Μέσα στην άβυσσο του νου,

κρατάς εικόνες και κολλάς,

μετά χορεύεις και γελάς,

μετά θυμώνεις,



για την αγάπη ενός κοινού

πάνω στο ρόλο σου μιλάς,

μετά την τρέλα σου πουλάς,

και τους πληγώνεις.



Μέσα στα νέφη της ψυχής

τις αγωνίες σου κερνάς,

όλα τα πάθη σου περνάς

σε μαύρους…

Μαχαίρι αχόρταγο λευκό

χωμένο μέσα στην πληγή

και η σκιά να αιμορραγεί,

να κοκκινίζει,



σάρκινο σώμα, μαλακό

να καταστρέφεται με οργή

και στερεμένη η πηγή

που σε θυμίζει.



Μέσα σε δάκρυα και ουρλιαχτά,

κλεισμένα μέσα στη σιωπή

και όλα αυτά που σου 'χαν πει

στάχτη και…

Σαν είμαι μόνος,

δεν φεύγει ο χρόνος,

δεν προσπερνάει

με ξαγρυπνάει ...



Ξερνάει τη μοίρα,

κερνάει μπύρα,

με κουβεντιάζει

και με ταράζει.



Σαν είμαι μόνος,

δεν φεύγει ο χρόνος,

με βασανίζει

και με κερδίζει.



Αφήνει σκόνη

και με…

Επαναστάτης τι θα πει;

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα

με ένα τσεκούρι και φωτιά

και σέρτικα τσιγάρα.



Επαναστάτης τι θα πει;

μπουζούκι με το Μάρκο,

ένας ρεμπέτης ποιητής

να σπάζει το εμπάργκο.



Επαναστάτης τι θα πει;

κι ο Άσιμος ακόμα,

ποταπαγόρευση μπροστά

μα είμαστε όλοι…

Σ' αυτό το καρναβάλι

των σοβαροφανών,

ανύπαρκτες οι σχέσεις 

ανθρώπων αδειανών.



Μετρώντας τις κουβέντες 

της κίτρινης γενιάς,

δραπέτης υποψήφιος 

θα γίνεις μονομιάς.



Σ' αυτό το καρναβάλι 

των άβουλων σκιών,

απάτη και παγίδα 

των στείρων θρησκειών.



Οι παθογόνες…

Απόψε η νύχτα στα βαθειά της με πηγαίνει,

μέσα στο άγνωστο, μα γνώριμο, δικό μου,

με ένα φεγγάρι σαν φανάρι του Διογένη,

μόνος να ψάχνω για να βρω το αρνητικό μου.



Απόψε η νύχτα πιο κοντά της με φωνάζει,

χωρίς τη μάσκα που τους πάντες ξεγελάει,

με μιαν αλήθεια που αρρωσταίνει και τρομάζει,

μα εγώ τη νοιώθω σαν κορίτσι που γελάει.



Απόψε η…

Σ' αυτό το καρναβάλι

των σοβαροφανών,

ανύπαρκτες οι σχέσεις 

ανθρώπων αδειανών.



Μετρώντας τις κουβέντες 

της κίτρινης γενιάς,

δραπέτης υποψήφιος 

θα γίνεις μονομιάς.



Σ' αυτή το καρναβάλι 

των άβουλων σκιών,

απάτη και παγίδα 

των στείρων θρησκειών.



Οι παθογόνες…

Ο ύπνος δείχνει θάνατο,

μια δοκιμή, μια πρόβα,

ο χάρος με το δρέπανο

πάνω σε μια πιρόγα.



Βλέπει μετά πως έπεσε

σε μια ακόμα πλάνη

και μπλέχτηκε σε όνειρα

και βγήκε σε λιμάνι.



Μα των ονείρων οι θηλιές,

περάσαν στο λαιμό του

και οι μνήμες άνθησαν με μιας

και φέραν το χαμό…

Τα μεθυσμένα Σάββατα

ξερνούν τις Κυριακές τους,

οι ξεθαμμένοι πάπυροι

χαρίζουν τις γραφές,



τα γερασμένα όνειρα

κερνούν τις χαρακιές τους,

τα στοιχειωμένα αινίγματα,

τις λύσεις τις κρυφές.



Οι ξεχασμένοι στόχοι μας

νικήσανε επιτέλους

τους φωλιασμένους φόβους μας

και βγήκανε…

Στα χέρια μου σε κράτησα και πάλι,

σε νύχτα πληρωμένη του χαμού,

προτού η άγρια μέρα θα προβάλλει

σαν δόνηση στα όρια ενός σεισμού.



Στα χνάρια σου απόψε εγώ θα πέσω

το απόστημα να σπάσω του χιονιά,

το θέλω, το πιστεύω, θα μπορέσω

να ρίξω τη ρουτίνα στα σκοινιά.



Στο πλάι σου απόψε τοξοβόλος,

με βέλος που ουρλιάζει και…

Βλέπεις τον κόσμο στρογγυλό,

πλανήτη μολυβένιο,

μαστορεμένο από πυλό

σε πλαίσιο σιδερένιο.



Βλέπεις τον κόσμο πιο λευκό

μέσα σε μαύρο φόντο,

έναν πλανήτη λαικό,

πλεγμένο πόντο πόντο.



Βλέπεις τον κόσμο από ψηλά,

στις νοητές σου σκάλες,

ένας πλανήτης που μιλά

στου νου σου τις…

Εσύ που βρέθηκες εδώ, χωρίς νερό κι αλάτι,

άγριο γεράκι ελεύθερο με βλέμμα σαν φωτιά,

χαμογελάς στον θάνατο με μαχαιριά στην πλάτη

σε ένα χαμένο όνειρο μια νύχτα στα χαρτιά.



Εσύ που βρέθηκες εδώ, πλασμένος χωρίς χάδια,

μικρό σπουργίτι, ανώνυμο, σε άγνωστη γωνιά,

θολή ζωή που χτίζεται στα πιο θλιμμένα βράδυα,

σε ένα φεγγάρι αφώτιστο, σε κάποια…

Από ταξίδι γύρισα,

στα μπαρ της οικουμένης,

ψάχνοντας να 'βρω τον ανθό

αγάπης προδωμένης.

Ψάχνοντας να 'βρω τη φωτιά

όπου ποτέ δεν σβήνει

και του θεού τη σαιτιά

που την ανάσα κλείνει.

Από ταξίδι γύρισα,

σε μακρινά πελάγη,

ψάχνοντας να ΄βρω το κρασί

που μέθυσαν οι μάγοι.

Ψάχνοντας να 'βρω τη σιωπή

που ξεπερνά τις πτώσεις,

στων νοημάτων τις οσμές,

σε ονειρικές ζυμώσεις.

Από ταξίδι γύρισα,

στου ήλιου…

Το όμορφο, το άσχημο, το φωτεινό, το γκρίζο,

χαρτάκια αυτοκόλλητα στο μέτωπο, στο δέρμα,

σημαδεμένα θαύματα που πάνω σου αντικρίζω,

άλλη ευχή για την αρχή και άλλη για το τέρμα.

Το κόκκινο, το πράσινο, το κίτρινο, το μαύρο,

μικρά σημάδια, στίγματα, σε χρυσαφένια μάτια,

για το χαμένο μου όνειρο που κίνησα για να 'βρω

στου κόσμου το λαβύρινθο κρυμμένο σε κομμάτια.

Το δυνατό, το ανίσχυρο, το πιο παλιό, το νέο,

στάζουν ελπίδα και άνοιξη στο νου…

Λύκοι και αρνιά ανταμώσανε

και δώσανε τα χέρια

και μείνανε αμίλητοι αντίκρυ στο κενό,

τα δεδομένα αλλάξανε

και τώρα τα νυστέρια

άλλοι εχθροί τα ζώστηκαν με τίποτα κοινό.

Τα καλοκαίρια κρύφτηκαν

και βγήκαν οι χειμώνες

κάτι χειμώνες άγνωστοι με κίτρινες βροχές,

οι ερινύες φύγανε,

τώρα πεθαίνουν μόνες,

οι δρόμοι χορταριάσανε, μαζί κι οι εποχές.

Οι καταιγίδες ξόδεψαν

τα πιο ακριβά νερά τους,

τα μάτια τώρα στέρεψαν, τα…

Ήσουν θεός αυτόνομος,

μα απόμεινες φιγούρα,

ατέλειωτη φαγούρα

και φάλτσο μουγκριτό

και τώρα είσαι αδύναμος,

μικρός σε μαύρη τρύπα,

απότιστη τουλίπα

και άχρηστο ρητό.

Ήσουν φεγγάρι απείθαρχο

και δάμαζες τη νύχτα,

σου 'λεγαν όλοι ''ρίχτα''

και έμενες ταπί,

σου πήραν το χαμόγελο,

οι προδωμένες μνήμες,

χιλιοπαιγμένες ρίμες

περνούν σαν αστραπή.

Ήσουν μια σπίθα άσβηστη,

ανόθευτο χρυσάφι,

μα πήγαν όλα…

Σε μαύρο πλοίο, λευκή σημαία,

κρύο ταξίδι ζεστής ψυχής,

τσούζουν τα μάτια στην προκυμαία,

μέσα στα βάθη της εποχής.

Λευκό ταξίδι με μαύρο ήχο,

οι γκρίζες σφαίρες της λησμονιάς,

με ζωγραφίζουν σε άδειο τοίχο,

μες την ομίχλη της παγωνιάς.

Λευκά φωτάκια σε μαύρο πλάνο,

κι ένας αέρας να μ' οδηγεί,

με γονατίζει, μα δεν σε χάνω

κι ας με γυρίζει σ' όλη τη γη.

Πάνω στην πλώρη με μαύρο ρούμι

κι ένα τσιγάρο με διαπερνά,

και η…

Και να, λοιπόν, που φτάσαμε εδώ πέρα,

με ένα δισάκι κουμπαρά γεμάτο αέρα,

με χίλιες μνήμες σκαλισμένες στο μπετόν,

νίκες και ήττες στα κιτάπια των ετών

και λίγο γκρίζο στων κροτάφων μας τη σφαίρα.

Τώρα λοιπόν που αντικρύσαμε τις λύπες,

βαλσαμωμένες Κυριακές, τροφή στους γύπες,

γεμάτο σώμα με ταττού και με μολύβι,

όμως στο βάθος η ψυχή μας πάντα κρύβει

το λίγο χρώμα που φωτίζει μαύρες τρύπες.

Τώρα τα χέρια κολλημένα στο τιμόνι,

έξω απ' τ'…

Η ζωή είναι ένας στίχος,

είμαστε όλοι ποιητές,

άλλοι είναι της ημέρας

κι άλλοι νύχτας τιμητές.

Η ζωή είναι μια φράση

που τη γράφουμε εμείς,

άλλοτε με σκόρπια λόγια

ή με λόγια της στιγμής.

Η ζωή είναι τραγούδι

και εμείς ερμηνευτές,

τραγουδάμε να ξεχνάμε

ή θυμόμαστε το χτες.

Η ζωή είναι καράβι

και εμείς ταξιδευτές,

άλλοι μέσα στα ναυάγια

κι άλλοι μέσα στις γιορτές.

Η ζωή είν' ένας ήλιος

και πλανήτες όλοι…