Κάθε που βραδιάζει

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Μου μίλησε ένα άγαλμα που είχε την μορφή σου
Κι απ’την αρχή τ’ όνειρο κοιμήθηκε μαζί σου
Όμως σαν ήρθε το πρωί που ο ήλιος ανατέλει
Χαθήκαμε μες την νυχτιά σαν κάτασπροι αγγέλοι

Κάθε που βραδιάζει
η αλήθεια μοιάζει
σύννεφο υγρό
Και στο μαξιλάρι
στάζει το φεγγάρι
δάκρυ αρμυρό


Μου έγνεψε να πάω εκεί μέσα στην αγκαλιά του
Και μέθυσα απ’ τα όμορφα τα πέτρινα φιλιά του
Ώσπου μονάχος την αυγή ξύπνησα δίχως ταίρι
Στης ερημιάς τον ουρανό της μοναξιάς αστέρι


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Την καλησπερα μου

[ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ]

ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥ...............ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ////////
ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ/////////////////////////////////

[Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη]

Φανταστικό!!!!!!!!!!!!!!
Καλησπέρα φίλε Γιώργο!

[ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ]

Μου έγνεψε να πάω εκεί μέσα στην αγκαλιά του
Και μέθυσα απ’ τα όμορφα τα πέτρινα φιλιά του
Ώσπου μονάχος την αυγή ξύπνησα δίχως ταίρι
Στης ερημιάς τον ουρανό της μοναξιάς αστέρι

Τ Ε Λ Ε Ι Ο!!!
την καλησπερα μου!!!

[JOE C.]

η αλήθεια μοιάζει
σύννεφο υγρό...

Πολύ όμορφο!!!!

Την καλησπέρα μου!

[ELPIDA]

[Χωρολάτρης]

Βγάζει μια "φρικώδη " θα έλεγα ζεστασιά και συμπόνοια όλο το ποιημά σου Γιώργο, παρότι χρησιμοποιεί εντόνως παγερά πράγματα όπως την πέτρα ,το άγαλμα ή το ξύπνημα μέσα σε ένα πρωινό δίχως ταίρι..
Μου άρεσε..ναι..

[Ειρήνη]

Κάθε που βραδιάζει
η αλήθεια μοιάζει
σύννεφο υγρό
Κρύβει το φεγγάρι
μες το μαξιλάρι
δάκρυ αρμυρό

Μια σκέτη ομορφιά!!!!!!!!
Γειά σου Γιώργη!!!

[αισχυλος]

υπεροχο Γιωργη!!!!!!!!

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Πολύ ωραίο!

Καλημέρα.