Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ένας λυπημένος γλάρος

Αχ, σήμερα ο ουρανός δακρύζει
Η καρδιά του ραϊσμένη και θολή
Η πικροθάλασσα συνέχεια αφρίζει
Κι ένας γλάρος κλαίει και πονεί.

Στα βράχια κάθεται λυπημένος
Γιατί η αγαπημένη του έφυγε μακριά
Ο άνεμος κακός ξεσπάει με μένος
Και τα πλοία μες στη συννεφιά.

Αχ, σήμερα ο ουρανός δακρύζει
Η ψυχή του μπλάβα και μουντή
Η πικροθάλασσα συνέχεια αφρίζει
Κι ένας γλάρος κλαίει και πονεί.

Στα βράχια κάθεται λυπημένος
Γιατί του λείπει η ερωτική αγκαλιά
Ο πέτρινος φάρος πια σβησμένος
Και τα κύματα στην ακρογιαλιά.

Αχ, σήμερα ο ουρανός δακρύζει
Η σκιά του βαριά και σκοτεινή
Η πικροθάλασσα συνέχεια αφρίζει
Κι ένας γλάρος κλαίει και πονεί.

Προβολές: 47

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 14:28: Στίχοι με πόνο αλλά πολύ όμορφοι!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 14:38: μπράβο Ισίδωρε!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 14:54: Εξαιρετικο!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 15:02

Σχόλιο από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 15:26: Εξαιρετικο !!!

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 18:22

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 18:51

Σχόλιο από τον/την Χωρολάτρης στις 22 Φεβρουάριος 2010 στις 23:05: Εύχομαι πάντα η φύση να συμμετέχει στον πόνο καποιανού..ακόμη και γλάρος αν είναι αυτός..
Ατμοσφαιρικά όμορφο Ισίδωρε..