Της ψυχής μας το στέκι
Το χθες μα και το σήμερα
εικόνες του θανάτου,
η νύχτα μόλις έφυγε
η μέρα ξεκινά,
κιτρινισμένοι θεατές
στη ζούγκλα του αοράτου,
με διαίσθηση και ένστικτο
ζωής, στο πουθενά.
Ο έρωτας κι ο θάνατος
σφραγίζουν τη ζωή μας,
ο έρωτας δίνει φτερά
κι ο θάνατος ψυχή,
με τα φτερά αλλάζουμε
διάθεση στη ζωή μας
και της απώλειας θεατές
ορίζουμε ζωή.
Και όταν κοιμάσαι, γίνεσαι
νόθο παιδί θανάτου
και όταν ξυπνάς αφήνεσαι
ξανά μες τη ζωή,
ο έρωτας είναι ζωή,
ο θάνατος σκιά του,
όμορφο ψέμα κι όνειρο
δεν ζούνε για πολύ.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά