... « αριστα δεκα » , δυο μοναχα παιδια .
Εμενα και την Βασιλική.
Δυο παιδια με κοινη μοιρα , την ελλειψη πατερα και την ασθενεια της τελειομανιας .
Δυο παιδια καταδικασμενα να κυνηγανε την ιδια τους τη σκια με τον ηλιο στη πλατη , σ` ενα αγωνα χωρις θεατες για να επικροτουν και να επιβραβευουν τις προσπαθειες τους , μονο κριτικη επιτροπη , παρουσα παντοτε εκει , στο καθε στραβοπατημα τους .
Παιδια , σε μονιμη διαδικασια αξιολογησης και αμφισβητησης.
Παιδια με ουτοπικα ονειρα , υπηρετες των ανεκπληρωτων γονικων « θελω » , κυνηγοι προσδοκιων , δεσμωτες καταναγκαστικων εργων , στις φυλακες της οικογενειακης μανιας για διακριση , αναγνωρηση , δικαιωση και κοινωνικη καταξιωση .
Παιδια που μεγαλωσαν με την εσφαλμενη , δογματικη διδαχη , πως η αγαπη ειναι εμπορευσιμο και ανταλλαξιμο ειδος , διεκδικησημη και οχι δεδομενη .
Παιδια μαρτυρες . Παιδια μιας γενειας θυσιας σε εκατομβη , προσφορα στο βωμο της κοινωνικης εκπαιδευσης , ενταξης και ενσωματωσης στο ευρυτερο κοινωνικο συνολο , με τους καθηγητες θυτες και θυματα , ζηλωτες του εργου τους , προθυμους να τα διαμελησουν , προσφεροντας τα ακρωτηριασμενα μελη τους , βορα στις συγχρονες στυμφαλιδες , του κυριαρχου καπιταλισμου .
Παιδια ευνουχοι εν μεσω των αυτοκρατορικων παλλακιδων του κατεστημενου , ανικανα να τεκνοποιησουν , γονιμοποιοντας τις ιδεες τους , που αλλους με ωδυνη εβλεπαν να τις ενστερνιζονται δρεπωντας τους γλυκους καρπους της δοξας , και τα παρελκομενα υλικα και ηθικα ωφελη , καθως και την πολυποθητη υστεροφημια .
Παρεμεναν θεατες στο πολιτειακο μαιευτηριο , εκει οπου γεννιουνται και περιθαλπτονται τα εκτρωματα και οι συγχρονοι μινωταυροι , γονοι ευπορων ηγεμονων και καρεκλοκενταυρων , που παντα τα ορεγονταν , και τα περιμεναν για να εκτονωσουν στην αγουρη σαρκα τους , τα σαρκοβορα ενστικτα τους .
« ... Aπογονοι ηρωικων προγονων και συνεχιστες της βαριας πολιτισμικης μας παραδοσης ... μπλα ... μπλα .. μπλα ... !!!! » ,
... κλαπ ... κλαπ ... κλαπ !!! ( παλαμακια! ... « μα πιο δυνατα σας παρακαλω ! » ) ... που απαιτουσε απο εμας την αναλογη συνεχεια , ηταν η συνηθεστερες προσφωνησεις και προτροπες , στις σχολικες κυριως εορτες και παρελασεις , προς εμας , απο τους ... υποψηφιους εκτελεστες και θυτες μας !
Αντι γι` αυτο , καταληξαμε μεγαλωνοντας , μετα απο την μεθοδευμενη « εκπαιδευσοδιαβρωση » τοσων ετων , κακεκτυπα κατασκευασμενων κινηματογραφικων ειδωλων , θυμιζοντας τελικα αντι για …
« ... συνεχιστες και ... ενα σωρο αλλους βαρυγδουπους τιτλους ... » , μαλλον ... λιγδιασμενες φωτοτυπιες , που μυριζουν καμμενο βουτυρο του τοστ, βγαλμενες σε φωτοτυπικο μηχανημα κυλικειου , που στεγαζεται στο ισογειο δημοσιας υπηρεσιας ...

* * *

Κι όμως …

Διχασμένος σε σκέψεις φευγάτες
προσπαθώ τη ζωή μου ν` αλλάξω ,
τα σπασμένα φτερά μου στους ώμους
θα τολμήσω κα πάλι να ράψω .

Τις παλιές ενόχες θα ξεχάσω
κι ότι λάτρεψα θα το μισήσω ,
τους ναούς μου του χθες θα χαλάσω
στον αγώνα αυτόν θα νικήσω ...

Τα παλιά ραβασάκια θα σκίσω
γιά ποιόν έχουνε πλέον αξία ; ...
της αγάπης τους όρκους θα σβήσω
δεν θα έχουν καμμιά σημασία .

Χωρίς οίκτο τα πάντα θα κάψω
εκκλησίες ... σχολεία ... πατρίδες ... ,
στην ψυχή μου βοτάνια θα ψάξω
μη με κλαψεις ... ποτέ δεν με είδες ...

Κι έτσι θα `ρθει μοιραία μιά μέρα
που θα γίνω αυτό που φοβόμουν ...
κι όχι κάποιος που θάθελα νά `μαι
το αγόρι που ονειρευόμουν ...

* * *

Όταν ζεις με φαντάσματα , ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...
Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ;

Tρίτη 12 Μαΐου 2009

Προβολές: 45

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Μάιος 2009 στις 7:30
Εξαιρετικο φιλε Γιαννη!!!
Μπραβο σου
Σχόλιο από τον/την Μαίρη στις 14 Μάιος 2009 στις 14:18
Και το πάνω και το κάτω πανέμορφα Γιάννη!!!!!!!

Τα παλιά ραβασάκια θα σκίσω
γιά ποιόν έχουνε πλέον αξία ; ...
της αγάπης τους όρκους θα σβήσω
δεν θα έχουν καμμιά σημασία .
Σχόλιο από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 15 Μάιος 2009 στις 5:37
Γειά σου Υπέροχε Γιάννη!
Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 15 Μάιος 2009 στις 15:50
Διχασμένος σε σκέψεις φευγάτες
προσπαθώ τη ζωή μου ν` αλλάξω ,
τα σπασμένα φτερά μου στους ώμους
θα τολμήσω κα πάλι να ράψω .

Γιάννη καταπληκτικό και βάλε!!!!!
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 15 Μάιος 2009 στις 22:06
τα σπασμένα φτερά μου στους ώμους
θα τολμήσω και πάλι να ράψω ....

έτσι Γιάννη
όλο πολύ καλό
κι ο επίλογος....!!!!
Σχόλιο από τον/την ermioni στις 17 Μάιος 2009 στις 21:31
SmileyCentral.com

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services