Της ψυχής μας το στέκι
Δες με
Σφάλισε τα βλέφαρά σου,
την εικόνα μου φαντάσου,
σαν μια νύχτα βροχερή
κι αχνοφέγγιστο κερί.
Ένα σπίτι γκρεμισμένο
σε χωριό ερημωμένο,
μες τη θύελλα σκαρί,
ένα σύννεφο βαρύ.
Είμαι το σβησμένο ποί(η)μα
σ' ένα ξεχασμένο μνήμα,
ένα πόνου ουρλιαχτό,
στα σκουπίδια φυλαχτό.
Είμαι ένα μοιρολόι
και του αγριμιού οι γόοι,
μια πομπή σιωπηλή,
ένα σε νεκρό φιλί.
Αν τη σκέψη σου περάσεις
μες σ' αυτές τις παραστάσεις,
να τη δεις αυτό αρκεί,
τη μορφή μου μέσα κει.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά