Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Eρωτηματικό

Στις τρεις ευχές που έγνεψα

νεράιδες μου χαρίσανε

στον ύπνο μου στο όνειρο

γλυκά με νανουρίσανε

Στη θάλασσα αρμένιζα

καβάλα σε ένα άλογο

στα σύννεφα ξαπόσταινα

και ας φαίνεται παράλογο

Η γλώσσα μου ψιθύριζε

και χάιδευε τα κύματα

τα στόλιζε με τον αφρό

σε στίχους και ποιήματα

Περνούσε έτσι ο καιρός

παρέα το φεγγάρι μου

στην αγκαλιά το κράταγα

σαν να ήταν μαξιλάρι μου

Περνούσε έτσι ο καιρός

μα κάποτε σαν ξύπνησα

ένιωσα ξένος, ναυαγός

με αυτά που ξανά αντίκρισα

Ποιος είμαι εγώ;

Τι κάνω εδώ;

Ψάχνω να βρω ποιο το μεγάλο μυστικό;

Και περπατώ και ακροβατώ

Μια ζωή

δικό μου ερωτηματικό

Και από τότε έχασα

τα όνειρα στον ύπνο μου

και ανακουφίζω τις πληγές

με της καρδιάς

το χτύπο μου

Και ψάχνω κάπου για να βρω

του ονείρου μου το άλογο

να ταξιδεύω μακρινά

ταξίδια στο παράλογο

Προβολές: 125

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 13 Ιούλιος 2013 στις 2:57: Καλό ξημέρωμα σε όλη την παρέα μας.

Θα αφιερώσω το πιο πάνω στιχοτερατούργημα σε μια παλιά φίλη που η επίσκεψη στη σελίδα της με έκανε μετά από αρκετό καιρό να γράψω.Αγαπητή Κάτια αφού ξενύχτησα διαβάζοντας ποιήματα σου σε θεωρώ υπεύθυνη όχι γιατί ξενύχτησα μάλλον και γιατί ξενύχτησα αλλά κυρίως για αυτό το στιχοτερατούργημα.Επειδή όμως είναι από καρδιάς πιστεύω ότι θα χαμογελάσεις όταν το διαβάσεις γενναιόδωρη γαρ σαν κάτι που έγραψε ένας φίλος ξέρεις σαν τις ζωγραφιές της μικρής μου κόρης που με γεμίζουν περηφάνια και την κάνουν Πικάσο στα μάτια μου δυστυχώς για κείνη και για μένα φυσικά μόνο στα δικά μου μάτια αν ναι και της Τασίας γιατί για τη μεγάλη κόρη σίγουρα τερατουργήματα φαντάζουν.

Σχόλιο από τον/την Katia στις 13 Ιούλιος 2013 στις 21:57: Με τιμας οσο δε φανταζεσαι Χρηστο.. τοσο με την αφιερωση οσο και με την αποδοση της οποιας ευθυνης .. Με συγκινησες..Υπεροχος οπως παντα!!!!!

Μια και τα ερωτηματικα μας ειναι αχορταγα (ενα απαντας δεκα φυτρωνουν)... οι "αποδρασεις "..τα ταξιδια στο παραλογο".. μας ειναι απολυτως απαραιτητα για να τα βγαλουμε περα.

Να σαι καλα φιλε!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 14 Ιούλιος 2013 στις 22:00: Η γλώσσα μου ψιθύριζε

και χάιδευε τα κύματα

τα στόλιζε με τον αφρό

σε στίχους και ποιήματα

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Ιούλιος 2013 στις 8:49: Καταπληκτικο Χρησταρα καθως και η αφιερωση σου στη φιλη μας την Κατια!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 19 Ιούλιος 2013 στις 0:36: ήπιαμε για χάρη της απ' το νέκταρ της ποίησης, με την φιλικη αφιέρωση στην άξια ομότεχνο σου.

γεια χαρά σου Χρήστο.